Πέθανε ο Δημήτρης Τσοβόλας

Πολιτική σταδιοδρομία του Δημήτρη Τσοβόλα

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής Άρτας με το ΠΑΣΟΚ το 1977, και επανεκλέχθηκε εύκολα το 1981 και ξανά το 1985.

Παρέμεινε σταθερά στο υπουργείο Οικονομικών κατά την πρώτη οκταετία της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου, ως υφυπουργός (1981-1984), αναπληρωτής υπουργός (1984-1985) και υπουργός την περίοδο 1985-1989. Ήταν ο πιο δημοφιλής υπουργός Οικονομικών της Μεταπολίτευσης και μέχρι σήμερα το όνομά του περιβάλλεται με νοσταλγία λόγω των φιλολαϊκών πολιτικών που εφάρμοσε.

Ο Τσοβόλας μπόρεσε να κάνει πολιτική παροχών μόνο μετά από το 1987, όταν απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κώστας Σημίτης, που από το 1985 είχε εφαρμόσει το σταθεροποιητικό πρόγραμμα λιτότητας.

Το σκάνδαλο Κοσκωτά

Το Μάιο του 1991 παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο κατηγορούμενος για το σκάνδαλο Κοσκωτά – Καλκάνη και τον Ιανουάριο του 1992 καταδικάστηκε σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και τριετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων χάνοντας έτσι τη βουλευτική του έδρα. Ιδιαίτερα μαχητικός στη διάρκεια της δίκης, αρνήθηκε να εξαγοράσει την ποινή του και για το ποσό έγινε έρανος μεταξύ των μελών του ΠΑΣΟΚ. Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Οκτωβρίου του 1993 η Βουλή των Ελλήνων του απένειμε χάρη.

Το ΔΗΚΚΙ

Τον Οκτώβριο του 1995 αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ γιατί διαφώνησε ιδεολογικά και πολιτικά και στις 20 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου ίδρυσε το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗΚΚΙ).

Το ΔΗΚΚΙ μπήκε στη Βουλή το 1996 καθώς και στην Ευρωβουλή, ενώ το 2004 πρότεινε την διάλυση του κόμματος, η οποία και αποφασίστηκε στο Συνέδριο της 30-10-2004. Από τότε επέστρεψε στη δικηγορία, ενώ βρισκόταν πάντοτε στο προοδευτικό στρατόπεδο.

Από το 2004 και αποφάσισε να εγκαταλείψει την πολιτική και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη δικηγορία.

«Τσοβόλα δωσ’ τα όλα»

«Τσοβόλα δωσ’ τα όλα». Μια από τις πιο ξακουστές φράσεις που βγήκαν από το στόμα του Ανδρέα Παπανδρέου και αφορούσε τον Δημήτρη Τσοβόλα στις εκλογές του 1989.

Τι ακριβώς όμως σήμαινε; Όπως είχε πει ο ίδιος  ο λαός φώναζε συνθήματα υπέρ του στη συγκέντρωση στο Περιστέρι και ο Παπανδρέου ανταπέδωσε με τη φράση αυτή από το μπαλκόνι.