Πήρε αυτό που ήθελε, θα πάρει στη ρεβάνς αυτό που αξίζει!
Η άποψη του Μιχάλη Μαχαίρα για την πρώτη αναμέτρηση με αντίπαλο την Βικτόρια Πλζεν. Ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε στην Τσεχία και θα πάρει αυτό που αξίζει στη ρεβάνς του «Καραϊσκάκης». Σημασία έχει να έρθει η πρόκριση και όχι να παίξουμε... μπαλάρα απαραίτητα. Υπάρχει χρόνος γι' αυτή. Προέχει η συνέχεια στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, ακόμα κι αν δεν «μαγευτεί» ο ΝΑΟΣ μας από την απόδοση των παικτών του Μαρτίνς. Νίκη με... μισό μηδέν χρειάζεται, αυτό θα δώσει πρόκριση!
Οι «ερυθρόλευκοι» αναμετρούνταν, το βράδυ της Τρίτης (23/7) με αντίπαλο την Βικτόρια Πλζεν, στη «Doosan Arena» της Τσεχίας. Η αναμέτρηση ολοκληρώθηκε με το «λευκό» 0-0, αλλά τον Ολυμπιακό να διατηρεί βάσιμες ελπίδες για πρόκριση στον επόμενο γύρο. Δεν το λες σίγουρα αρνητικό αποτέλεσμα, ούτε όμως και το ιδανικό. Πρέπει πάντως να σκεφτόμαστε και τις συνθήκες του εν λόγω ματς. Ας τις παραθέσουμε παρακάτω….
Ολυμπιακός χωρίς ατυχία δε νοείται δυστυχώς και μόλις στο πρώτο 25λεπτο (και συγκεκριμένα στο 22’ του αγώνα), έχασε τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, ο οποίος είχε αγωνιστεί βασικός σε ευρωπαϊκή αναμέτρηση ύστερα από 7 χρόνια και 4 μήνες! Το λες και κακοδαιμονία…
Αλλά παρόλα αυτά, η ομάδα του Μαρτίνς δε μάσησε. Και θα εξηγήσω περαιτέρω τι εννοώ…
Μην κρυβόμαστε, ο Ολυμπιακός στην «Doosan Arena» δεν έδειξε ούτε το 40% των δυνατοτήτων του. Παρόλα αυτά είχε την ικανότητα, αλλά και την τύχη να κρατήσει το μηδέν. Ένα «μηδέν» που απεγνωσμένα ζητούσε, ενόψει της ρεβάνς και της κρισιμότητας της αναμέτρησης. Φυσικά, στάθηκε και άτυχος, διότι στο τελευταίο 25λεπτο της αναμέτρησης πίεσε, προσπάθησε να φτάσει στο τέρμα που θα έδινε βάσιμες ελπίδες πρόκρισης, αλλά μάταια, αφού τελικώς δεν τα κατάφερε και η «λευκή» ισοπαλία έμεινε έως το τέλος.
Μη ξεχνά κανείς επίσης, πως οι Πειραιώτες και συγκεκριμένα ο Πέδρο Μαρτίνς καλείται να μην έχει στη φαρέτρα του και ετοιμοπόλεμο τον κορυφαίο του παίκτη, που είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε, είναι ο Κώστας Φορτούνης. Είναι ο φύσει και θέσει ηγέτης της ομάδας, με εκείνον στην ενδεκάδα, οι συμπαίκτες του παρασύρονται θετικά και σίγουρα θα βλέπαμε άλλον Ολυμπιακό, με τον Φορτούνη πίσω από τον όποιο επιθετικό. Πλέον, κάνουμε τον Βαλμπουενά… Φορτούνη. Με τον Γάλλο να έχει δυνατότητες να ανταπεξέλθει φυσικά, απλά είναι λύση ανάγκης. Ο Ματιέ Βαλμπουενά ΔΕΝ αποκτήθηκε για αντί-Φορτούνης. Ακόμη μια ατυχία να προστεθεί…
Οι Σισέ-Μεριά, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα σίγουρο και δοκιμασμένο δίδυμο άμυνας ήταν απόντες, με τους Σεμέδο-Αβραάμ (και έπειτα Ουσεϊνού Μπα) να τα πάνε άριστα. Για τις συνθήκες του ματς αναφέρω το «κοσμητικό» άριστα. Φυσικά, κομβικό ρόλο έπαιξε και ο Ζοσέ Σα (διότι και οι τερματοφύλακες…παίζουν μπάλα και κρίνουν αναμετρήσεις) με τις αποκρούσεις του και τη σταθερότητά του. Γι’ αυτό τον επέλεξαν, γι’ αυτό αμείβεται! Γι’ αυτό αποτελεί βασικό και αναντικατάστατο μέλος στην ενδεκάδα και τον «άσσο».
