Σαν σήμερα: Γκρεμίζεται η ιστορική Θύρα 7 του σταδίου “Γ. Καραϊσκάκης”! (pic, vid)

H 30η Μαϊου έχει συνδεθεί άρρηκτα με την φιέστα του πρώτου ιστορικού σερί των 7 συνεχόμενων κατακτήσεων. Το βράδυ εκείνο του 2003, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, ένα απίστευτο πλήθος είχε συγκεντρωθεί για να αποθεώσει τους πρωταθλητές που υπέγραψαν το 7ο σερί πρωτάθλημα. Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το πρώτο θέμα εκείνης της βραδιάς και όντως ήταν, όμως στις καρδιές όλων μας, εκείνη την ημέρα υπάρχει και κάτι άλλο.

Εκείνη την ημέρα, λίγες ώρες πριν την λαμπρή φιέστα στο Δημοτικό Θέατρο, είχε ανοίξει ο δρόμος για το κτίσιμο του νέου γηπέδου Καραϊσκάκη. Ωστόσο, το τελευταίο κομμάτι που έπρεπε να «πέσει», έπεσε μέσα σε δακρυσμένα από συγκίνηση μάτια και από ένα σύννεφο σκόνης.

POPULAR POST

Θύρα 7: «Τα λιοντάρια του Μεντιλίμπαρ διέλυσαν την αεΚούλα»

Δεν ήταν άλλο από το γκρέμισμα της θρυλικής Θύρας 7 στο παλιό Καραϊσκάκη, το οποίο ξύπνησε τις μνήμες από εκείνη την αποφράδα ημέρα της 8ης Φεβρουαρίου 1981, όταν 21 άνθρωποι χάθηκαν τόσο άδικα στο δυστύχημα μετά τον αγώνα Ολυμπιακός – ΑΕΚ.

Ο Πέτρος Κόκκαλης από το βήμα έδωσε οδηγία να μετακινηθεί ο κόσμος μερικά βήματα πίσω, προκειμένου να πέσει το τελευταίο κομμάτι, η παλιά Θύρα 7 του παλιού Καραϊσκάκη για να ανοίξει ο δρόμος για την ανέγερση του Ναού. Στην πραγματικότητα, όλο το γήπεδο είχε κατεδαφιστεί, εκτός όμως από την Θύρα 7. Κι αυτό, γιατί κάποιοι εκεί μέσα περίμεναν το 7ο σερί πρωτάθλημα. Αυτό που θα δινόταν λίγες ώρες αργότερα, το βράδυ της 30ης Μαϊου 2003 στον Ολυμπιακό. Αυτό που είχε κατακτήσει λίγες μέρες νωρίτερα.

Ακολούθησε το σάλπισμα στον γνώριμο τόνο που έδινε ο Αττίλιο. Και στην συνέχεια οι μπουλντόζες…

Η Θύρα 7 έπεσε, με τον κόσμο να τραγουδάει «αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε», κάτι που είναι αλήθεια και δεν έχει περάσει ούτε ένα λεπτό από την ημέρα που «έφυγαν» από κοντά μας. Είναι εδώ και μας οδηγούν. Για αυτό και κάθε χρόνο, ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς και ο κόσμος του, ποτέ δεν ξεχνούν και πάντα τιμούν.

Η Θύρα 7 έπεσε μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Υπάρχει πια στα βίντεο που παρακολουθούμε αλλά κατα κύριο λόγο, υπάρχει στην καρδιά όλων εκείνων που την έζησαν, που βρέθηκαν στα σκαλοπάτια και στα τσιμέντα, αλλά και στην καρδιά όλων αυτών που μπορεί να μην την έζησαν αλλά να έμαθαν τις ιστορίες που είχε να διηγηθεί.