Ήταν Απρίλης του 2011 όταν ο Γιώργος Πρίντεζης επέστρεψε στο "λιμάνι¨ της καρδιάς του για να γράψει την δική του ιστορία με ΧΡΥΣΑ γράμματα.

Απρίλιος του 2011, ο Ολυμπιακός έχει μείνει εκτός final-4 σε μια χρονιά που είχε θέσει υψηλούς στόχους.

Μόνος στόχος πια η πολυπόθητη -εκείνη την εποχή- κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από 14 χρόνια. Κάπου εκεί ο Ολυμπιακός αποφασίζει να επανεντάξει στο δυναμικό του τον Γιώργο Πρίντεζη, τίποτα όμως δεν προμήνυε το τι θα ακολουθούσε.

Ο Γιώργος Πρίντεζης εντάχθηκε στον Ολυμπιακό το 2000 σε ηλικία 15 ετών, έμεινε έως το 2006 με μικρό διάστημα συμμετοχής, πήγε για μια σεζόν (2006-07) δανεικός στην Ολύμπια Λάρισας και επέστρεψε για μια διετία (2007-09) , φτάνοντας με τον Ολυμπιακό έως το Final-4 του Βερολίνου (2009) αλλά χωρίς να κατακτήσει κάποιο τίτλο.

Το 2009 αποφασίζει να δοκιμάσει τη τύχη του στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα στην ισπανική Μάλαγα. Σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του και ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός , τον φέρνουν και πάλι στον Ολυμπιακό.  Αποτέλεσε τότε προσωπική επιλογή του Ντούσαν Ίβκοβιτς και του στενού του συνεργάτη Βαγγέλη Αγγέλου.

 

Εν τέλει ο Ολυμπιακός τη σεζόν 2010-11 χάνει και το πρωτάθλημα από τον “αιώνιο” αντίπαλό του, τον Παναθηναϊκό. Μετά από μια αποτυχημένη για τα δεδομένα χρονιά, οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος ανακοινώνουν το τέλος τους από τα διοικητικά της ΚΑΕ, ο αρχηγός Θοδωρής Παπαλουκάς αποχωρεί , ο Μίλος Τεόντοσιτς παραχωρείτε στη ΤΣΣΚΑ,  ενώ παράλληλα αποχωρούν και οι: Μπουρούσης, Χαλπερίν, Μαυροκεφαλίδης, Νεστέροβιτς, Τζαμόν Γκόρντον, Έρτσεγκ και Νίλσεν.

Ο κόσμος της ομάδας έβλεπε με τα “δικά του μάτια” την ομάδα να παρακμάζει”. Η σεζόν 2011-12 ξεκινάει με ηγέτη το Βασίλη Σπανούλη, πλαισιωμένο από τους “άγουρους” τότε μπασκετικά : Κώστα Παπανικολάου, Κώστα Σλούκα, Βαγγέλη Μάντζαρη, Δημήτρη Κατσίβελη, Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους, Καλίν Λούκας, Ματ Χάουαρντ  -οι δύο τελευταίοι αντικαταστάθηκαν στα μισά από τους Λο και Ντόρσεϊ-, τον … κάτω από 2.00 σέντερ Κάιλ Χάινς και τους Πελεκάνο, Γλυνιαδάκη, Άντιτς, Παπαδόπουλο και Κέσελ. Φυσικά υπήρχε και ο Γιώργος Πρίντεζης, ο οποίος στην ώριμη πια ηλικία των 26 ετών αποφασίζει να αφήσει πίσω του τα όσα είχαν συμβεί και να κάνει μια επανεκκίνηση στη καριέρα του.

Ήδη από το καλοκαίρι του 2011 ο Γιώργος Πρίντεζης δουλεύει αδιάκοπα σε ατομικό επίπεδο. Τα αποτελέσματα της προπόνησης γίνονται αντιληπτά από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια της σεζόν. Η αλλαγή της απόδοσης του είναι εμφανής …δια γυμνού οφθαλμού. Σταδιακά, από παίκτης δεύτερης επιλογής γινόταν ένας παίκτης με ωραίες κινήσεις, έφεση στο σκοράρισμα, βελτίωσε το παιχνίδι του μέσα και έξω από τη ρακέτα και τελειοποίησε την κίνηση που έμελλε να γίνει σήμα-κατατεθέν του… το “πεταχτάρι”.

