Το Thrylos24.gr «σκανάρει» την Αταλάντα με τα υπέρ και τα κατά, αλλά και τον Μαλινόφσκι που αποτελεί το μεγάλο της «όπλο», να είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει στην επίθεση, σε οργανωτικό και εκτελεστικό ρόλο.

Δεν μας έκανε πιο σοφούς η «κατασκοπεία» που κάναμε στο παιχνίδια κυπέλλου της περασμένης Πέμπτης ανάμεσα στην Αταλάντα και την Φιορεντίνα, αλλά και το ντέρμπι με την Γιουβέντους. Μια ήττα και μια ισοπαλία ο απολογισμός, σημάδια που δείχνουν ότι συνεχίζει η ομάδα του Γκασπερίνι να «πελαγοδρομεί» και να είναι σε άσχημο «φεγγάρι».

Απλούστατα λίγο πολύ ξέρουμε ποια είναι τα υπέρ και ποια τα κατά της προσεχούς αντιπάλου του Ολυμπιακού στο Γιουρόπα Λίγκ. Μια ομάδα καλοδουλεμένη, με ένα εξαιρετικό προπονητή στο πάγκο της, που πάντως η αλήθεια είναι ότι αυτό τον καιρό έχει ένα μεγάλο «πονοκέφαλο» και αυτό ακούει στο όνομα επίθεση.

Η απουσία του Ζαπάτα είναι ένα μεγάλο και άλυτο πρόβλημα για τον Γκασπερίνι γιατί ήταν ό,τι καλύτερο έχει στην γραμμή κρούσης και ενός φορ που μπορεί να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα σε οποιαδήποτε άμυνα. Και τον Ζαπάτα δεν θα τον έχει, όχι μόνο στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, αλλά και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Κοντά σε αυτό το πρόβλημα και η απουσία ενός ακόμα ποιοτικού χαφ όπως είναι ο Ίλισιτς, με τα γνωστά ψυχολογικά προβλήματα που τον αφήνουν εκτός ομάδας. Μη φανταστεί κανείς όμως ότι η Αταλάντα χωρίς αυτούς τους δυο μικραίνει, γατί όπως έδειξε στο παιχνίδι με την Φιορεντίνα έχει τον τρόπο της να σκοράρει.

Αυτό γιατί υπάρχουν δυο χαφ αξιόλογοι, πως είναι ο Μαλινόφσκι (έβαλε φοβερό γκολ κατά της Γιουβέντους) και ο Φρόιλερ, που αγωνίζονται κυρίως στις πτέρυγες και διαθέτουν ταχύτητα και τεχνική ικανότητα.

Κοντά σε αυτούς και ο Ζαπακόστα που πέτυχε ένα εκπληκτικό γκολ κάνοντας το 1-1 κατά της Φιορεντίνα. Γενικά η Αταλάντα παραμένει φύσει επιθετική ομάδα αλλά της στοίχισαν τα πολλά αμυντικά κενά με αποτέλεσμα να γνωρίσει την ήττα με 3-2.

Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο που αποτελείται από τους Ντερόουν και Ντεμιράλ, είναι αργό και αυτό φάνηκε στις δυο φάσεις που έγιναν τα πέναλτι. Ειδικά ο Ολλανδός στόπερ αποτελεί πηγή κινδύνων και μάλιστα με επιθετικούς όχι μεγάλης κλάσης όπως είναι αυτοί της Φιορεντίνα που πάντα έβρισκαν τον τρόπο να δημιουργούν προβλήματα κυρίως με την μπάλα κάτω. Και εκεί είναι το πρόβλημα για την Αταλάντα.

Αλλά και στα στημένα αν δούμε το πως δέχτηκε το γκολ της ισοφάρισης από την Γιουβέντους στις καθυστερήσεις για να έρθει το τελικό 1-1 και να χάσει ένα δικό της παιχνίδι, γιατί λίγο νωρίτερα είχε δοκάρι και θα μπορούσε να «καθαρίσει» το ματς.

Το έχει γυρίσει στο 3-4-3 ο Γκασπερίνι

Τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Αταλάντα έχουν αναγκάσει τον Γκασπερίνι να αλλάξει στα τελευταία ματς την τακτική του και ενώ έπαιζε με σύστημα 4-3-3, τώρα παρουσιάζει την ομάδα με τρία στόπερ, τέσσερα χαφ και τρείς επιθετικούς, που πάντως κανένας από αυτούς δεν είναι καθαρόαιμος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ματς με την Φιορεντίνα αγωνίστηκε με τον Πάσαλιτς «ψευτοεννιάρι», ένας παίκτης που είναι κεντρικός χαφ, αλλά αγωνίστηκε στην κορυφή της επίθεσης αναγκαστικά και πολύ κοντά του ο Μπογκά σε ρόλο οργανωτή.

Από εκεί και πέρα όλο το παιχνίδι γίνεται κυρίως από την δεξιά πλευρά με τον Μαλινόφσκι που είναι ότι καλύτερο διαθέτει η ομάδα, με ποιότητα και γκολ, αλλά και τον Ζαπακόστα που παίζει φουλ μπάκ χαφ και δημιουργεί ρήγματα, χωρίς να είναι γρήγορος , αλλά παίζοντας έξυπνα και με κινήσεις πίσω από την αντίπαλο άμυνα.

Έχει απομείνει ένας επιθετικός για τον Γκασπερίνι και αυτός είναι ο Μουριέλ. Το σίγουρο είναι ότι τουλάχιστον στο παιχνίδι του Μπέργκαμο την ερχόμενη Πέμπτη, ο Κολομβιανός φορ θα είναι βασικός στην ενδεκάδα με τον Πάσαλιτς να γυρίζει πιο πίσω και να παίρνει την θέση του Μπογκά.

Αυτή η τριάδα Πάσαλιτς, Μαλινόφσκι και Φρόιλερ είναι η μεγάλη δύναμη της Αταλάντα, γιατί είναι εξαιρετικοί στο δημιουργικό παιχνίδι, αλλά έχουν τρόπο να σκοράρουν. Και από τη στιγμή που ο Γκασπερίνι δεν έχει άλλες λύσεις, αναγκαστικά θα βασιστεί σε αυτούς.

Άρα το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό θα παιχτεί πολύ στον άξονα και στο πώς θα καταφέρει ο Μαρτίνς να περιορίσει την δράση αυτών των τριών ποδοσφαιριστών. Αλλά και το πώς θα περιορίσει την δράση του Ζαπακόστα που παίζει φουλ μπακ, αλλά αφήνει κενό πίσω στην δεξιά πλευρά με τις συνεχείς προωθήσεις του.