Βασίλης Σπανούλης: Ο Θρύλος του Θρύλου, 10 χρόνια στην κορυφή!

Ο κορυφαίος των κορυφαίων. Το δηλώνουν συμπαίχτες και αντίπαλοι, «φίλοι» και «εχθροί». Παράγοντες, μάνατζερ έχουν ρίξει δεκάδες εκατομμύρια στα πόδια του, αλλά εκείνος έμεινε πιστός! Πιστός στην ομάδα που λατρεύει και λατρεύεται.

Ο Μίσκο Ρασνάτοβιτς αναφέρει πως αν δεν ήταν ο Σπανούλης, το γραφείο του και ο ίδιος δε θα ήταν αυτό που είναι σήμερα. Η μετακίνηση του Σπανούλη από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό, άλλαξε το εγχώριο και το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Το βράδυ της Τρίτης, κατά τη διάρκεια του Θρυλικού φιλικού, για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό, με αντίπαλο τη Νότιγχαμ Φόρεστ, ανακοινώθηκε η παραμονή του κορυφαίου στους κορυφαίους! Η συμφωνία ήταν για έναν χρόνο. Έχει εν ολίγοις, με αυτόν τον τρόπο, την ευκαιρία να ολοκληρώσει την καριέρα του στο σύλλογο που άλλαξε άρδην επί των ημερών του. Επίσης, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα γίνει και απ’ τους μοναδικούς θρύλους του ΘΡΥΛΟΥ, που θα κλείσει την καριέρα του ως «ερυθρόλευκος».

Θέληση για μπάσκετ από μικρός…

Τσακωμένος από μικρός με την ήττα. Ποτέ δε του άρεσε να χάνει. Είχε ανέκαθεν στόχους και πείσμα και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν το μπάσκετ και πώς θα γίνει καλύτερος. Στα 10 του ανακοίνωσε πως θα ακολουθήσει το μπάσκετ. Έως και το 1997 συνέχιζε το όνειρό του, ώσπου έγινε κάτι τραγικό. Το πιο τραγικό γεγονός για έναν άνθρωπο, να χάσει τους γονείς του. Ο Σπανούλης έζησε το πρώτο σοκ, χάνοντας τον πατέρα του, τον Νοέμβρη του 1997. Η μητέρα του, έγινε και πατέρας για εκείνον και τον αδελφό του. Έγιναν «μια γροθιά» και όταν μια οικογένεια συσπειρώνεται, μόνο κερδισμένοι μπορούν να βγουν τα μέλη της.

Το πρώτο του τατού, ήταν το R.I.P, αφιερωμένο στον πατέρα του. Τα υπόλοιπα ήταν για τη γυναίκα της ζωής του και τα παιδιά του.

Τα πρώτα βήματα… οι πρώτες ομάδες!

Το 1999 μεταπήδησε στον Γυμναστικό σύλλογο Λάρισας και το 2000 κλήθηκε στην Εθνική Εφήβων, εκεί όπου έχτισε φιλία, η οποία έγινε και οικογενειακή σχέση, με τον μετέπειτα κουμπάρο του, Νίκο Ζήση.

Το 2001 φόρεσε τη φανέλα του Αμαρουσίου, το συμβόλαιό του το υπέγραψε με παρουσία της μητέρας του. Ήταν το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Μάλιστα, η οικογένεια Βωβού της έκανε δώρο ένα αυτοκίνητο, ώστε να γίνονται ευκολότερα οι μετακινήσεις Αθήνα-Λάρισα.

Ο «γάμος» του με τον Ρασνάτοβιτς…

Στο Μαρούσι ο Σπανούλης (κατά τον δεύτερό του χρόνο) έβαζε τα πρώτα μεγάλα του σουτ, ξεκινώντας να του κολλάνε το γνωστό παρατσούκλι «Kill Bill». Τότε, ο γνωστός μάνατζερ κυνηγούσε τον Kill Bill. Το καλοκαίρι του 2002, στο Eurobasket Νέων Ανδρών στη Λιθουανία, ο νεαρός Σπανούλης μπήκε για τα καλά στα μπλοκάκια πολλών κατασκόπων και ανθρώπων από Ευρώπη και ΝΒΑ. Στο άμεσο μέλλον, έγινε ο ηγέτης του Αμαρουσίου, αλλά ταβάνι του ήταν ο ουρανός.

Το καλοκαίρι του 2004, ο Παναγιώτης Γιαννάκης κάλεσε τον νεαρό Σπανούλη στη 12άδα της Εθνικής Ανδρών, αφήνοντας εκτός τον ΜΕΓΑΛΟ Γιώργο Σιγάλα. Αναφερόμαστε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του ’04, με την διοργάνωση από την χώρα μας. Επιπλέον, το 2004 επελέγη από τους Dallas Mavericks στο Νο50 του Ντράφτ στο ΝΒΑ, όμως εκείνος κατέληξε στους Χιούστον Ρόκετς.

Το καλοκαίρι του 2005, ο Βωβός τον κάλεσε να υπογράψουν συμβόλαιο συνεργασίας, όμως ο Σπανούλης απάντησε ευγενικά και αρνητικά. Ήθελε το κάτι παραπάνω στην καριέρα του, ήταν καιρός να ανεβάσει τον πήχη.

