«Πατέρα θυμάμαι…»… μία ανάμνηση, μία ιστορία!

Ημέρα γιορτής. Η ημέρα του πατέρα, κάποιοι ίσως την απαξιώνουν λόγο της γιορτής της μητέρας γιατί όπως λέμε «Μάνα είναι μόνο μία…» αυτό δεν αλλάζει αλλά και ο πατέρας παίζει σημαντικό ρόλο σε έναν άντρα. Πράγματα που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην υπόλοιπη ζωή μας. Χρονιά πολλά πατέρα και από εμένα λοιπόν και πάμε να δούμε αναμνήσεις.

Ένας πατέρας το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να σε αθλήτικοποιήση. Ολυμπιακό από κούνια. Πριν γεννηθώ ήξερα τα πάντα για τον Θρύλο. Ήξερα από πριν τι εστί Ολυμπιακός. Γεννήθηκα με την ιδέα και το μικρόβιο του Ολυμπιακού. Αυτό που αισθάνομαι ακόμα και τώρα είναι κάτι μοναδικό. Ο πατέρας ξέρει όμως.

Θυμάμαι λοιπόν περιόδους στο ΟΑΚΑ, παιχνίδια στο νέο «Γ. Καραϊσκάκης», θυμάμαι καλοκαίρια στην παραλία να διαβάζουμε «ΦΩΣ», «Πρωταθλητή» και στην πορεία «Γαύρο». Εφημερίδες οι οποίες μας έλεγαν τα πάντα. Δεν αφήναμε ώρα που να μην ενημερωθούμε για την «αρρώστια» μας.

Πρώτο παιχνίδι; Με Άγιαξ 21/10/1998. Αποτέλεσμα; Νίκη για την ομάδα μας με 1-0 χάρη σε ένα φοβερό γυριστό από τον Αλέκο Αλεξανδρή. Η πορεία της ομάδας γνωστή σε όλους στη συνέχεια αφού ταξίδεψε έως τους «8» της Ευρώπης.

Η πορεία ήταν αμείωτη αφού δεν σταμάτησα να εισέρχομαι στο γήπεδο για τον Θρύλο μας. Συνεχώς παντού μέχρι και μετά την περίοδο 2009 πήγα και εξωτερικό για τον Θρύλο μας. Μαγεία μοναδική όμως να ξεσηκώνεται ένα ΟΑΚΑ από 75.000 οπαδούς στο πόδι και να φωνάζουν για τον Ολυμπιακό μας. Μαγεία μοναδική ένα «Γ. Καραϊσκάκης» να είναι στο πόδι για την ομάδα μας, να δίνει το ρυθμό του και να γίνει αυτόματα ο 12ος παίκτης για την ομάδα μας.

Στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ και φυσικά δεν θέλω να ξεχάσω. Η γιορτή τπυ πατέρα για έναν άντρα είναι πολύ σημαντικιά.

Υγεία να έχουμε και προχωράμε δυνατά….

*Πατέρα σε ευχαριστώ που για όλα. Σε ευχαριστώ όμως για το πιο σημαντικό πράγμα που είμαι σήμερα. Ο-Λ-Υ-Μ-Π-Ι-Α-Κ-Ο-Σ…