Τα συνηθέστερα προβλήματα που συναντά ο Ερασιτεχνικός αθλητισμός
Όπως σε όλους τους τομείς, έτσι και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ο δρόμος κάθε άλλο παρά στρωμένος με ροδοπέταλα είναι.
Η ελλιπής οργάνωση είναι συνήθως το σημαντικότερο πρόβλημα σε σωματεία που έχουν υπό την αιγίδα τους ομάδες ερασιτεχνικού επιπέδου.
Γράφει η Ήρα Δημητρούλια
Ο λόγος για την έλλειψη ιατρών και φυσικοθεραπευτών εν ώρα προπονήσεων ή αγώνα, θέσεις οι οποίες επιβάλλεται να είναι καλυμμένες, καθότι μιλάμε για την ανθρώπινη υγεία, μη στάνταρ μέρες και ώρες προπονήσεων, ενίοτε ίσως ούτε γηπέδου. Αυτά είναι μερικά από τα θέματα που θα αναφερθούν στη συνέχεια.
Όταν κάποιος επιλέγει να αφιερώσει χρόνο σε ένα άθλημα, το κάνει κυρίως για προσωπική ευχαρίστηση, όπως και για ψυχική και σωματική υγεία. Αξίζει λοιπόν να παίρνει το ρίσκο, αν υπάρξει τραυματισμός, να μη βρίσκεται έγκαιρα ένας ειδικός κοντά του; Κατά πόσο οι προπονητές σε ερασιτεχνικές ομάδες έχουν τις απαραίτητες ιατρικές γνώσεις για να βοηθήσουν έναν παίκτη, αν βρεθεί σε τέτοια κατάσταση; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα διαφέρουν ανάλογα την περίπτωση.
Εν συνεχεία, οι μέρες και οι ώρες των προπονήσεων θα πρέπει από την αρχή της αγωνιστικής χρονιάς να είναι στάνταρ και όχι να αλλάζουν ανά καιρούς. Οι άνθρωποι που είναι μέλη τέτοιου είδους ομάδων, κατά κύριο λόγο δεν έχουν οικονομικές απολαβές από αυτήν, και ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο πρέπει να οργανώσουν την υπόλοιπη καθημερινότητά τους, ώστε να είναι τυπικοί και σωστοί απέναντι στις υποχρεώσεις τους. Αν λοιπόν δεν υπάρχει σαφήνεια σε αυτό το κομμάτι, η ζωή τους γίνεται σίγουρα δυσκολότερη.
Στην ίδια «οικογένεια προβλημάτων», ανήκουν και αρκετά γήπεδα, τα οποία δεν έχουν θέρμανση, πράγμα το οποίο το χειμώνα δεν είναι ιδιαίτερα βοηθητικό για την αγωνιστική κατάσταση των παικτών, καθώς επίσης στάζουν κατά τη διάρκεια βροχών. Αγώνες αναβάλλονται. Προπονήσεις πραγματοποιούνται, παρουσία κουβάδων και πετσετών. Αυτά είναι βασικά πράγματα που θα μπορούσαν να είχαν εξ αρχής αποφευχθεί, αν για παράδειγμα υπήρχε καλύτερη μελέτη κτιρίου και υλικών κατασκευής.
Πέρα από αυτά, σε μια ερασιτεχνική ομάδα, συνήθως κανένα μέλος δεν είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί πιστά το πρόγραμμα των προπονήσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αρκετές φορές να υπάρχει έλλειψη ατόμων σε καίριες θέσεις και η προπόνηση να μη μπορεί να καλύψει τα κομμάτια που είναι προγραμματισμένη να καλύψει. Όπως λοιπόν πολύ σωστά αναφέρουν προπονητές, οι αγώνες απεικονίζουν την κατάσταση της ομάδας στην προπόνηση και σπάνια με τέτοιες συνθήκες συνοδεύονται από νίκη.
Συνολικά, το να αφιερώσει κάποιος χρόνο για να ασχοληθεί με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, είναι κατ εμέ αξιοθαύμαστο. Καλό θα ήταν όμως, να αναλογιστεί και όλα τα παραπάνω. Κατά πόσο είναι σε θέση να «θυσιάσει» προσωπικές στιγμές και κατά πόσο να προσαρμοστεί σε αντίξοες για τον ίδιο, συνθήκες. Ειδικά από τη στιγμή που το μπάτζετ μιας ομάδας είναι πενιχρό, είναι λογικό να υπάρχουν και τα αντίστοιχα προβλήματα. Καλό όμως θα ήταν να βρεθεί κάποια λύση, η οποία τουλάχιστον να καλύπτει τις βασικές ελλείψεις, ώστε σιγά σιγά ο τομέας αυτός να αναπτυχθεί όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς μόνο καλά έχει να προσφέρει.