Τα χρόνια περνάνε ποτέ δεν σας ξεχνάμε…

Η σημερινή ημέρα για την οικογένεια του Ολυμπιακού αλλά και των φίλων της ομάδας δεν είναι σαν όλες τις άλλες λόγω της μαύρης σελίδας που γράφτηκε στις 8 Φεβρουαρίου του 1981, αφού 21 παιδιά έμελλε να χάσουν τη ζωή τους τόσο άδικα βλέποντας την μεγάλη τους αγάπη…

POPULAR POST

Θύρα 7: «Το 2024 ήταν η πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του συλλόγου μας» (pic)

Ήταν ένα ηλιόλουστο μεσημέρι Κυριακής, το οποίο περιελάμβανε το ντέρμπι Ολυμπιακού-ΑΕΚ στο παλιό Καραϊσκάκη των σκαλοπατιών και των τσιμέντων. Τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί προ πολλού και ότι είχε απομείνει κυκλοφορούσε στην “μαύρη αγορά” τότε, με τον κόσμο που θα παρακολουθούσε το ματς να υπολογίζεται γύρω στους 34.450. Στις 15:00 το μεσημέρι η σέντρα του ματς ανάμεσα στις δύο ομάδες που διεκδικούσαν το πρωτάθλημα, αφού ο Ολυμπιακός βρισκόταν 2 βαθμούς μπροστά από την ΑΕΚ.

Με τον Ολυμπιακό να σκορπά κυριολεκτικά την ΑΕΚ με 6-0 και να θριαμβεύει, πευχαίνοντας 5 γκολ στο δεύτερο ημίχρονο μπροστά από την Θύρα 7. Όπως ήταν φυσικό στο γήπεδο επικρατούσε πανζουρλισμός από τα πανηγύρια του μεγάλου αυτού θριαμβου, κάτι, το οποίο κανείς δε φανταζόταν πως σε λίγα μόλις λεπτά θα εξελισσόταν σε μία ανύποπτη τραγωδία…

Όσοι βρίσκονταν στη Θύρα 7 έτρεξαν προς τα έξω για να πάνε στην Θύρα 1, η οποία ήταν δίπλα από τον διάδρομο των αποδυτηρίων, για να αποθεώσουν τους παίκτες, όπου ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Ο λόγος ήταν οτι η πόρτα της Θύρας 7 δεν άνοιξε ποτέ με αποτέλεσμα οι πρώτοι που έτρεξαν προς τα έξω να ποδοπατηθούν από τους πίσω, οι οποίοι όταν κατάλαβαν ότι η πόρτα ήταν κλειστή ήταν πλέον αργά, αφού τα σκαλιά γέμισαν με αίμα από νεκρά παιδιά και σοβαρά τραυματισμένους ανθρώπους. Με όλη την χώρα τα επόμενα 24ωρα να βυθίζεται στο πένθος…

Τα νοσοκομεία γέμισαν με νέους ανθρώπους, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους η έζησαν βλέποντας τον θάνατο μέσα σε λίγα λεπτά από εκεί που χαιρόντουσαν. Με τα κακά νέα να μην αργούν αφού μετά από λίγες ώρες ήδη 21 παιδιά είχαν χάσει τη ζωή τους βλέποντας την μεγάλη τους αγάπη.

Αυτή η τραγωδία θα μπορούσε να αποφευχθεί αν 8 χρόνια πριν σε ενα φιλικό παιχνίδι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Άγιαξ το 1973 αποδίδονταν ευθύνες, αφού κάποιοι ανεύθυνοι άφησαν κλειστά τα τουρνικέ με αποτέλεσμα 1 άνθρωπος να χαροπαλεύει και άλλους 34 να είναι σοβαρά τραυματίες. Όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν 3 χρόνια αργότερα. Και πιστέψτε πως κανείς δεν πλήρωσε για αυτό που συνέβη λίγα χρόνια αργότερα, όπου θρηνήσαμε νεκρά παιδιά, με τις οικογένειες να μην δικαιώνονται ποτέ για τον χαμό των παιδιών τους.

Αυτή η μαυρη σελίδα δεν θα σβηστεί ποτέ για αυτά τα αδικοχαμένα παιδιά, τα οποία δεν έφταιγαν σε τίποτα, αφού πήγαν να δουν την ομάδα τους… Αυτό το γεγονός θα έπρεπε ήδη να είχε ξυπνήσει τους πάντες, αφού μερικοί απο αυτούς εξακολουθούν να μην σέβονται την μνήμη αυτών των παιδιών. Για αυτά τα παιδιά το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε ως Ολυμπιακοί είναι να τα τιμούμε κάθε χρόνο, φωνάζοντας για αυτά…

Όλοι παρόντες στην Θύρα 7, τα χρόνια περνάνε ποτέ δεν σας ξεχνάμε…

Αδέρφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε…