Τσανικίδης: «Η μεταγραφή μου στον Ολυμπιακό στο καλύτερο τάιμινγκ, με στήριξε πάρα πολύ!» (vid)

Ο Αλέξανδρος Τσανικίδης έδωσε συνέντευξη στο thrylos24.gr και τον Αντώνη Κόκκινο. Ο Ερυθρόλευκος πυγμάχος πρωταθλητής στις αρχές Μαΐου έφτασε ένα βήμα πιο κοντά στους Ολυμπιακούς αγώνες αλλά κάπου εκεί ήρθε η διακοπή σε όλες τις αθλητικές δραστηριότητες παγκοσμίως λόγω του κορονοϊού.

Ο ίδιος μιλά για την πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε εδώ και αρκετό καιρό, για τα αγωνιστικά, για το πώς ξεκίνησε την πυγμαχία, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για την νίκη του στο Λονδίνο και τέλος, έδωσε και το μήνυμά του.

Δείτε την συνέντευξη αναλυτικά:

Αλέξανδρε σε ευχαριστούμε που αποδέχτηκες την πρόσκληση του thrylos24.gr. Πες μας πως είσαι και πως περνάς αυτές τις δύσκολες μέρες  που περνάμε όλοι μας λόγω κορονοϊού….

«Καλησπέρα σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και είναι ευχαρίστηση μου να μιλήσω μαζί σας. Αυτή τη στιγμή κάνουμε υπομονή και προσπαθούμε να κρατήσουμε μια φόρμα κάνοντας συντήρηση. Προσπαθούμε να κάνουμε προπόνηση στο σπίτι η έξω. Αυτό που έχει γίνει είναι παγκόσμιο και  επηρεάζει όλους τους αθλητές καθώς μας έχει βγάλει εντελώς από το πρόγραμμα μας, όποτε το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι υπομονή και να περιμένουμε τις ανακοινώσεις ώστε να προγραμματίσουμε τις επόμενες αγωνιστικές μας υποχρεώσεις.»

Πόσο δύσκολο είναι για έναν αθλητή σαν και εσένα με τόσο υψηλό επίπεδο που βρισκόταν εν μέσω αγωνιστικής δράσης και σε υψηλό επίπεδο να κρατηθεί σε φόρμα και  σε καλή φυσική κατάσταση αυτές τις δύσκολες στιγμές;

«Από την μια είναι αρκετά δύσκολο γιατί δεν έχουμε τις κατάλληλες συνθήκες όπως τα γυμναστήρια μας και φυσικά δεν μπορούμε να προπονηθούμε με παρτενέρ. Το καλό είναι ότι εκμεταλλεύεσαι τα δεδομένα και κάνεις προπονήσεις πάνω σε άλλα πράγματα τα οποία σε συντηρούν και σε κρατάνε σε ένα αρκετά καλό επίπεδο. Με λίγα λόγια κρατάω το κορμί μου σε ένα καλό επίπεδο ώστε όταν ξεκινήσουν ξανά οι αγωνιστικές υποχρεώσεις δεν θα χρειάζομαι χρόνο ώστε να μπω σε κανονικό πρόγραμμα.»

Εσύ καταφέρνεις την δεδομένη στιγμή με τις προπονήσεις στο σπίτι και με τα μέτρα τα οποία μας έχει βάλει η κυβέρνηση να είσαι στο επίπεδο που χρειάζεται, ας πούμε στο 50%;

«Όσο μπορώ συντηρώ το σώμα μου και την φόρμα μου. Έχουμε άφθονο χρόνο αυτές τις μέρες όποτε  κάθε δυο τρεις ώρες κάνω και μια άσκηση. Είναι σημαντικό αυτό που κάνω γιατί έχω τον χρόνο να δυναμώσω κάποια σημεία του κορμιού μου τα οποία λόγω της αγωνιστικής δράσης δεν είχα τον χρόνο να το κάνω. Με λίγα λόγια κάνω ενδυνάμωση και εχω αφήσει για λίγο τα τεχνικά χαρακτηριστικά της προπόνησης.»

