Ζαν-Σαρλ: «Έχω πει στον Φαλ πως θα κάνουμε τριπλ-κράουν φέτος»

Αναλυτικά η συνέντευξη του 28χρονου πάουερ φόργουορντ στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ):

-To 2010 αναδείχτηκες MVP του Euroleague Next Generation Tournament στο Παρίσι και δώδεκα χρόνια αργότερα μετράς αντίστροφα για το πρώτο σου φάιναλ φορ. Ήταν πολλά τα χρόνια αναμονής;

«Πράγματι! Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος το 2010 ως πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά των νέων της Euroleague. Έχω μοναδικές αναμνήσεις από τότε και έκτοτε ανυπομονούσα να βρεθώ στην καταληκτική φάση της διοργάνωσης. Το πέτυχα, λοιπόν φέτος με τον Ολυμπιακό. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να φτάσεις στους “ 4” της καλύτερης ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Μετά από την πρώτη μου σεζόν στον Ολυμπιακό πέρυσι, φέτος πολλά ευχάριστα συνέβησαν φέτος, κατακτήσαμε ήδη το Κύπελλο Ελλάδας και τώρα νιώθω ευγνώμων που θα είμαι στο Βελιγράδι με τον Ολυμπιακό».

-Φέτος, είδες τον χρόνο σου να περιορίζεται, αλλά όταν σε χρειάστηκε η ομάδα ήσουν εκεί! Όπως στο Game 1 με τη Μονακό, όταν μάζεψες 7 ριμπάουντ και πέτυχες 6 πόντους. Πόσο δύσκολο είναι για έναν παίκτη της
αξίας σου να μένει περισσότερο από όσο θα θέλει στον πάγκο;

«Αν ήταν εύκολο να έχεις μεγάλο χρόνο συμμετοχής… δεν θα υπήρχε ο Κουίνσι Έισι, ο Μιχάλης Λούντζης, ο Λαρεντζάκης, δεν θα υπήρχα κι εγώ ο Λιβιό. Αν ήταν εύκολο… δεν θα έπαιζα στον Ολυμπιακό».

-Πότε πίστεψες πως ο Ολυμπιακός μπορεί να προκριθεί στο φάιναλ φορ της Euroleague;

«Όταν ήρθε ο Μους (σ.σ. Μουσταφά Φαλ) στον Ολυμπιακό και πηγαίναμε καλά στην αρχή της σεζόν, του είπα πως πίστευα πως θα κατακτήσουμε και τα τρία τρόπαια φέτος. Μετά άρχισα να έχω μικρότερο χρόνο συμμετοχής και εκείνος με ρώτησε αν ακόμη πίστευα το ίδιο. Του απάντησα: “ Ναι, συνεχίζω να πιστεύω πως θα κατακτήσουμε και τους τρεις τίτλους. Κι αν θυσιάσω αυτή τη σεζόν τον χρόνο συμμετοχής μου, αυτό που θα μετρά στο τέλος είναι πως θα σηκώσουμε κάθε ένα από τα τρία τρόπαια που διεκδικούμε”.

Κι αν ακόμη αυτό είναι αμφίβολο, σίγουρα είμαστε λίγο πιο κοντά στο να το επιτύχουμε. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως στην αρχή, το έλεγα περισσότερο γιατί ήθελα να βάλω όλη τη θετική ενέργεια που είχα προς αυτήν την κατεύθυνση. Αν το έλεγα δυνατά, θα έπειθα και τον ίδιο μου τον εαυτό και στο τέλος θα συνέβαινε. Όμως, προς τα μέσα της σεζόν ήμουν πια πεπεισμένος πως θα συνέβαινε!».

-Λιβιό, τώρα που προκριθήκατε με τον Ολυμπιακό στο φάιναλ φορ της Euroleague, ποια είναι τα στοιχεία που θεωρείς ότι σας… έστειλαν στο Βελιγράδι;

«Το καλό που έχει η δική μας ομάδα είναι πως δεν υπάρχουν ούτε δύο παίκτες που να κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Είμαστε όλοι διαφορετικοί και προσπαθούμε να το βγάλουμε αυτό στο παιχνίδι της ομάδας και αυτό μας κάνει τόσο καλούς. Αυτό αισθάνομαι. Προφανώς, είμαστε και σταθεροί στην απόδοσή μας φέτος. Και θα έλεγα πως έχουμε μια «μαγεία». Έχουμε τον Σλούκα, τον Σάσα (σ.σ. Βεζένκοφ), τον Μους (σ.σ. Μουσταφά Φαλ) που μπορούν να κάνουν τη διαφορά ανά πάσα στιγμή. Όλοι βγαίνουν μπροστά σε διαφορετική ημέρα καθ’ όλη τη σεζόν, όταν τους χρειάζεται η ομάδα κι αυτό είναιι που μας κάνει μια μεγάλη ομάδα».

-Η αντίπαλός σας στον ημιτελικό, Αναντολού Εφές διαθέτει δύο απίστευτους γκαρντ, τους Μίτσιτς, Λάρκιν και ικανότατους ψηλούς στη ρακέτα. Είναι και η κάτοχος του τίτλου! Θεωρείς πως είναι το φαβορί;

«Νομίζω πως όταν φτάνεις σε ένα φάιναλ φορ, με όποιον κι αν παίξεις αντίπαλος, το σίγουρο είναι πως θα έχει καλή ομάδα. Αν δεις τη Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπαρτσελόνα… κι αυτές διαθέτουν ταλέντο. Φυσικά και η Εφές διαθέτει ταλέντο. Κι εμείς έχουμε ταλέντο και πιστεύουμε πολύ στην ομάδα μας. Μόνο αυτό έχει σημασία γιατί στο τέλος της ημέρας πρόκειται για ένα μόνο παιχνίδι. Γιατί η πρόκριση στον τελικό, δεν θα κριθεί μόνο στο ταλέντο ή στο τι κάναμε όλη τη σεζόν, αλλά στο αν θα είμαστε καλοί τη δεδομένη στιγμή του ημιτελικού. Αν αδράξουμε τη στιγμή… δεν θα έχουμε πρόβλημα».