Εκείνον τον καιρό, είχε επικοινωνήσει μαζί του ο Θαν. Γιαννακόπουλος και ο Δημ. Ιτούδης για να του προτείνουν να πάει στον Παναθηναϊκό, με ένα πολύ συγκεκριμένο πλάνο. Τον κέρδισε και ο Σπανούλης έγινε ο καλύτερος Rookie της Ευρωλίγκας έναν χρόνο μετά, καθώς και νταμπλούχος Ελλάδος.

Πέρασε κι απ’ τον μαγικό κόσμο του κορυφαίου πρωταθλήματος, με τη φανέλα των Ρόκετς, με υπόσχεση από εκείνους πως θα ήταν το μπακ απ του τεράστιου Τρέισι Μακγκρέντι.

Πήγε στην Αμερική και πήγε μαζί του και η μητέρα του. Όμως, η συνέχεια εκεί δεν ήταν σίγουρα αυτή που περίμενε, αλλά και που άξιζε ο Σπανούλης. Από μπακ απ του Μακγκρέντι, δεν τον σήκωνε ούτε απ’ τον πάγκο ο προπονητής των Ρόκετς, Τζεφ Βαν Γκάντι. Η επιστροφή στον ΠΑΟ δεν άργησε. Ο ίδιος πήρε Τριπλ Κράουν με τον «αιώνιο», φορά το εθνόσημο, διεκδικώντας την πρόκριση στους Ολυμπιακούς της Κίνας. Στο Ευρωπαϊκό του ’09 για τον ΠΑΟ, πανηγύρισε και το βραβείο του καλύτερου παίκτη της Ευρώπης.

Ο έρωτας Ολυμπιακού με Σπανούλη και του Σπανούλη με τον Ολυμπιακό, από το καλοκαίρι του 2010!

Το καλοκαίρι του 2010 έμελλε να ήταν ένα από τα πιο σημαντικά της καριέρας του Σπανούλη, του Ελληνικού αλλά και του Ευρωπαϊκού μπάσκετ γενικότερα. Ο Βασίλης Σπανούλης βάζει την υπογραφή του στον κορυφαίο σύλλογο στην χώρα, αποδεχόμενος την πρόταση των αδελφών Αγγελόπουλων για 7.2 εκατ. ευρώ. Δεν υπέγραψε για τα λεφτά, αλλά για τον τρόπο προσέγγισης. Ο τρόπος που τον προσέγγισαν και οι δύο «αιώνιοι», ήταν το πόσο τον ήθελαν πραγματικά. Και παραπάνω τον ήθελαν οι «ερυθρόλευκοι». Είχε ακουστεί κόντρα του με τους Διαμαντίδη και Γιασικεβίσιους, που προφανώς δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Ο λόγος που ήρθε στον Ολυμπιακό ήταν ο εξής:

“Ήθελα να είμαι ένα πρώτο βιολί και να αποδείξω τι μπορώ να κάνω. Είμαι πεισματάρης. Όταν βάζω κάτι στο μυαλό θέλω να το πετύχω. Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος που έφυγα από τον Παναθηναϊκό. Σέβομαι τους ανθρώπους και τους ηγέτες που πέρασαν από τον Παναθηναϊκού. Από εκεί και έπειτα όπως τα έφερε η ζωή σίγουρα είναι κάτι που με εκφράζει πολύ περισσότερο ο ρόλος που έχω στον Ολυμπιακό“, είχε καταλήξει με δηλώσεις του.

Από εκεί που οι Πειραιώτες κινδύνευαν να μείνουν εκτός από το TOP16 στην Ευρωλίγκα, τελικά έφτασαν στο Φάιναλ Φορ, ως αουτσάιντερ. Η συνέχεια γνωστή και αξέχαστη. Πετάξαμε έξω την Μπαρτσελόνα από τον Ημιτελικό και βρίσκουμε αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Η διαφορά στο -19 για την ομάδα μας, πριν καν αρχίσει η αναμέτρηση. Αλλά η πύρινη ψυχή του Θρύλου μίλησε, έγινε ένα από τα μεγαλύτερα και σπουδαιότερα comeback στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και το τρόπαιο χάρη στην ασίστ του Σπανούλη και το πεταχτάρι του Πρίντεζη, κατέληξε σε «ερυθρόλευκα» χέρια. Παράνοια, παράκρουση, ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΤΡΕΛΑ.

Στο Λονδίνο, το 2013, οι «ερυθρόλευκοι» πηγαίνουν στους «4» με την ταμπέλα του αουτσάιντερ, έχοντας κερδίσει όμως τον σεβασμό όλων. Περνά την «πελάτισσα» ΤΣΣΚΑ, που παθαίνει ψυχολογικά απέναντι στον Ολυμπιακό και αγωνίστηκε στον μεγάλο τελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η Ρεάλ έχει μια διαφορά 20 πόντων, με τον Θρύλο να μην μπορεί να σκοράρει. Τότε, έβαλε 12 πόντους για να γίνουν δύο οι κατακτήσεις για τον Ολυμπιακό.

Το 2015 πήγε να γίνει κάτι παρόμοιο, αλλά ο τίτλος δεν κατέληξε τελικά στον Πειραιά.

Στην Ελλάδα κατέκτησε πρωταθλήματα, κύπελλα αλλά και πολλή αγάπη. Λατρεύτηκε όσο λίγοι, έγινε σύνθημα για όλους στο λιμάνι. Και θα συνεχίσει να γίνεται για -τουλάχιστον- έναν χρόνο ακόμη…