Με άλλους αθλητές τόσο του Ολυμπιακού αλλά και άλλους συναδέλφους σου και στα αθλήματα τα δικά σου συνομιλείς αυτόν τον καιρό; Πως περνάνε αυτές τις δύσκολες στιγμές;

«Με τα παιδιά που ήμασταν στην εθνική στο Λονδίνο γυρίσαμε όλοι μαζί και ήμασταν σε καραντίνα αυστηρά για 14 ημέρες όποτε όπως καταλαβαίνεις περνάμε τα ίδια. Με τα παιδιά του Ολυμπιακού μιλάμε και αυτοί αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα και δεν μπορούν να προπονηθούν όπως θέλουν μιας και τα γυμναστήρια μας είναι κλειστά. Ευτυχώς είναι το internet και το τηλέφωνο ώστε να μιλάμε και να ανταλλάσσουμε απόψεις για τις προπονήσεις αλλά και γενικότερα.»

Σου λείπει η καθημερινότητα σου και η προπόνηση που είχες σε ρινγκ και γυμναστήρια;

«Σίγουρα μου λείπει. Αντώνη να σου πω την αλήθεια μου λείπουν πολύ όλα και νιώθω ότι θέλω να επιστρέψω όσο γρηγορότερα γίνεται. Αλλά από την άλλη θεωρώ πως η διακοπή θα μας κάνει καλό τόσο για να δυναμώσουμε το κορμί μας όσο και να ανασυνταχθούμε, να δούμε τα λάθη μας και να καθαρίσει το μυαλό μας για να γυρίσουμε ακόμα δυνατότεροι.

Γενικότερα πρέπει να κρατάμε τα θετικά σε αυτή την δύσκολη κατάσταση αφού ζούμε και κινούμαστε σε ένα περιβάλλον που τα πάντα είναι κλειστά λες και είσαι σε ταινίες τρόμου. Αυτό που πρέπει να κάνω τουλάχιστον εγώ είναι να δω την θετική πλευρά της κατάστασης.»

Είναι λογικό αυτό που λες γιατί ένα ακόμα σημαντικό για εσάς τους αθλητές είναι κρατάτε και την ψυχολογία σας σε αρκετά καλό επίπεδο. Το μοιράζεσαι αυτό με άλλου συναθλητές σου;

«Φυσικά και το μοιραζόμαστε. Για να σου πω την αλήθεια όλο αυτό θεωρώ πως μας κάνει καλό εμάς του αθλητές. Αυτό γιατί πέρα από τις ατομικές προπονήσεις θα μας δώσει αρκετό χρόνο να δούμε τις οικογένειες μας, να πάμε ένα περίπατο και να ξεκουραστούμε κάτι που λόγω αγωνιστικών υποχρεώσεων δεν είχαμε. Προτιμώ να περνάω τον χρόνο μου έτσι παρά να πηγαίνω για ψώνια.»

Πάμε στα αγωνιστικά τώρα. Αρχικά θέλω να μου πεις για το προολυμπιακό στο Λονδίνο. Κέρδισες τον πρώτο αγώνα και μετά ήρθε η διακοπή λόγω κορονοϊού. Στην ουσία χρειάζεσαι ακόμα μια νίκη για να προκριθεί στους Ολυμπιακούς αγώνες που είναι και ένα από τα όνειρα σου σωστά;

«Φυσικά και είναι ένα από τα όνειρα μου. Η αλήθεια είναι ότι λίγες μέρες πριν πάμε στο Λονδίνο έβλεπα πολλές αθλητικές διοργανώσεις να αναβάλλονται ανά τον κόσμο. Μάλιστα είχαν αναβληθεί οι Παναμερικανικοί αγώνες πυγμαχίας. Έτσι πήρα ένα τηλ στην ομοσπονδία αλλά μου είπανε πως δεν υπάρχει κάποια ενημέρωση και ότι οι αγώνες θα γίνουν κανονικά. Φεύγοντας από την Ελλάδα όλα τα μέλη της αποστολής είχαμε πάρει όλα τα απαραίτητα όπως γάντια μάσκες κλπ ώστε να είμαστε ασφαλείς. Στην Αγγλία τα πράγματα ήταν αρκετά χαλαρά να φανταστείς στο ξενοδοχείο που ήταν αποστολές και αθλητές αντί να μην υπάρχει άλλος κόσμος ερχόταν κόσμος από έξω κανονικά. Αφού οι αγώνες θα γινόταν κανονικά έπρεπε να προετοιμαστούμε, κέρδισα τον πρώτο αγώνα και την επόμενη ημέρα έκανα την τελευταία προπόνηση μου πριν το δεύτερο ματς και μας είπαν πως τελικά οι αγώνες θα αναβληθούν.

