Σπανούλης: Ιστορίες με έναν Θρύλο (Μέρος 8ο)

Έντεκα χρόνια, 103 συμπαίκτες. Ο τεράστιος Βασίλης Σπανούλης «παρουσιάζεται» από το Olympiacosbc.gr μέσα από τα μάτια όλων των συμπαικτών του στον Ολυμπιακό!

Ανέκδοτες ιστορίες, γούρια, συνήθειες, στοιχεία του χαρακτήρα του και πολλές στιγμές από την καριέρα του ανυπέρβλητου κυρίου με το «7» στην πλάτη… μέρος 8ο.

ΠΕΡΟ ΑΝΤΙΤΣ (2011-2013):«Τι να πω για τον καράφλα τον Σπανούλη; (γέλια) Πρόκειται για φοβερό τύπο. Να ξέρετε πως όπως είναι στο παρκέ, έτσι είναι και στη ζωή του. Είναι μέσα σε όλα, έχει δημιουργήσει φοβερή οικογένεια και είναι ηγέτης εντός και εκτός παρκέ. Τον έζησα δύο χρόνια, πήραμε Ευρωλίγκες, πρωτάθλημα και πραγματικά χάρηκα πολύ που αυτός ο καράφλας ηγήθηκε αυτής της παρέας. Του εύχομαι να είναι πάντα γερός και χαμογελαστός και ό,τι καλύτερο σε ό,τι επιλέξει να κάνει από εδώ και μπρος στη ζωή του. Eαν τον δείτε στον δρόμο, μην τον φωνάξετε ‘Βασίλη’, φωνάξτε τον ‘Celavi’ , θα γυρίσει σίγουρα (γέλια)».

ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΕΡΠΕΡΟΓΛΟΥ (2012-2014): «Δεν θα αναφερθώ καθόλου στα κατορθώματα του Βασίλη εντός παρκέ. Όλοι τα γνωρίζουν. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ άλλωστε. Εγώ θα μιλήσω για τη δική μου εμπειρία με τον Billy. Για μια περίοδο ήμασταν συγκάτοικοι στο δωμάτιο και θυμάμαι να μιλάνε με τον Νίκο Ζήση στο τηλέφωνο με τις ώρες, πριν και μετά από κάθε ματς. Μοναδικό θέμα συζήτησης ήταν το μπάσκετ. Εκείνη την περίοδο, λοιπόν, άρχισα να χρησιμοποιώ ωτοασπίδες, γιατί διαφορετικά δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Πολλές φορές ξημέρωνε και ακόμη μιλούσαν. Πέρα από την πλάκα, όμως, αυτό μαρτυρά και το πόσο ‘άρρωστος’ είναι με το μπάσκετ».

ΤΖΑΜΟΝ ΛΟΥΚΑΣ ΓΚΟΡΝΤΟΝ (2010-2011): «Θέλω να τον συγχαρώ για την σπουδαία του καριέρα και να τον ευχαριστήσω για όσα μου έμαθε. Μιλούσαμε και ως αντίπαλοι και φυσικά ως συμπαίκτες. Ήταν σπουδαίος. Ο καλύτερος όλων! Αυτό που πραγματικά μου έχει κάνει εντύπωση είναι πως ακόμη και σε συζητήσεις που κάνω στις ΗΠΑ για εκείνον, όλοι μιλάνε με τα καλύτερα λόγια. Ο κόσμος τον λατρεύει παντού. Είναι πραγματικό είδωλο. Ήταν αρκετά σκληρός, δούλευε περισσότερο από κάθε άλλον, αλλά θέλω να του πω κάτι και περιμένω την απάντηση του… ‘Ήμουν αυτός που τον μάρκαρα καλύτερα από κάθε άλλον (γέλια)΄».

ΤΖΑΜΑΡΙΟ ΜΟΥΝ (2014): «Όταν έμαθα πως ο Βασίλης σταματάει το μπάσκετ, στεναχωρήθηκα. Πρόκειται για ένας τέλος εποχής για εμάς που γεννηθήκαμε το 80’ και έπειτα. Πλέον είναι ελάχιστοι αυτοί που παίζουν και είναι 37-38+. Μια ολόκληρη εποχή αλλάζει. Θα μας λείψει, θα λείψει στους φιλάθλους, θα λείψει ο τύπος αυτός που έδινε το 100% στο παρκέ. Και μιας και μου δίνεται η ευκαιρία, θέλω να τον ευχαριστήσω από καρδιάς, γιατί την σεζόν που βρεθήκαμε μαζί με έκανε να νιώσω υπέροχα. Με καλωσόρισε θερμά και με έκανε να νιώσω σα στο σπίτι μου ενώ ήμουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Πραγματικά το εκτιμώ. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Του εύχομαι να είναι επιτυχημένος σε ό,τι κάνει από εδώ και μπρος και θέλω να του ζητήσω μια χάρη… Θέλω να μείνει για πάντα ο Βασίλης Σπανούλης».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ (2012-2013): «Ο Σπανούλης κατάφερνε με τον τρόπο που προπονούταν και φερόταν να αποτελεί παράδειγμα για όλους μας. Μας έκανε όλους καλύτερους και να δίνουμε το 110% των δυνάμεων μας. Και ως άνθρωπος ο Βασίλης ήταν πάντα εκεί για παρέα, συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων γύρω από το μπάσκετ και τη ζωή. Γεμάτος διάθεση για πλάκα και αστεία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως έτρεχε και χοροπηδούσε σαν μικρό παιδί μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας στο Λονδίνο. Έτρεχε στους διαδρόμους και αγκάλιαζε τους πάντες. Του εύχομαι να χαίρεται ακόμη περισσότερο την οικογένεια του, με την ικανοποίηση ότι με την πορεία του έχει συμβάλει τα μέγιστα στο ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ».

