Όλα όσα δήλωσε ο Βραζιλιάνος μπακ του Θρύλου, Ροντινέι σε μέσο της πατρίδας του για την προσαρμογή του στην Ελλάδα, τους Έλληνες και πολλά άλλα.
Αναλυτικά τα όσα είπε Ροντινέι:
Για τη σχέση του με τους οπαδούς: «Οι οπαδοί της Φλαμένγκο με αγαπούν, αλλά έχω διετές συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό. Είναι ένας γιγαντιαίος σύλλογος σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Είναι πολύ δύσκολο να παίξεις γιατί υπάρχει μεγάλη πίεση από τον οπαδούς στις εξέδρες. Υπάρχει ένας οπαδός που μπορεί να πετάξει μπουκάλια, λέιζερ στο πρόσωπο… αλλά μέχρι εκεί. Μου αρέσει αυτή η πίεση. Το ποδόσφαιρό μου ξεχώρισε γιατί ανεβαίνω στην πλευρά».
Για το παρατσούκλι του: «Αεροπλάνο, στα ελληνικά δεν έχω μάθει ακόμα να το προφέρω. Μετά θα ρωτήσω πώς λέμε αεροπλάνο στα ελληνικά».
Για τους Έλληνες: «Αυτοί οι Έλληνες λένε συνέχεια μόνο «μ@@@@». Υπάρχει παντού και σε ότι λένε το ‘μ@@@@’. Για παράδειγμα: ‘Είσαι καλά, μ@@@@;’. ‘Καλησπέρα, καλό απόγευμα, μ@@@@’. Οι Έλληνες είναι πολύ αστείοι. Είναι ένας λαός σαν εμάς, του αρέσει η κριτική, τους αρέσει να ‘κοροϊδεύουν’. Έχω ήδη προσαρμοστεί μαζί τους και είναι χαρά κάθε μέρα για εμένα».
Για τις επιδόσεις του: «Τα νούμερά μου είναι πολύ υψηλά, ειδικά από τη στιγμή που δεν έπαιξα όλο το πρωτάθλημα. Το ντεμπούτο μου ήταν στις 3 Ιανουαρίου. Οι συμπαίκτες μου με υποδέχτηκαν πολύ καλά, έχω πολύ καλή σχέση με τον κόσμο. Η στιγμή είναι καλή και το απολαμβάνουν».
Για τον Μαρσέλο: «Ήταν μια γρήγορη γνωριμία. Ήμασταν συμπαίκτες για μόνο δύο μήνες περίπου. Μου φέρθηκε πολύ καλά. Η αντιπαλότητα είναι εκτός γηπέδου, παρόλο που αυτός είναι Φλουμινένσε και εγώ Φλαμένγκο. Πέρασα τη αλλαγή του χρόνου μαζί του, γιατί δεν ήμουν με την οικογένειά μου. Είναι ένας τύπος που τον θεωρώ φίλο μου, μου έδωσε πολλές συμβουλές, είναι νικητής στη ζωή».
Για τον Ολυμπιακό: «Είναι ένα όνειρο που έζησα. Από παιδί ονειρευόμουν να παίξω στην Ευρώπη, όπου κι αν βρισκόμουν. Στα 30 μου πήρα συμβόλαιο στην Ελλάδα. Είμαι στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και είμαι πολύ χαρούμενος. Είμαι εκεί μόνο λίγους μήνες, είναι περίοδος προσαρμογής. Ο κόσμος με υποδέχτηκε πολύ καλά, έχει τη ζεστασιά του βραζιλιάνικου λαού. Θα συνεχίσω τη σκληρή δουλειά».
Για την προσαρμογή: «Η πρώτη εβδομάδα ήταν πολύ δύσκολη. Στη Βραζιλία, έκανα μαθήματα αγγλικών, αλλά η εκπαίδευση ήταν στα πορτογαλικά… Δύσκολη εκμάθηση. Ειδικά από τη στιγμή που είμαι 31 ετών. Εδώ, στην ομάδα, μιλάω μόνο αγγλικά. Οπότε εξελίσσομαι, μπορώ να καταλάβω και να μιλήσω λίγο περισσότερο. Αγγλικά με τον τρόπο μου, στην κριτική, κόβω τις λέξεις, αλλά καταφέρνω να επικοινωνήσω. Δημοσιογράφοι, άνθρωποι, όλοι λένε ότι νιώθω σαν να είμαι εδώ πολλά χρόνια. Φαίνεται σαν τέσσερα χρόνια, αλλά είναι μόνο τέσσερις μήνες».