Το τρελό σε όλο αυτό ήταν πως μας ενημέρωσαν πως πρέπει να επιστρέψουμε άμεσα στις χώρες μας γιατί σε τρεις ημέρες τα αεροδρόμια θα έκλειναν. Μάλιστα δεν μας άλλαξαν τα εισιτήρια από την Αγγλική ομοσπονδία και μας είπαν πως αυτό πρέπει να το κάνουμε εμείς. Ήμασταν τυχαίοι γιατί βρήκαμε κάποια εισιτήρια της τελευταίας στιγμής και η αποστολή επέστρεψε διασκορπισμένη. Αυτό που μας ένοιαζε ήταν να γυρίσουμε υγιείς και να μην κολλήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους. Δόξα τον Θεό επιστρέψαμε όλοι καλά.»

Πως κριτικάρεις την στάση της Αγγλικής ομοσπονδίας; Θεωρείς ότι το πήραν κάπως αψήφιστα και άφησαν να γίνει ένα τόσο σημαντικό τουρνουά όπως είναι το προολυμπιακό κάτω από τέτοιες συνθήκες; Δεν πήραν γρήγορα μέτρα όπως εμείς και να σου θυμίσω ακόμα και στην Premier League  εξέταζαν αγώνες με κόσμο αλλά με την γενική κατακραυγή σταμάτησαν και το ποδόσφαιρο.

«Σίγουρα το πήραν κάπως αψήφιστα. Η διακοπή έγινε λόγω εντολής της κυβέρνησης. Το παράξενο που μου προκαλεί εντύπωση είναι πως η Παγκόσμια Ολυμπιακή Επιτροπή και η ομοσπονδία της Αγγλίας που διοργάνωναν τους αγώνες και σημαντικούς αγώνες όπως το προολυμπιακό τουρνουά, λες επέτρεψαν να ξεκινήσουν οι αγώνες. Η ζημιά έγινε και υπήρξαν και μηνύσεις αφού διάφοροι Τούρκοι και Κροάτες πυγμάχοι βρέθηκαν θετικοί. Αυτό που μας είπαν είναι όπως το τουρνουά θα ξεκινήσει από εκεί που σταμάτησε και μάλλον αυτό θα γίνει το φθινόπωρο. Όλα είναι στον αέρα αρκετοί έχουν ενστάσεις όποτε θα δούμε τι θα γίνει.»

Πως σε επηρεάζει όλο αυτό εσένα; Από την άποψη πως είχες κερδίσει έναν αγώνα και ήσουν μια νίκη μακριά από το μεγάλο σου όνειρο να πας στους Ολυμπιακούς αγώνες. Είχες προετοιμαστεί ψυχολογικά. Είναι δύσκολο;

«Στην αρχή στεναχωρήθηκα. Αυτό γιατί είχα κάνει πολύχρονη προετοιμασία τόσο σωματική όσο και ψυχολογική και έφτασα ένα βήμα πριν πράγματα ποίηση το όνειρο μου και ήθελα απλά να πετύχω τον στόχο μου και να γυρίσω πίσω στην οικογένεια μου να ξεκουραστώ. Από άποψη ψυχολογίας και λόγω της εμπειρίας μου μιας και είναι το τρίτο προολυμπιακό τουρνουά που περνώ μέρος ήμουν αρκετά χαλαρός μιας και το έβλεπα σαν απλούς αγώνες. Τι να κάνουμε όμως, ότι έγινε έγινε και τώρα θα το πάρουμε πάλη από την αρχή ώστε να καταφέρω να πετύχω τον στόχο μου.»

