Παπανικολάου – Σλούκας: Τα παιδιά έγιναν άνδρες και οι στρατιώτες αρχηγοί
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Κώστας Σλούκας και ο Κώστας Παπανικολάου αποτελούν τη ζωντανή ιστορία του Ολυμπιακού. Ζωντανή αφενός γιατί ακόμα αγωνίζονται, αφετέρου γιατί και πάλι διεκδικούν ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Οι δύο αρχηγοί του Ολυμπιακού οδήγησαν περίτρανα τον Ολυμπιακό στη συμμετοχή ενός ακόμα Final-4 και επιδιώκουν να συμβάλουν τα μέγιστα για την κατάκτηση μιας ακόμα ευρωκούπας, όπως ακριβώς είχαν κάνει στην τελευταία ευρωπαϊκή κορυφή που βάφτηκε ερυθρόλευκη, 10 χρόνια πριν στο Λονδίνο το 2013.
Τότε, ως ανερχόμενοι και πολλά υποσχόμενοι αθλητές και παρά το νεαρό της ηλικίας τους (23 με τον Σλούκα λίγους μήνες μεγαλύτερο), αποτέλεσαν καταλυτικά γρανάζια προκειμένου ο Θρύλος να πατήσει και πάλι στο Έβερεστ του ευρωπαϊκού στερεώματος και φυσικά για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μετά το έπος της Κωνσταντινούπολης το 2012.
Τα χρόνια πέρασαν, αμφότεροι ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους. Ο Παπ για Ισπανία, για ΝΒΑ, ο Σλου για Τουρκία και Φενέρ. Ωστόσο, οι θεοί του μπάσκετ τα έφεραν έτσι προκειμένου να ανταμώσουν και πάλι το 2020 μαζί με την ερυθρόλευκη φανέλα με την οποία ανδρώθηκαν και σε πολύ νεαρή ηλικία κατάφεραν πράγματα μοναδικά στην ιστορία.
Το παραμύθι των διόσκουρων που ακούνε και οι δύο στο όνομα “Κώστας”, έμελλε να τους επιφυλάξει ένα ακόμα Back-to-back Final-4, ακριβώς όπως πριν 10 ολόκληρα χρόνια. Μπορεί η ιστορία της περσινής συμμετοχής στο Βελιγράδι να μη γράφτηκε με όμορφο τέλος, όμως ο Ολυμπιακός είναι και πάλι εδώ όντας ικανός να καθορίσει ακόμα περισσότερο ο ίδιος τη μοίρα του και να παλέψει για την τέταρτη Ευρωλίγκα της ένδοξης ιστορίας του.
Τώρα δεν έχει τα αμούστακα 23χρονα Ελληνόπουλα που τρέλαναν την μπασκετική Ευρώπη, αλλά δύο καταξιωμένες μορφές στην ιστορία της διοργάνωσης, δύο ηγετικές φυσιογνωμίες που το πλήρωμα του χρόνου τους έδωσε το χρίσμα της ερυθρόλευκης αρχηγείας, λαμβάνοντας το λάβαρο από τους θρυλικούς άλλοτε συμπαίκτες τους Σπανούλη και Πρίντεζη.
Ο Κώστας Παπανικολάου και ο Κώστας Σλούκας αποτελούν τη ζωντανή ιστορία τυ Ολυμπιακού δίχως καμία υπερβολή και κολακεία (αλίμονο που τη χρειάζονται άλλωστε με τά κατορθώματα και τα επιτεύγματα που κοσμούν τις σταδιοδρομίες τους).
Αποτελούν δύο παιδιά βγαλμένα από τον πειραϊκό οργανισμό, γαλουχημένα στις τάξεις των 3ις πρωταθλητών Ευρώπης και μαζί θέλουν επί λιθουανικού εδάφους να γράψουν ακόμα μια κοινή χρυσή σελίδα στο μπασκετικό παραμύθι που τους ενώνει και το οποίο κοσμεί το βιβλίο ιστορίας του Ολυμπιακού στο κεφάλαιο με τίτλο «Οι σημαίες, οι αρχηγοί».