-Πέρυσι είχες την εμπειρία του να είσαι συμπαίκτης του Βασίλη Σπανούλη. Και φέτος πάλι ήσουν στον Ολυμπιακό στην πρώτη σεζόν χωρίς τον ηγέτη του. Πως θα περιέγραφες τις διαφορές στην ομάδα αυτές τις δύο χρονιές; Ήταν δύσκολο να προσαρμοστείτε;

«Ήταν διαφορετικά! Χωρίς τον Βασίλη ήταν διαφορετικά σε πολλά επίπεδα. Όμως, πολλοί άλλοι παίκτες βγήκαν μπροστά, έγιναν ηγέτες, ειδικά οι Έλληνες, δηλαδή ο Σλούκας, ο Πρίντεζης και ο Παπανικολάου και φυσικά και άλλοι παίκτες έδωσαν κάτι διαφορετικό και όλα πήγαν καλά».

-Ο κόουτς Μπαρτζώκας τι έδωσε στην ομάδα και τι σε εσένα;

«Θα του είμαι πάντα ευγνώμων γιατί είναι αυτός που ήρθε και με διάλεξε από τη Γαλλία και με έφερε εδώ. Και νομίζω πως αυτό ισχύει για πολλούς παίκτες σε αυτήν την ομάδα. Είναι ο άνθρωπος που μας έφερε εδώ, που προσπάθησε να φτιάξει αυτήν τη “ συνταγή” και να την κάνει να αποδειχτεί επιτυχημένη. Φυσικά, υπάρχουν πάντα τα πάνω και τα κάτω, γιατί είμαστε ομάδα και είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες. Κάποιες φορές υπάρχουν δυσκολίες στις σχέσεις, αλλά στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετρά είναι πως θέσαμε τους στόχους μας και τους πετύχαμε. Μόνο σεβασμό έχω γι’ αυτόν. Ο σκοπός της ομάδας είναι πάνω από τον σκοπό των ατόμων. Είναι δύσκολο να το “ καταπιούν” αυτό καμιά φορά οι παίκτες, αλλά ίσως αυτό να είναι τελικά που κάνει και μια ομάδα καλή».

-Ρεάλ ή Μπαρτσελόνα στον άλλον ημιτελικό;

«Αν στοιχημάτιζα, θα έβαζα τα λεφτά μου στην Μπαρτσελόνα. Όχι επειδή η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι καλή ομάδα. Είναι πολύ καλή ομάδα, έχει ταλέντο και το έχει αποδείξει πολλές φορές. Νιώθω, όμως πως φέτος η Μπαρτσελόνα έχει τη “ συνταγή” που σας έλεγα πριν. Ακόμη κι όταν δεν είναι σε καλή ημέρα, ξέρει πως να φτάνει στη νίκη όλη τη σεζόν, έστω και με έναν πόντο. Στο τέλος, αυτό είναι που μετράει και αυτό κάνει τη διαφορά ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ φέτος».

-Η κοπέλα σου, η Αν Λορ Ζεσέρ, είναι μπασκετμπολίστρια και ήρθε στην Ελλάδα και στον Πρωτέα Βούλας για να είναι κοντά σου. Τι σου είπε μετά τον 5ο αγώνα με τη Μονακό και την πρόκριση; Μιλάτε πολύ για μπάσκετ;

«Άλλες φορές μιλάμε για μπάσκετ και για τους αγώνες μας και άλλες όχι… ανάλογα με το αποτέλεσμα (γελάει). Φυσικά και συγκινήθηκε με τον 5ο αγώνα. Με έχει δει να δίνω τελικούς και με άλλες ομάδες και πάντα ήταν εκεί, δίπλα μου, αλλά αυτή η ατμόσφαιρα εδώ είναι διαφορετική. Οι φίλαθλοι, η ενέργεια, ο αριθμός του κόσμου στις κερκίδες εδώ είναι διαφορετικός και όπως κι εγώ, έτσι κι αυτή αισθανόμαστε τυχεροί που μπορέσαμε να το ζήσουμε».

-Στη Γαλλία, οι φίλαθλοι δεν είναι τόσο εκδηλωτικοί;

«Στη Γαλλία δεν θα δεις ποτέ 15.000 ή 20.000 φιλάθλους σε ένα γήπεδο μπάσκετ. Αυτό που έζησα στον 5ο αγώνα με τη Μονακό στο ΣΕΦ είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί ποτέ και ίσως δεν θα ξαναδώ ποτέ. Αυτό ήταν ό,τι πιο τρελό για εμένα. Ως παίκτης νομίζω πως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο άρχισα να παίζω μπάσκετ. Πριν από τα λεφτά, πριν από τη χαρά του ν’ αγωνίζεσαι, πριν απ’ όλα. Φανταζόμουν από μικρός να παίζω μπροστά σε ένα τέτοιο φίλαθλο κοινό».

-Για το μέλλον σου; Είναι νωρίς να ρωτήσω;

«Ναι είναι νωρίς! Πρώτα να κατακτήσουμε τη Euroleague με τον Ολυμπιακό. Το συμβόλαιό μου λήγει το καλοκαίρι και δεν ξέρω τι θα συμβεί».