Στον πρώτο αγώνα πως κατάφερες να κρατήσεις το μυαλό σου με όλα αυτά που έβλεπες ότι γινόταν στην Αγγλία λόγω του κορονοϊού; Σε επηρέασε καθόλου όλο αυτό;

«Η αλήθεια είναι ότι κατάφερα να το κρατήσω. Στο μυαλό όλων μας και των προπονητών μας από την στιγμή που οι αγώνες θα γινόταν κανονικά ήταν μόνο η πρόκριση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Φυσικά και είχαμε επιφυλάξεις όμως έπρεπε να αγωνιστούμε. Σκέψου εγώ ήμουν όλη μέρα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και πήγαινα μόνο στο στάδιο και πίσω. Πουθενά άλλου.»

Αυτό φάνηκε μιας και κέρδισες και στην συνέχεια θα αγωνιζόσουν με τον Ουκρανό. Πως το έβλεπες; Δηλαδή τι ψυχολογία είχες μετά την πρώτη νίκη; Τι ποσοστά; Η αλήθεια είναι ότι και τώρα αυτόν θα αντιμετωπίσεις δεν αλλάζει κάτι.

«Ναι αυτός είναι ένας νέος πυγμάχος. Είναι καλός πυγμάχος απλά εγώ είχα πάει με την  ψυχολογία εκεί ότι και με όποιον και αν αγωνιζόμουν ακόμα και αν ήταν από τα φαβορί όπως ο Άγγλος δεν θα είχε διαφορά. Θα έπαιζα σε όλα για την νίκη! Το μόνο πράγμα που έβλεπα ήταν βήμα βήμα σε κάθε αγώνα, είχα λίγο άγχος αλλά ήμουν ψύχραιμος. Ανάλογα με την κλήρωση βλέπαμε την τακτική σε κάθε αντίπαλο και συνεχίζαμε. Θεωρώ πως δεν αλλάζει κάτι και πως θα τα καταφέρω όταν ξανάξεκινήσει το τουρνουά.»

Είχες φτάσει κοντά και στην Ολυμπιάδα του 2016 και όπως είχες αναφέρεις και εσύ υπήρξε μια αδικία. Θες να μας πεις τι κράτησες από εκείνη την εμπειρία σου και τον αποκλεισμό;

«Είμαι άνθρωπος που από κάθε αγώνα θα πάρω και τα καλά και τα αρνητικά. Θα διορθώσω τα λάθη μου όποτε δεν παραμένω πάνω να τα σκέφτομαι. Αν θυμάσαι καλά τότε είχα και έναν σοβαρό τραυματισμό που με άφησε έξω για περίπου ενάμιση χρόνο από το μισό 2014 και όλο το 2015. Είχα πάθει ρήξη στους υπερακάνθιους και είχα κάνει επέμβαση και στους δυο και μου πήρε μεγάλο χρονικό διάστημα να αναρρώσω και να αποκατασταθώ. Μου ήταν πολύ δύσκολο να βρω ρυθμό και να ανακάμψω.

Τα κατάφερα αλλά είχα μπροστά μου μόνο δυο μήνες για να ετοιμαστώ και έκανε δυο νίκες μπήκα στην “8αδα” και έπαιζα με τον Αμερικανό τον Χίκινγκς. Ήταν η πρώτη φορά που έφτασα τόσο κοντά και είχα λίγο άγχος. Έκανα παρά πολύ καλό αγώνα και ήμουν ικανοποιημένος από την απόδοση μου. Οι κριτές με αδίκησαν γιατί δεν είδαν ότι του είχα περάσει αρκετά χτυπήματα και ήμουν επιθετικότερος. Με αδίκησαν με 3-2 παρόλα αυτά είχα πάλι ελπίδες να βγω αν έπαιρνε αυτός την πρώτη θέση έτσι θα με τράβαγε εμένα στην Πέμπτη θέση αλλά ήμουν άτυχος γιατί βγήκε δεύτερος. Έτσι εγώ έμεινα στην έκτη θέση και για μια θέση έχασα τους Ολυμπιακούς.»

