Πόσες έχεις δει; Οι 7 καλύτερες ταινίες στο πρώτο μισό του 2022

Το πρώτο μισό του 2022 είναι στις τελευταίες του ημέρες και σε κινηματογραφικό επίπεδο, δε θα λέγαμε πως πετάμε τη σκούφια μας. Υπήρξαν ελάχιστες πολύ έντονες στιγμές, λίγες περιπτώσεις όπου κάποιες ταινίες κέρδισαν τις εντυπώσεις σε μεγάλο εύρος.

Από τις 7 που θα δεις στη συνέχεια, ζήτημα να έχουν ακουστεί οι 3-4 και να έχουν μπει στο γνωσιακό σου πεδίο κι αυτό λέει πολλά για το πώς κινούνται τα κινηματογραφικά πράγματα σε μια εποχή streaming παντοκρατορίας.

Top Gun: Maverick

Είναι μάλλον η καλύτερη ταινία του 2022 ως τώρα. Δεν το λέμε μόνο εμείς. Το λένε όλοι. Το Top Gun 2 άφησε χιλιόμετρα πίσω του το πρώτο και καθιερώνει τον Τομ Κρουζ σε ένα επίπεδο που παλιότερα τον απέρριπταν. Τσέκαρε και το review μας αναλυτικότερα εδώ.

The Black Phone

Η ταινία κυκλοφορεί στις αίθουσες την Πέμπτη και είμαστε βέβαιοι ότι θα μπει άνετα στις 2-3 καλύτερες ταινίες της σεζόν ως τώρα και αναμφίβολα θα είναι στις 10-15 καλύτερες της χρονιάς όταν αυτή τελειώσει. Πάρε μια γεύση εδώ.

Hustle

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, έχουν υπάρξει χρονιές που το Hustle δε θα έμπαινε στη λίστα για το πρώτο μισό της εκάστοτε χρονιάς. Αλλά είναι τέτοια η κατάσταση φέτος που, παρά το ότι δεν υπάρχει επί της ουσίας μια πανδημία να εμποδίζει, δεν έχουμε δει και αριστουργήματα. Το Hustle κέρδισε χώρο και ενδιαφέρον χάρη σε αυτό.

The Batman

Ο Ρόμπερτ Πάτινσον έκλεισε στόματα, ήταν άρτιος ως Άνθρωπος-Αράχνη και σε συνδυασμό με τον Πολ Ντέινο, συνέθεσαν ένα γιν και γιανγκ, αντάξιο του franchise. Για περισσότερα διάβασε και την κριτική που είχαμε γράψει τον Μάρτιο, όταν κυκλοφόρησε η ταινία στις αιθουσες.

The Northman

Το The Northman του Ντέιβιντ Έγκερς είναι επίσης από τις ταινίες που σε πιο ανταγωνιστικές χρονιές δεν θα βρισκόταν καν στη 10άδα. Ήταν και είναι μια αρκετά καλή ταινία, όμως κάτι παραπάνω απ΄αυτό το κρίνουμε ως υπερβολικό. Αιτία γι΄αυτό είναι και η πολύπλοκη, υψηλού επιπέδου σκηνοθεσία του Έγκερς. Τα είπαμε κι εδω.

Everything Everywhere All At Once

Multiverse η Marvel κι η DC, multiverse και η ταινία των Ντάνιελ Κουάν και Ντάνιελ Σάιμπερτ, οι οποίοι σκηνοθετούν ένα έργο παράξενο, αλλόκοτο, με μια απροσδόκητη ομορφιά. Η Έβελιν είναι μια μεσήλικας Κινεζοαμερικανή που έχει με τον άντρα της ένα καθαριστήριο και βλέπει το κράτος να τους χωρίζει από την κόρη τους μετά από μια ανάκριση που υφίσταται.

Ο άντρας της παθαίνει μια αλλαγή προσωπικότητας και της αποκαλύπτει πως υπάρχει ένα πολυσύμπαν που κινδυνεύει και είναι η μόνη που μπορεί να το σώσει. Όταν το πολυσύμπαν ανοίγει, μια καταθλιπτική οντότητα που ονομάζεται Τζόμπου Τουπάκι, με μορφή πανταχού παρόντος μπέιγκερ, κάνει την εμφάνιση της κι έρχεται να λειτουργήσει συμβολικά ως μια εκδοχή της κόρης της Έβελιν.

Η ταινία καταπιάνεται με τον νιχιλισμό και την κατάθλιψη με έναν ανοίκειο και συνάμα γεμάτο φροντίδα τρόπο, με όλα να καταλήγουν στη ματαιότητα των πραγμάτων. Τίποτα δεν έχει αξία, άρα όλα είναι ταυτόχρονα της ίδιας αξίας. Εν τέλει, πρόκειται για ένα αμάλγαμα ειδών που ξεφεύγει από το science fiction ή του action-comedy που φαίνεται στην αρχή, και γίνεται ένα οικογενειακό δράμα βγαλμένο από τον κόσμο των ονείρων.

Great Freedom

Ταινία που είδαμε για πρώτη φορά στις Νύχτες Πρεμιέρας τον περασμένο Σεπτέμβριο και ενώ είχε την προοπτική να αφήσει ένα μεγάλο αποτύπωμα, δε φαινόταν πως θα μπορούσε να χαρακτηρίζεται από πολλούς κι ως η κορυφαία της χρονιάς ως τώρα. Εμείς, αν και δεν ασπαζόμαστε στο 100% τέτοιον ισχυρισμό, τον στηρίζουμε γιατί ο σκηνοθέτης Σεμπάστιαν Μάιζε μας είχε δώσει μια κατατοπιστική συνέντευξη.