Πρίντεζης: «Σκέφτομαι την προπονητική, να βγάλω τον παίκτη από μέσα μου»
Ο Γιώργος Πρίντεζης ξεκίνησε να σκέφτεται το επόμενο βήμα στην καριέρα του, μετά το τέλος του, ως αθλητής, απ' τα παρκέ. Δείτε τα όσα είπε...
Ο Γιώργος Πρίντεζης, ένας από τους πιο εμβληματικούς παίκτες στην ιστορία του Ολυμπιακού και του ελληνικού μπάσκετ, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση πριν δύο χρόνια. Αφήνοντας πίσω του μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες και συγκινήσεις. Ο παλαίμαχος αρχηγός των «ερυθρολεύκων» είδε τον περασμένο Σεπτέμβριο τη φανέλα του με το νούμερο «15» να αποσύρεται, κρεμασμένη πλέον για πάντα στον ουρανό του ΣΕΦ, ως αναγνώριση της τεράστιας προσφοράς του στην ομάδα.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Alpha, ο Πρίντεζης μίλησε για το μέλλον του στο χώρο του μπάσκετ. Αποκαλύπτοντας ότι σκέφτεται να στραφεί στην προπονητική. Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι θα χρειαστεί χρόνος για να αποβάλλει την αίσθηση του παίκτη που έχει μέσα του μετά από 22 χρόνια επαγγελματικής καριέρας. Η αλλαγή αυτή, όπως τόνισε, δεν είναι εύκολη. Αλλά το μπάσκετ παραμένει στο επίκεντρο της ζωής του.
Με συγκίνηση αναφέρθηκε και στον πατέρα του, τον οποίο έχασε το 2016. Ο Πρίντεζης αποκάλυψε ότι ο πατέρας του τον στήριζε πάντα με ένα μήνυμα μετά από κάθε αγώνα. Και η απουσία του παραμένει αισθητή.
Αναλυτικά τα όσα είπε ο Πρίντεζης στην κάμερα του Alpha:
«Δεν μπορώ να πω ότι μου λείπουν πολλά πράγματα από την ενεργό δράση. Έκλεισε ο κύκλος. Καλό είναι να ξέρεις πότε σταματάς. Δεν μπορούσα να παίξω άλλο και σιγά σιγά άρχισαν να βγαίνουν και προβλήματα. Καλό είναι όποτε το καταλαβαίνεις να σταματάς και να μη κουράζεις και τους γύρω σου».
Αναφορικά με τη σύζυγό του σχολίασε:
«Η Στέλλα είναι ένας άνθρωπος που δεν της αρέσει να ακούει καλά λόγια, ειδικά δημόσια. Ντρέπεται πολύ στη κάμερα. Γνωρίζει καλύτερα από μένα πόσο σημαντική είναι για μένα και πόσο με έχει βοηθήσει η όλη καθημερινότητα μαζί της. Να με αποφορτίζει, να μοιραζόμαστε πράγματα, να υπάρχει σεβασμός, μια κοινή γραμμή, αγάπη και να πορευόμαστε μαζί όχι μόνο στα εύκολα ή στα δύσκολα, αλλά σε όλα»
Για τον πατέρα του ανέφερε:
«Σε όλους τους αγώνες σκεφτόμουν τον πατέρα μου. Γιατί πάντα ήξερα ότι θα έχω ένα μήνυμα του με το που τελείωνε το παιχνίδι. Όταν ήμουν καλός μου έλεγε να κρατήσω χαμηλό προφίλ και να συνεχίσω να κάνω και άλλα πράγματα ή ότι δεν ήμουν όσο καλός όσο νόμιζα. Και όταν δεν ήμουν καλός μου έλεγε αυτό που χρειαζόμουν για να με βοηθήσει και να μου δώσει κουράγιο. Ήταν ο άνθρωπος μου. Η μάνα είναι μάνα σίγουρα, με έχει βοηθήσει στα πάντα, απλά ο πατέρας ήταν δίπλα μου σε ένα άλλο κομμάτι, πιο φιλικό αλλά πάντα με σεβασμό και πάντα σεβόμενος αυτό που έκανα, το παιχνίδι μου και τη δικιά μου προσωπικότητα».
Για την ενδεχόμενη ενασχόληση με την προπονητική:
«Αρχίζει να περνάει σιγά σιγά από το μυαλό μου. Όμως ο αθλητής μετά από 22 χρόνια επαγγελματικής καριέρας θεωρώ σωστό ότι πρέπει να αποστασιοποιηθεί λίγο και να επαναφέρει εργοστασιακές ρυθμίσεις. Να φύγει εντελώς ο παίκτης από μέσα σου και να δεις ποιο θα είναι το επόμενο σου βήμα ούτως ώστε αν πατήσει το κουμπί και γυρίσεις να πεις ότι το κάνεις με το ίδιο κίνητρο, τον ίδιο ζήλο, δουλειά και όρεξη για να πετύχεις».