Όλο αυτό που μας λες μήπως τώρα σου γύρισε σε πείσμα σε αυτό το προολυμπιακό τουρνουά; Οτί θα τα καταφέρεις τωρα;

«Ναι ήταν ένα μεγάλο μάθημα όλο αυτό. Αυτή την στιγμή είμαι πιο έτοιμος. Τ Ρα είμαι αποφασισμένος και ξέρω πως να διεκδικήσω την πρόκριση και πως να αρπάξω την ευκαιρία από τα μαλλιά.»

Ας πάμε λίγο στο παρελθόν. Θέλω να μου πεις το κίνητρο που σε οδήγησε στο να ασχοληθείς με την πυγμαχία.

«Ήταν ο πατέρας μου πυγμάχος όπως και ο παππούς μου. Έτσι κάπως το πέρασαν σε εμένα αυτό το μικρόβιο. Είχα κάνει και ποδόσφαιρο και μπάσκετ και κολύμβηση αλλά δεν τα πηγαία να καλά. Όταν πήγα στην πυγμαχία είδα ότι μου αρέσει και είδα ότι έτσι θα μπορούσα να προστατεύω τον εαυτό μου. Η πήγα χιαστούς είναι σαν την ζωή πέφτεις ξανά σηκώνεσαι και προχωράς. Αυτό το άθλημα είναι η ζωή μου και πλέον είναι το πάθος μου. Δεν μπορώ να το σταματήσω και κάθε επιτυχία είναι μια επιβράβευση του εαυτού μου.»

Εκτός της πυγμαχίας που είναι άλλωστε η ασχολία σου επαγγελματική, ασχολείσαι με κάποιο άλλο άθλημα αυτό τον καιρό, με κάποια άλλη δραστηριότητα;

«Στην προετοιμασία μου βάζουμε και κάποια αλλά αθλήματα. Όπως η κολύμβηση που κάνουμε ημιμαραθώνια και με βοηθάει στην φυσική κατάσταση. Τένις για την έκρηξη στα πόδια. Όταν αγωνίζεσαι σε τέτοιο επίπεδο πρέπει να τα κάνεις όλα αυτά για να είσαι ανταγωνιστικός.»

Παρακολουθείς στην τηλεόραση κάποια αλλά αθλήματα; Παράδειγμα τον Ολυμπιακό στο ποδόσφαιρο η στο μπάσκετ;

«Εννοείτε παρακολουθώ. Ειδικότερα τώρα που έχω χρόνο. Όχι όταν είμαι σε περίοδο αγώνων γιατί δεν είχα χρόνο λόγω προπονήσεων. Αν δεν προλάβαινα έβλεπα στο σάιτ για τα αποτελέσματα και τις διακρίσεις και σίγουρα έβλεπα στιγμιότυπα από όλα τα τμήματα του συλλόγου.»

Έχεις επαφές και φιλίες με παίχτες και αθλητές από αλλά τμήματα του συλλόγου;

«Φιλίες όχι και τόσο αλλά τυπικά γνωριζόμαστε. Έχει τύχει να κάνω προπόνησης σε ένα εργομετρικό κέντρο στον Πειραιά που ήταν εκεί ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού όπως ο Κούτρης. Με έβλεπαν εκεί που έκανα προπόνηση και πιάσαμε την συζήτηση και το γυρίσαμε στην πλάκα.»

Θέλω να μου πεις έναν αγώνα που έχεις ξεχωρίσει από όλους αυτούς που έχεις δώσει στο ρινγκ…

«Ο νούμερο ένα αγώνας μου στο μυαλό μου και στην καριέρα μου είναι το 2012 που κέρδισα τον Ρώσο και πήρα το παγκόσμιο. Τον είχα κερδίσει στα σημεία 21-13 και πραγματικά δεν το πίστευα. Τότε ήταν το νούμερο ένα και ήταν μια νίκη ορόσημο. Εκεί κατάλαβα πως τίποτα δεν είναι απίθανο και πάντα θα το έχω στο μυαλό μου.»