ΓΟΥΕΙΝΤ ΜΠΟΛΝΤΓΟΥΙΝ (2019-2020): «Ο Σπανούλης είναι είδωλο για κάθε νέο στην Ευρώπη που θέλει να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Πρόκειται για τον απόλυτο ηγέτη. Έκανε τα πάντα για να νικήσει και αφήνει πίσω του μεγάλη παρακαταθήκη. Θα λείψει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ».

ΠΑΤΡΙΚ ΓΙΑΝΓΚ (2015-2017): «Ο Βασίλης ήταν από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχα ποτέ. Πραγματικός αρχηγός. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ομιλία που έκανε στα αποδυτήρια μετά την ήττα μας στο τρίτο ματς των Play off το 2017 απέναντι στην Εφές. Ήμασταν πίσω με 2-1 και καταφέραμε να γυρίσουμε τη σειρά σε 3-2. Η ομιλία αυτή μετά το τρίτο ματς στην Πόλη, άλλαξε πολλά. Μας ενέπνευσε και μας έδειξε τον δρόμο. Στα μάτια του βλέπαμε πως ήταν αποφασισμένος για τη μεγάλη ανατροπή. Αν κάποιος δει πως παίξαμε στο τέταρτο ματς σε εκείνη τη σειρά, αλλά και στο πέμπτο, θα καταλάβει».

ΕΡΙΚ ΓΚΡΙΝ (2016-2017): «O Βασίλης ήταν ένας από τους καλύτερους ηγέτες που έπαιξα ποτέ μαζί. Με έμαθε τον ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού, καθώς τότε ήταν από τις πρώτες μου χρονιές στην Ευρώπη. Τον είχα συνεχώς στο… αυτί μου, να μου δίνει συμβουλές και να με βοηθάει. Θυμάμαι τις πρώτες προπονήσεις, επέλεξα να τον μαρκάρω και το μετάνιωσα αμέσως! Ο τύπος αυτός παίζει στο 150% των δυνάμεων τους, σούταρε, πάσαρε, είχε περάσματα 18χρονου και πραγματικά υπέφερα όταν τον μάρκαρα. Του εύχομαι τα καλύτερα. Είμαι σίγουρος πως ο Ολυμπιακός δεν θα είναι πια ίδιος χωρίς εκείνον».

ΟΛΙΒΕΡ ΛΑΦΑΓΙΕΤ (2014-15): «Μετά από τόσους τίτλους και τόσα κατορθώματα, ο Σπανούλης παραμένει ταπεινός. Η άφιξή του επέτρεψε στον Ολυμπιακό να διαπρέψει και η κληρονομία του θα κρατήσει για πάντα!».

ΘΩΜΑΣ ΖΕΥΓΑΡΑΣ (2018-2019): «Είναι παρα πολλά που μπορώ να πω για τον Βασίλη Σπανούλη. Δυο από  τα πιο σημαντικά είναι η νοοτροπία που έχει ως παίκτης και το ποσο σοβαρός είναι σε αυτό που κάνει. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη προπόνηση, αλλα και κάθε προπόνηση με το αντρικό του Ολυμπιακού. Συγκεκριμενα, εκείνη τη μέρα η προπόνηση ξεκινούσε στις πέντεκαι όπως συνήθιζα πήγαινα μια ώρα νωρίτερα για να κάνω κάποιες διατάσεις και ένα pre warm up. Αφού άλλαξα πήγα κατευθείαν στο γυμναστήριο και με το που μπαίνω βλέπω τον Βασίλη Σπανούλη να κάνει  βάρη με τον κύριο Αντρέα Γκατζούλη, τον γυμναστή της ομάδας. Από τότε κατάλαβα πως όλα αυτά που είχε καταφέρει, δεν ήταν τυχαία. Λόγω αυτού άλλαξα και τη δική μου νοοτροπία και κάθε μέρα είμαι πάντα στο γήπεδο από πολύ νωρίς κάνοντας έξτρα προπόνηση ή γυμναστήριο. Δεν θα ξεχάσω ποτε τις συμβουλές που έδινε σε εμάς τους μικρούς, αλλα κυρίως το ποσο cold blood ήταν, το ποσο συγκεντρωμένος και το ποσο ‘σκυλιαζε’ για να νικάει πάντα! Οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Βασίλη Σπανούλη, γιατί ακόμα και πριν πάω στο αντρικο πάντα τον θαύμαζα και τον είχα πρότυπο. Πάντα ήθελα να γίνω σαν εκείνον, νούμερο 1. Του εύχομαι καλή συνέχεια σε ότι και να κάνει στη ζωη του, με υγεία».