Τους δώσαμε νίκη, χαρά και… πρωτάθλημα σήμερα!

Γεια σας αδέρφια μου ΓΑΥΡΟΙ, μετά από πάρα πολύ καιρό είμαστε και πάλι μαζί.Τα αδέλφια μας, με το πολύ καλό σάιτ, το Thrylos24.gr, μου ζήτησαν , να γράφω κάποια άρθρα, έτσι ώστε να περνά η ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ φωνή μας μέσα από εδώ.

Τώρα που σας γράφω θέλει λίγη ώρα που τελείωσε ο αγώνας με τους κομπλεξικούς του Βορρά, οι οποίοι έχουν να δουν χαρά στα σκέλια τους, από το 1985, τότε που πήραν το τελευταίο τους πρωτάθλημα, από τα δύο που έχουν όλα κι όλα στη ζωή τους.

Τότε που την τελευταία αγωνιστική, είχαν κατέβει όλα τα «μωρά» τους στη Νέα Σμύρνη, να σηκώσουν την κούπα, να χαρούν, αλλά δεν ήξεραν πως η χαρά αυτή θα τους έβγαινε ξινή, γιατί έπεσαν επάνω μας, πάνω σε δύο πούλμαν άρρωστους και τρελούς ΓΑΥΡΟΥΣ, που είχαμε πάει να δούμε τη μεγάλη μας αγάπη στη Λάρισα. Τι τις ήθελαν τις χαρές και τα πανηγύρια, όταν εκεί στην ΑΛΑΜΑΝΑ έπεσε το μπλόκο της αρκούδας, αυτό το έχει γράψει η ιστορία. Ένα θα σας πω, δύο πούλμαν εμείς, με όλους όσους είχαν κατέβει κάτω Αθήνα, τους είχαμε στη φάπα, κλείνοντας την Εθνική Οδό από τις τέσσερις το πρωί, μόνο η αριθμητική υπεροχή τα λέει όλα. Κάποια στιγμή θα σας γράψω αυτήν τη μοναδική «μάχη», με στοιχεία. ΟΧΙ ΛΟΓΙΑ!

Ας πάμε στο ματς τώρα αδέλφια μου, στο ημίχρονο ο ΘΡΥΛΟΣ μας δέχτηκε 2 γκολ από τους ανύπαρκτους, γιατί για ανύπαρκτους μιλάμε. Μόλις στο 3ο λεπτό, μας κόπηκαν τα πόδια, προηγήθηκαν με γκολ που… δε τρώγεται με τίποτα. Παρόλα αυτά, ο ΘΡΥΛΟΣ ΜΑΣ προσπάθησε, όχι όσο έπρεπε, και σε ακόμη μια φάση κοιμήθηκε η άμυνά μας, με τους κομπλεξικούς να κάνουν το δεύτερό τους γκολ, ξανά από το πουθενά.

Μόνοι μας ΒΓΑΛΑΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ!

Στο δεύτερο ημίχρονο κάναμε μια ευκαιρία, μόλις αυτό ξεκίνησε, η οποία δε χάνεται, αλλά εάν δε σε θέλει και η τύχη, τι να κάνεις;

Αχ ρε ΘΡΥΛΕ ΜΟΥ, μπορούσες σήμερα να τους το πάρεις το ματς εκεί μέσα και να τους κάνεις να φύγουν για άλλη μια φορά με την ουρά στα σκέλια. Μπορούσες να τους πάρεις και το πρωτάθλημα, αλλά μετά τη σημερινή μας εμφάνιση, όλα τελειώνουν!

Από το 1985 φτάσαμε στο… 2019 για να δουν χαρά. Ήμουν νέος και γέρασα, που λέει και μια παροιμία. Τι να μας πουν για τη ζωή τους τα ΜΠΑΟΚΙΑ, ΟΙ ΒΑΖΕΛΕΣ και τα ΧΑΝΟΥΜΙΑ! Στην τελική, όλοι τους μαζί, τον ΘΡΥΛΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΤΑΝΟΥΝ!

Αλλά ειδικά το φετινό πρωτάθλημα εάν τους το παίρναμε θα ήταν όλα τα λεφτά, σκέτη ΚΑ…ΛΑ θα ήταν!

Αδέλφια μου βλέπω ποια ομάδα μας κέρδισε και τρελαίνομαι, τους δίνουμε το πρωτάθλημα στο πιάτο. Αλλά να μου το θυμηθείτε αυτό που σας λέω. Ο Φετινός νέος Ολυμπιακός, με τον ίδιο προπονητή και με κάποιες πολύ καλές προσθήκες το Καλοκαίρι, θα τα πούμε καλά με… όλους σας!