Του έκοψαν τη φόρα σε τέσσερις μέρες….

Επιστροφή στην σκληρή πραγματικότητα. Μέσα σε μόλις τέσσερις μέρες στον Ολυμπιακό προσγειώθηκαν απότομα και εμείς ακόμα χειρότερα, εκεί που όλα έδειχναν να έχουν αλλάξει με την έλευση του Χοσε Λουίς Μεντιλίμπαρ. Προφανώς και κανείς μας δεν θα περίμενε να συνεχίσει αυτός ο Ολυμπιακός να πηγαίνει «τρένο» μέχρι το τέλος της σεζόν και να κερδίζει όλα τα παιχνίδια, σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Έλα όμως που μετά τα πρώτα έξι παιχνίδια οι προσδοκίες αυξηθήκαν σε μεγάλο βαθμό. Για αυτό και έπεσε «βαρύ» αυτό που συνέβη μέσα σε τέσσερις μέρες και μάλιστα μέσα στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Μια τριγυρισμένη τεσσάρα από την Μακάμπι και μια τριάρα από τον Παναθηναϊκό.

Σε δυο παιχνίδια που πιθανότατα να παιζόταν όλη η χρονιά, η κατά μεγάλο ποσοστό η Ευρώπη και το πρωτάθλημα, ήρθαν όλα τούμπα, σε σημείο που να αναρωτιόμαστε τι άλλο τώρα μπορεί να μας περιμένει. Ούτε και ρίχνουμε ευθύνες στον προπονητή που είναι μόλις ένα μήνα στο Ρέντη και φυσικά ακόμα ψάχνει να δει τι συμβαίνει.

Απέναντι στον Παναθηναϊκό ρίσκαρε ο Μεντιλίμπαρ και άσχετα που δεν του βγήκε, καλά έκανε. Έβλεπε ο Βάσκος ότι κάτι πρέπει να αλλάξει μετά την Μακάμπι. Αποφάσισε να ενισχύσει τις πτέρυγες, κάτι που χρειαζόταν μετά απ’ όσα είχαμε δει στο ματς με τους Ισραηλινούς, ενώ κι έβαλε έναν επιπλέον επιθετικό που τρέχει και μαρκάρει όπως ο Ναβάρο, πιστεύοντας ότι έτσι θα δημιουργήσει προβλήματα στο κέντρο της άμυνας του Παναθηναϊκού.

Το πρόβλημα, όμως, ήταν ότι μόνο με Έσε και Όρτα «αδυνάτισε» πολύ το κέντρο κι από κει ξεκίνησε όλο το κακό. Και το έκανε αυτό για να «μακιγιάρει» τα προβλήματα που υπάρχουν κυρίως με τα δυο μπακ. Τον Ροντινέι και τον Ορτέγκα που αμυντικά έχουν δεματάκια, για να μην πω ΘΕΜΑΤΑΡΕΣ….

Άσε που θα λέω πάντα ότι χωρίς τον Φορτούνη ο Ολυμπιακός είναι πολύ …αδύναμος και στο δημιουργικό κομμάτι παίρνει ΜΗΔΕΝ. Ο.Κ τον τελευταίο καιρό δεν είναι στα καλύτερα του, αλλά και έτσι είναι απαραίτητος σε αυτό τον Ολυμπιακό.

Έχω εμπιστοσύνη στον Μεντιλίμπαρ και είμαι βέβαιος ότι θα την βρει την άκρη. Στην παρούσα φάση, όμως, το χαρτί είναι δύσκολο να γυρίσει, όσο και αν προσπαθεί να βρει λύσεις. Και όταν ρισκάρεις δεν είναι σίγουρο ότι πάντα θα σου βγαίνει σε καλό.

Φοβάμαι ότι το εφιαλτικό σενάριο που θέλει να τον Ολυμπιακό να μένει εκτός Ευρώπης στην περίπτωση που τερματίσει τέταρτος και ο Άρης πάρει το κύπελλο, είναι μπροστά μας αν δεν αλλάξει κάτι συγκλονιστικά στα υπόλοιπα παιχνίδια.

Η αποφυγή της τέταρτης θέσης πρέπει να είναι και ο πιο βασικός στόχος από δω και πέρα, διότι κακά τα ψέματα πρωτάθλημα αυτός ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να πάρει. Δεν γίνεται να έχεις δεχθεί 10 γκολ σε τέσσερα ντέρμπι στο Καραϊσκάκη και να θες πρωτάθλημα. Όσο και αν το ζορίζεις δεν βγαίνει…

Το καλό είναι βέβαια ότι πλέον στο πρωτάθλημα υπάρχει μπροστά μια διακοπή τριών εβδομάδων, στην οποία ο Μεντιλίμπαρ θα έχει την ευκαιρία να δουλέψει την ομάδα και να διορθώσει κάποια πράγματα, αλλά και πάλι είναι σχεδόν ουτοπικό να περιμένουμε ότι αυτός ο Ολυμπιακός μπορεί να κτυπήσει το πρωτάθλημα. Ας τερματίσει έστω τρίτος και πάλι καλά θα λέμε…

Μπορεί να μην αρέσει και να μην ακούγεται ωραίο αυτό, αλλά έχω μάθει στη ζωή να είμαι ρεαλιστής. Αν και εδώ και καιρό κάπως έτσι τα έβλεπε τα πράγματα, όμως η αλήθεια είναι ότι παρασύρθηκα από αυτό το 6 στα 6 και πίστεψα ότι μπορεί όλα να γίνουν. Όταν δεν υπάρχουν όμως οι σωστές βάσεις από το ξεκίνημα της χρονιάς, δύσκολα η μπάλα να μην σε τιμωρήσει. Πληρώνουμε τις «αμαρτίες» Κορδόν, Μαρτίνεθ και Καρβαλιάλ.

ΥΓ.1 Ευτυχώς που δεν αγωνίστηκε ο Ρέτσος για να βρούμε και πάλι το μόνιμο θύμα και να του ρίξουμε το ανάθεμα για τα τρία γκολ του Παναθηναϊκού…. Το κακό με την άμυνα είναι γενικό και άλυτο όπως φαίνεται και δεν φταίει μόνο ένας. Το υστερόγραφο για κάποιους εξυπνάκηδες!!!