Τι συμβουλές θα έδινες σε ένα παιδί που θα ήθελε τώρα να ξεκινήσει την πυγμαχία;

«Πρέπει πάνω από όλα να το θέλεις παρά πολύ. Θέλω να πω πως μου αρέσει να δίνω το παράδειγμα στα νεότερα παιδιά. Ακόμα και όταν κάνω προπονήσεις και έρχονται και με βλέπουν. Λοιπόν θέλω να τους πω πως στην ζωή δεν πρέπει να τα παρατάνε ποτέ. Πρέπει να κυνηγάνε τα όνειρα τους και στο τέλος θα τα καταφέρουν. Τους λέω πως το ταλέντο είναι ένα μικρό ποσοστό της επιτυχίας γύρω στο 30% και πως όλο το υπόλοιπο είναι θέμα δουλειάς. Φυσικά αν καταφέρεις κάτι στον αθλητισμό στην κοινωνία θα σε αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Είναι ένα μέσο που σου ανοίγει τις πόρτες. Εμένα η πυγμαχία με μεγάλωσε και με έκανε άντρα. Απέκτησα αξίες μέσα από αυτή που τις κουβαλάω σε μου μου την ζωή.»

Όταν κάνεις προπονήσεις έρχονται νεότερα παιδιά και σου ζητάνε συμβουλές;

«Φυσικά και έρχονται και χαίρομαι να τους δίνω συμβουλές. Είμαι πολύ απλός και με νιώθουν σαν φίλο τους. Τους δίνω την δυνατότητα να συζητάνε μαζί αυτά που τους απασχολούν και να περνούν συμβουλές. Αυτό έκανα και εγώ μικρός και έτσι θέλω να κάνουν και αυτοί. Εύχομαι να δίνουμε σωστά πρότυπα στα νέα παιδιά να κρατάμε ζωντανή αθλητικά την χώρα μας. Είναι ευχαρίστηση και όταν κρεμάσουμε τα γάντια αυτό που θα μας μείνει είναι να δώσουμε τις εμπειρίες στους επόμενους ώστε να γίνουν καλύτεροι από εμάς.»

Είσαι ένας άνθρωπος που έχει παίξει πυγμαχία και στο εξωτερικό. Θέλω να μου πεις λίγα πράγματα για το επίπεδο της χώρας μας στην πυγμαχία.

«Η πυγμαχία αυτή την στιγμή στην Ελλάδα είναι στο απόγειο της και μπορεί να ανεβεί ακόμα ψηλότερα. Έχουμε πόλους καλούς και αξιόλογους αθλητές όμως πρέπει να δουλέψουμε την διαχείριση λίγο γιατί ένας αθλητής όταν φτάνει στα 18 πρέπει να του δώσεις ένα κίνητρο. Εδώ έχουμε μια έλλειψη και πρέπει να κάνουμε εθνική ομάδα για να γίνει αυτό. Να παίρνει τα παιδιά και να τα δουλεύει. Συνήθως φτάνουν σε μια ηλικία αλλά μετά σταματάνε. Υπάρχει ταλέντο και όρεξη αλλά έχουμε ένα πρόβλημα στην οργάνωση. Αν φτιαχτεί αυτό θα ανεβεί το επίπεδο κατευθείαν.»

Όσο αφορά τον Ολυμπιακό πιστεύεις πως η ομάδα παρέχει όλα τα απαραίτητα σε έναν αθλητή ώστε να γίνει πρωταθλητής;

«Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα είναι ο,τι καλύτερο. Έχει αποδείξει ότι όλοι οι αθλητές είναι μια οικογένεια και αυτό είναι η βάση και έχει όλα τα στοιχεία ώστε να χτίσει νέους αθλητές και να τους κάνει πρωταθλητές Ελλάδος αλλά από εκείνη τη στιγμή και μετά χρειάζεται μια οργάνωση και από το κράτος για να ανεβεί ακόμα περισσότερο από το κράτος. Ο Ολυμπιακος είναι η μεγαλύτερη και η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Εγώ από το 2017 που πήγα ένιωσα ότι ήταν οικογένεια γιατί μια ζωή ήμουν μόνος με τον πατέρα μου και εκεί μας αγκάλιασαν. Ήταν παρά πολύ σημαντικό αυτό που ένιωσα και θα το λέω πάντα.»