Στην αγωνιστική αναγέννηση του Πρίντεζη καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Μαζί με το Βασίλη Σπανούλη φτιάχνουν ένα από τα καλύτερα “δίδυμα” στην Ευρώπη, κάτι που θα αποτελέσει την εφαλτήριο δύναμη για τις μετέπειτα επιτυχίες.

Η άψογη χημεία των δύο ηγετών, η υγεία που αποπνέουν πια τα αποδυτήρια, το θετικό κλίμα μεταξύ των παικτών, σε συνδυασμό με της οδηγίες του “Σοφού” είναι το restart που έψαχνε ο Ολυμπιακός. Οι παθογένειες του παρελθόντος δεν ακολουθούν την ομάδα στο νέο αυτό ξεκίνημα.

Στο παρκέ παρουσιάζετε μια ομάδα γεμάτη πάθος, αυταπάρνηση, αυτοπεποίθηση, μαχητικότητα στοιχεία που πλέον είναι συνυφασμένα με την ομάδα του Ολυμπιακού. Αν και εκείνη τη χρονιά η ομάδα είχε ξεκινήσει με στόχο το μέλλον και όχι το παρόν, οι τίτλοι ήρθαν άμεσα, την ίδια κιόλας σεζόν.

Η χρονιά εξελίσσεται σαν “παραμύθι” , ο Ολυμπιακός προκρίνεται στο Top-16 και από εκεί στα προημιτελικά όπου θα αντιμετωπίσει τη Σιένα, από την οποία είχε αποκλειστεί στην ίδια φάση του θεσμού μια σεζόν νωρίτερα. Αυτή τη φορά όμως ο Ολυμπιακός θα προκριθεί , θα βρεθεί στο Final-4 της Κωνσταντινούπολης και μετά από έναν περιπετειώδη ημιτελικό κόντρα στη Μπαρτσελόνα, θα εξασφαλίσει το εισιτήριο για τον τελικό.

Στο τελικό θα αντιμετωπίσει την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ. Το παιχνίδι για τη ρωσική ομάδα μοιάζει μονόλογος έως τα μισά της τρίτης περιόδου, όταν ο Ολυμπιακός αποφασίζει να κάνει το δικό του “come back” στο τελικό , ένα “come back” που θα μείνει ανεξίτηλα γραμμένο για πάντα στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, καθώς το -19 της τρίτης περιόδου θα μετατραπεί σε -1  10 δευρτερόλεπτα πριν από το τέλος. Μετά τις δύο άστοχες βολές του Σισκάουσκας, ο Βασίλης Σπανούλης κατεβάζει τη μπάλα δίνει στον Πρίντεζη και αυτός στέλνει τη μπάλα στο καλάθι και τον Ολυμπιακό “στο Έβερεστ του ευρωπαϊκού μπάσκετ”. O Ολυμπιακός χτίζει τη δική του “Νέα Ρώμη”, το “παιδάκι” που το 1997 πανηγύριζε την κατάκτηση της πρώτης Ευρωλίγκας του Ολυμπιακού στη Ρώμη, παρακολουθόντας τον Ρίβερς και την παρέα του από την τηλεόραση, πλέον, είναι ο “απόλυτος πρωταγωνιστής”.

Με τη δική του χαρακτηριστική κίνηση λοιπόν ο Γιώργος Πρίντεζης πετυχαίνει το κορυφαίο καλάθι στην ιστορία του Ολυμπιακού και η ιστορία φυσικά δεν τελειώνει εκεί. Άλλωστε εκεί είναι μόνο η αρχή, ακολούθησε μια ακόμη Ευρωλίγκα, τρία πρωταθλήματα, ένα Διηπειρωτικό και δύο ακόμη Final-4 (στο ένα μάλιστα ο Ολυμπιακός βρέθηκε χάρη σε τρίποντο του Πρίντεζη στην εκπνοή του χρόνου, μετά από έναν δραματικό 5ο προημιτελικό κόντρα στη Μπαρτσελόνα το 2015.) και φυσικά μια ιστορία που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και θα συνεχιστεί τουλάχιστον για έναν ακόμη χρόνο.

Ο Γιώργος Πρίντεζης αποτελεί το παράδειγμα για κάθε αθλητή, τα όσα πέτυχε είναι αποτέλεσμα δουλείας και αγάπης προς το σύλλογο του. Η αναγέννηση του σήμαινε και την αναγέννηση του Ολυμπιακού.