Από εκεί και πέρα, παρατηρώ στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και στις ιστοσελίδες, αρκετά παράπονα (ΑΠΟ ΙΟΥΛΗ ΜΗΝΑ…) προς την ομάδα του Μαρτίνς και τις επιλογές του Πορτογάλου. Τους φταίει που αργεί τις αλλαγές, που βάζει αυτούς που βάζει, και πολλά παραπάνω. Ξεχνούν πως από το 22’ κλήθηκε να βάλει τον ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟ και ΧΩΡΙΣ ΖΕΣΤΑΜΑ, Ουσεϊνού Μπα, άρα έμεινε με μία αλλαγή λιγότερη. Ο κάθε προπονητής, καλώς ή κακώς, ρυθμίζει τις αλλαγές που έχει να κάνει, όμως υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες. Τραυματισμοί, αποβολές και λοιπά…
Παρόλα αυτά, οι παίκτες μας πήραν το θετικό αποτέλεσμα που είχαν στόχο, μιας και τα ματς είναι διπλά! Αν ήταν μονός αγώνας, ίσως μιλάγαμε για «στραπάτσο», αλλά εφόσον είναι διπλά με ρεβάνς, μιλάμε για επιτυχία! Μπάλα δεν παίξαμε για να ικανοποιηθεί ο κόσμος, αλλά ο κόσμος οφείλει να ικανοποιείται με το αποτέλεσμα και όχι μονάχα με το θέαμα. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, λέει μια σοφή παροιμία. Μακάρι να έρθει η πρόκριση στον Πειραιά και να παίξουμε και μπαλάρα… το ιδανικό! Όμως, προέχει η πρόκριση κι ας σιχτιρίζουμε όλοι επί 90 λεπτά. Αρκεί να μπει το γκολ…
Οι «ερυθρόλευκοι» για την εποχή που καλείται να αγωνιστούν και να είναι και σε υψηλό επίπεδο, ανταγωνιστικοί, έπαιξαν εξαιρετικά. Άπαντες πρέπει να αντιληφθούμε πως αυτά τα ματς πρέπει να τα κερδίζεις με μισό γκολ παραπάνω και απλά στο 90λεπτο να είσαι νικητής και όχι απαραίτητα καλύτερος! Υπό τέτοιες συνθήκες (ατυχίες, τραυματισμοί, απουσίες) και τέτοιας κρισιμότητας ματς (παίζεται το μέλλον στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση) προσωπικά αγαπητοί μου αναγνώστες, μου φτάνει απλά να κερδίσω «μισό-μηδέν». Απλά να έχουμε σκοράρει ένα γκολ παραπάνω από τον αντίπαλο. Κι ας φτάσει το σκορ, σκορ πόλο…
Κι ας παραπονιέται όλο το «Καραϊσκάκης». Αυτήν την περίοδο, όσοι θέλετε θέαμα, ας βάλετε να δείτε Highlights στο ΝΒΑ και του αγαπητού Γιάννη Αντετοκούνμπο, κι ας αφήσουν το ποδόσφαιρο και τον Β’ Προκριματικό γύρο του θεσμού.
Και για να εξηγηθώ! Κανείς δεν είπε πως δε θέλουμε ΚΑΙ θέαμα ΚΑΙ νίκες ΚΑΙ πολλά γκολ και ΑΠ’ ΌΛΑ! Όμως, τέτοια εποχή, δύσκολα θα τα βρεις όλα αυτά… σε ένα! Υπάρχει και το άγχος, υπάρχει και η πίεση του ενδεχόμενου αποκλεισμού. Γι’ αυτό με το καλό κρατάμε την πρόκριση και… συνεχίζουμε ενωμένοι! Αν η ομάδα μας (που επιβάλλεται να εμφανιστεί έτσι) πατήσει στο «Καραϊσκάκης» με το «Μαχαίρι στα δόντια», τότε καμία Πλζεν δε τη σταματά! Απλά, να δουλέψουν αδυναμίες που παρατηρήθηκαν στην αναμέτρηση της Τσεχίας και να συγκεντρωθούν όλοι για τον τεράστιο αυτόν αγώνα. Πονηρό το 0-0, αλλά σίγουρα όχι καταστροφικό. Μπορεί να είναι και για καλό, το ότι κρατήσαμε το μηδέν στην άμυνα. Στο χέρι των παικτών είναι… και του 12ου επίσης!
Υ.Γ: Η κερκίδα ΚΑΙ στην «Doosan Arena» ήταν για πολλά respect. Καλό ταξίδι να έχουν όλοι και με το καλό να σπρώξουμε την ομάδα μας σε πρόκριση στο «Καραϊσκάκης» στις 30 του Ιούλη. Ούτε μουρμούρα, ούτε κακόβουλες κριτικές. Μονάχα στήριξη να γίνει πραγματικότητα η πρόκριση. Τα υπόλοιπα τα συζητάμε στην… Πόλη, επί της Μπασακσεχίρ.