Από άποψη ψυχολογίας ποσό άλλαξε αυτή όταν ένιωσες ότι μπαίνεις σε μια οικογένεια όπως αυτή του Ολυμπιακού και δουλεύεις πλέον σε τοπ επίπεδο;

«Ο Ολυμπιακος με στήριξε παρά πολύ. Το 2016 ο πατέρας μου δεν μπορούσε να με στηρίξει άλλο. Έτσι πήγα στην Λευκορωσία να συνεχίσω και να προσπαθήσω μόνος μου. Με πήρε κάποια στιγμή τηλέφωνο ο πατέρας μου και μου είπε πως είχε μιλήσει με τον κύριο Ζήκα που είναι υπεύθυνος του τμήματος μας και μου είπαν πως με ζητούσε ο Ολυμπιακός. Γύρισα με μεγάλη χαρά και ήρθα και μίλησα. Ήταν καλοί μαζί μου με σεβάστηκαν και με στήριξαν. Έφερα αρκετές διακρίσεις από την αρχή.

Έφερα τρία μετάλλια σε παγκόσμια μίτινγκ και πήγα πανευρωπαϊκό και πέρασα στο παγκόσμιο. Είχα κάνει μια τρομερή χρόνια με 22 νίκες στους 25 αγώνες στο εξωτερικό. Η μεταγραφή ήταν στο καλύτερο τάιμινγκ και στην ουσία μου έδωσε την ευκαιρία και την επιλογή να μην αλλάξω εθνόσημο. Ήταν εκείνη την χρόνια ότι καλύτερο είχε συμβεί στην ζωή μου. Δεν ήθελα να φεύγω από τις προπονήσεις.»

Όταν σου είπε ο πατέρας σου στο τηλέφωνο ότι σε θέλει ο Ολυμπιακος σίγουρα έβαλες κάποια στάνταρ στο μυαλό σου σε επίπεδο προπονήσεων και εγκαταστάσεων. Αυτό το είδες να επαληθεύεται;

«Ναι οι υποδομές ήταν οι κατάλληλες και φυσικά παραμένουν. Αυτό που μου αρέσει πολύ εκτός από τις υποδομές ήταν ότι δούλευα με τα παιδιά στην προπόνηση τους παρτενέρ οι οποίοι προσπαθούν να σε βοηθήσουν και όχι να σε τραυματίσουν. Αρκετά βασικό αυτό για να είναι καλό το επίπεδο. Για αυτό το 17 πήγαμε σε 5 τελικούς. Όλα γίνονται σωστά στον Ολυμπιακό και στις προπονήσεις.»

Είδωλο;

«Ο Μοχάμεντ Αλλι. Έφερε την επανάσταση στο άθλημα και εκτός αυτού δίδασκε πολλά πράγματα μέσω της πυγμαχίας. Θυμάμαι είχαν ρωτήσει τον Τάισον τι έχει να πει για την δήλωση του Μεϊγουεδερ ότι ήταν μεγαλύτερος θρύλος από τον Μοχάμεντ Αλλι και αυτός απάντησε ότι “αυτός δεν μπορεί να πάει τα παιδιά του στο σχολείο πως λες ότι είσαι θρύλος;”. Αυτό το κρίνει ο κόσμος όχι εσύ.»

Τέλος  θέλω ένα μνήμα για τον κόσμο του Ολυμπιακού για αυτές τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε.

«Υπομονή, υγεία που είναι  το σημαντικότερο. Να τελειώσει γρήγορα. Όσο κρατάμε τα μέτρα ασφαλείας θα τελειώσει γρηγορότερα. Θετική σκέψη, να γυμνάζεστε περισσότερο για να ανεβεί η διάθεση σας στην καραντίνα. Αυτό θα σας βοηθήσει. Όλος ο κόσμος να είναι καλά και όλα τα τμήματα. Να επιστρέψουμε και να φέρουμε διακρίσεις και εσείς να συνεχίζεται να μας προσφέρεται όλα αυτά τα ωραία που μας δείχνετε. Σας ευχαριστώ για την συνέντευξη την χάρηκα  πραγματικά.»

Παρακολουθείστε και σε Βίντεο την συνέντευξη: