Super League: Το σκεπτικό της απόφασης που καταδίκασε Μπέο και Βόλο
Η Super League δημοσιοποίησε το σκεπτικό της απόφασης, μέσω της οποίας δικαιώθηκε ο Ανδρέας Τέτεϊ και καταδικάστηκαν Αχιλλέας Μπέος και ΠΑΕ Βόλος.
Η Super League εκτός από την απόφαση για τη δικαίωση του Τέτεϊ, γνωστοποίησε και το σκεπτικό πίσω από αυτή. Σε αυτό φαίνεται πως απορρίφθηκε η κύρια παρέμβαση που έκαναν οι «νεοφώτιστοι», όμως μεταξύ άλλων αρχικά υπάρχει η τοποθέτηση ότι «σύμφωνα με τον οδηγό πρακτικών διακρίσεων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο χαρακτηρισμός ποδοσφαιριστών αφρικανικής προελεύσεως ως γορίλα ή μαïμού αποτελεί ρατσιστική πρακτική».
Να υπενθυμίσουμε πως Μπέος και ΠΑΕ Βόλος κατέθεσαν έφεση, η οποία αναμένεται να εκδικαστεί την ερχόμενη Τετάρτη (6/3).
Αναλυτικά το σκεπτικό της απόφασης:
«Εάν κάποιος χαρακτηρίσει ένα πέναλτι μαϊμού, σίγουρα δεν υπάρχει ρατσιστική χροιά, εάν όμως χαρακτηρίσει έναν σκουρόχρωμο άνθρωπο μαϊμού, τότε προβάλει έναν φυλετικό συμβολισμό με ρατσιστική χροιά».
Μετά το αρμόδιο πειθαρχικό όργανο σημειώνει πως:
«Εκείνη τη στιγμή (σ.σ. εξιστορεί προηγουμένως την ημέρα του αγώνα, τις ομάδες που συμμετείχαν και το λεπτό όπου καταλογίστηκε φάουλ υπέρ του Τεττέι) ο πρώτος εγκαλούμενος (αξιωματούχος της ομάδας της ΠΑΕ ΒΟΛΟΣ ΝΠΣ), ο οποίος ήταν περίπου σε απόσταση τριών μέτρων από τον ως άνω ποδοσφαιριστή και καθ’ ο χρόνο ο τελευταίος βρίσκονταν πεσμένος, απευθυνόμενος στον διαιτητή, ο οποίος βρίσκονταν περίπου στο κέντρο του γηπέδου είπε αναφερόμενος στον ως άνω παίκτη ‘ρε μόνος του έπεσε, η μαϊμού’. Αμέσως ακούγοντας αυτόν τον χαρακτηρισμό προσέφυγε στον διαιτητή του παραπονούμενος για την ως άνω έκφραση, ο οποίος όμως δεν έδωσε έκταση στο θέμα καθώς ο ίδιος δεν άκουσε τίποτα. Τα ως άνω, δε, αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά επιρρωνύονται ιδίως από το προμνησθέν οπτικοακουστικό υλικό που επισυνάπτεται ως αναγνωστέο στο νυν εξεταζόμενο πειθαρχικό κατηγορητήριο του Υπευθύνου Ασκήσεως Διώξεως Ποδοσφαιρικών Αδικημάτων καθώς και από την μαρτυρική κατάθεσή του».
Σε άλλο σημείο του σκεπτικού υπογραμμίζεται, μεταξύ άλλων, ότι «ουδεμία αμφισβήτηση υφίσταται ως προς την γνησιότητα του επίμαχου οπτικοακουστικού υλικού, το οποίο αποτυπώνει άνευ πάσης αμφιβολίας το ως άνω γεγονός».
Παράλληλα σύμφωνα με το σκεπτικό οι δικαστές εξηγούν πότε ο όρος «μαϊμού» θεωρείται ρατσιστικός ή όχι:
«Οι εγκαλούμενοι ισχυρίζονται ότι ο όρος ‘μαϊμού’ δεν είναι ρατσιστικός, αλλά χρησιμοποιείται για να αποδώσει μια ψεύτικη, προσποιητή φάση, με υποκριτικό περιεχόμενο από τον παίκτη, ο οποίος υποκρίνεται την πτώση για να κερδίσει το φάουλ. Αναφορικά με τον προκείμενο ισχυρισμό λεκτέα είναι τα ακόλουθα: κατ’ αρχήν ο όρος ‘μαϊμού’ δεν είναι αφ’ εαυτού ρατσιστικός, ωστόσο δύναται να χρησιμοποιηθεί για να προσβάλλει ανθρώπους συγκεκριμένων εθνοτικών ομάδων και ιδίως ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής. Επομένως η χρήση του όρου μαϊμού απευθυνόμενη σε αυτούς τους ανθρώπους αποτελεί έκφραση ρατσιστικών προκαταλήψεων είναι απαράδεκτη και αποτελεί διάκριση (S. F. Bria and P. Purbodjati, “Agresi Negatif Bonek Pada Pertandingan Home Persebaya,” Jurnal Kesehatan Olahraga Unesa, vol. 8, no. 3, pp. 91-98, 2020.) Επομένως για να διακρίνει κανείς τη χρήση του όρου μαϊμού πρέπει να την συνδυάσει με το γεγονός σε ποιον απευθύνεται και με τι συνάφεια. Ειδικότερα, η χρήση του ως άνω όρου συνδέεται με τη διαδικασία τις κατηγοριοποίησης σε συνάρτηση με τους συμβολισμούς που προβάλει. Εάν δηλ. κάποιος χαρακτηρίσει ένα πέναλτι μαϊμού, σίγουρα δεν υπάρχει ρατσιστική χροιά στην εν λόγω έκφραση, καθώς αναφέρεται στο γεγονός του υποτιθέμενου πέναλτι, εάν όμως χαρακτηρίσει έναν σκουρόχρωμο άνθρωπο μαϊμού, όπως εν προκειμένω, τότε προβάλει έναν φυλετικό συμβολισμό με ρατσιστική χροιά. Επομένως δεν υπάρχει αμφιβολία, όπως άλλωστε επιβεβαιώνεται και από πλείστες αποφάσεις των πειθαρχικών επιτροπών της UEFA, ότι ο χαρακτηρισμός «μαϊμού» στοχοποιεί μαύρους ποδοσφαιριστές και προσβάλει την αξιοπρέπειά τους εξαιτίας του χρώματος του δέρματος τους».