Project Blatt Failed…

Προσοχή ακολουθεί αυστηρά μπασκετικό blog! Στο παρακάτω κείμενο θα αναπτύξουμε τους λόγους αποτυχίας του Μπλατ στο λιμάνι,  χωρίς όμως το τονίζω,  να υπάρχει καμία προσπάθεια μείωσης, μηδενισμού ή υποτίμησης του μεγάλου coach και ανθρώπου Ντέιβιντ Μπλατ… Άλλωστε οι αναγνώστες του thrylos24 θα γνωρίζετε καλά,  πόσο πολύ πίστεψα στον coach,  ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ…

Αφού ξεκαθάρισα την θέση μου,  ας προχωρήσουμε στο ψητό… Ντέιβιντ Μπλατ,  οι λόγοι της αποτυχίας…

Λανθασμένες και περίεργες επιλογές παιχτών

Ο Μπλατ ήρθε με τη στάμπα του “κορυφαίου ματιού” της Euroleague… Μόνο οι Κλάιμπερν,  Ουαναμέικερ, Ζίζιτς απ’ το τελευταίο (πριν τον Θρύλο) πέρασμά του στην Νταρουσάφακα,  αρκούσαν για να μας πείσουν πόσο καλός scouter ήταν και είναι ο coach.
Παρ’ όλα αυτά στον Ολυμπιακό,  οι επιλογές του δεν του βγήκαν. Γκος
, Λεντέι, Τσέρι,  Γουέμπερ και Μπόλντγουϊν ήταν πέντε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ  δικές του επιλογές,  εκ των οποίων καμία δεν ενθουσίασε.

Γενικά έστησε και τις δύο χρονιές πολύ “περίεργα” ρόστερ. Είχε έδειξε μια ανεξήγητη εμμονή στους forward (την 1η σεζόν είχε τρεις SF -Τουπάν, Τίμα,  Παπ-,   φέτος πάλι είχε ουσιαστικά  τέσσερις PF -Πριντ,  Βεζένκοφ,  Κουζμίνσκας,  Ρούμπιτ),  την στιγμή που το σύγχρονο μπάσκετ βασίζεται στο “δίπολο” Guard-Center…

Μικρό rotation, λίγα τακτικά πλάνα

Δεν είδαμε μοντέρνο μπάσκετ,  δεν είδαμε τακτική ευελιξία (παρά τα ρόστερ πολυθεσίτων). Ο Ολυμπιακός του Μπλατ βασιζόταν σχεδόν αποκλειστικά στο παιχνίδι στο low post (το οποίο οι αντίπαλοι διάβαζαν εύκολα), χωρίς κίνηση μακρυά από τη μπάλα,  χωρίς μακρινό σουτ,  χωρίς γενικά κανένα plan b. Ειδικά περιφερειακά είδαμε μεγάλο πρόβλημα δημιουργίας,  που φέτος έδειξε ακόμα μεγαλύτερο. Παράλληλα επέλεξε πολύ σετ,  χωρίς ίχνος του πολυδιαφημισμένου transition game το οποίο πρέσβευε παραδοσιακά.

Επιπλέον δεν “πίστεψε” στους παίκτες του,  κάτι το οποίο τον οδήγησε σε ένα πολύ μικρό rotation,  το οποίο στην σύγχρονη απαιτητική Euroleague,  πολύ απλά δεν τσουλάει. Δικές του επιλογές άπαντες (έστω και με περιορισμούς στο budget -κάτι το οποίο γνώριζε εξ αρχής), τους οποίους δεν στήριξε. Ακόμα και τους Γκος-Λεντέι φέτος ανεξήγητα τους άφησε να φύγουν.

Δεν ενέπνευσε τους παίχτες του

Δεν υπήρχε ένας παίχτης να παίζει για εκείνον. Ο Πολ για παράδειγμα πέταξε μια μεγάλη μπιχτή,  μετά από μόλις έναν αγώνα (στο Αστρομπάλ). Υπήρχαν δυσαρεστημένοι παίχτες συνεχώς,  παίχτες μη επικεντρωμένοι στο μπάσκετ και εκτός των εσωτερικών προβλημάτων της ομάδας,  σίγουρα ευθύνη φέρει και ο ίδιος σαν ο απόλυτος άρχων του τμήματος.

Δεν πήρε από κανέναν το 100% του και ακόμα και αν φημιζόταν για τα επικοινωνιακά του χαρίσματα,  τους παίχτες της ομάδας δεν τους “κέρδισε”. Ειδικά από τον “απαραίτητο” ελληνικό κορμό της ομάδας δεν πήρε ουσιαστικά απολύτως τίποτα…

Το συμπέρασμα : δεν ταίριαξε

Οι επιλογές παιχτών,  οι τακτικές προσεγγίσεις ,  τα αποδυτήρια,  τα πάντα επί Μπλατ, ουσιαστικά απέτυχαν. Δυστυχώς απέτυχαν και λέω δυστυχώς,  επειδή το project ήταν πολύ μεγάλο και σημαντικό.

Ο Ολυμπιακός ήθελε “αλλαγή εποχής και dna” με τον Αμερικανό coach,  αλλά δυστυχώς το κάρμα…  δεν ταίριαξε. Μέσα στη ζωή και τον αθλητισμό είναι όλα αυτά άλλωστε. Όπως υπάρχει η επιτυχία, έτσι υπάρχει και η αποτυχία…

Στις σχέσεις Ολυμπιακού-Μπλατ τουλάχιστον μένει δεδομένα ο σεβασμός,  η συμπάθεια και η καλή καρδιά!

Πλέον επειδή όπως είχει πει και ο μεγάλος Τόμιτς, επειδή ο Ολυμπιακός δεν τελειώνει ποτέ,  άπαντες στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο κοιτούν μόνο το μέλλον και την βελτίωση  της εικόνας της ομάδας. ..

Υγ: όλη η σεζόν το ματς με Βαλένθια. Ναι μόλις από τη 2η αγωνιστική…