Η εκπληκτική Γαλλία έβγαλε ξανά «φωτιές» στις αντεπιθέσεις, είδε την τύχη να της... κλείνει το μάτι και στέφθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στα γήπεδα της Ρωσίας, απέναντι σε μια Κροατία που ηττήθηκε με 4-2, αλλά δεν έπεσε σε καμία περίπτωση αμαχητί.

Ευτύχημα. Αυτή είναι η δική μας εκτίμηση για το ζευγάρι του τελικού, δεδομένου ότι σε μία εκ φύσεως αναξιοκρατική διοργάνωση, βρέθηκαν σε αυτόν οι δύο, ή έστω δύο από τις 3-4 καλύτερες ομάδες του τουρνουά. Η «τακτοποιημένη» Γαλλία του Ντιντιέ Ντεσάμπ, που ξεχώρισε για την οργάνωσή της πίσω από την μπάλα και τον τρόπο με τον οποίο «σκότωνε» στις αντεπιθέσεις και η οργανωμένη… αναρχία που έστησε ο Ζλάτκο Ντάλιτς, η οποία με «όπλο» τον ποδοσφαιρικό αυθορμητισμό της, τους μαέστρους Λούκα Μόντριτς και Ίβαν Ράκιτιτς, αλλά και το θράσος του Ίβαν Πέρισιτς έφτασε δίκαια σχεδόν μέχρι τέλους.

Σχεδόν, όμως. Η Κροατία ηττήθηκε με 4-2, όχι διότι ήταν χειρότερη από τους Γάλλους, αλλά επειδή οι -κατά τ’ άλλα εκπληκτικοί- «τρικολόρ» είδαν τον παράγοντα τύχη να τους… ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά του, ανοίγοντας το δρόμο της νίκης με αυτογκόλ του Μάντζουκιτς και εν συνεχεία σκοράροντας με (ακόμη μία) εκτέλεση πέναλτι του Αντουάν Γκριεζμάν, ύστερα από χέρι του Πέρισιτς. Δεν ισχύει, βέβαια, το ίδιο για τη συνέχεια του ματς, στη διάρκεια του οποίου η εικόνα της Γαλλίας ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική.

Αλλά να το πάρουμε από την αρχή. Είχαμε τη χαρά να δούμε από νωρίς ένα ματς αντάξιο των προσδοκιών μας. Με μπόλικες δυνατές μονομαχίες, καλό ρυθμό, πολλές φάσεις και τους Κροάτες να επιβεβαιώνουν γρήγορα τις προβλέψεις περί των εμποδίων που θα έβαζαν στους «τρικολόρ». Με ενέργεια, αλλά και πλάνο, δεν άφηναν τους Γάλλους να πάρουν ανάσα όταν έφταναν στο κροατικό μισό του γηπέδου, θέτοντας απροσπέλαστα εμπόδια στους Ενγκολό Καντέ και Πολ Πογκμπά. Τέτοια εμπόδια, που ο Ντιντιέ Ντεσάμπ απηύδησε στο δεύτερο μέρος και αποφάσισε να αποσύρει τον Καντέ από το ματς!

Οι Γάλλοι μπορούν να ευχαριστούν τους κεντρικούς αμυντικούς τους, τους εκπληκτικούς (και) σήμερα Σαμουέλ Ουμτιτί και Ραφαέλ Βαράν, οι οποίοι… κουράστηκαν να κερδίζουν στον αέρα τον Μάριο Μάντζουκιτς και να αποσοβούν τις περισσότερες απόπειρες της ομάδας του Ζλάτκο Ντάλιτς να φτάσουν σε ευκαιρίες. Πίεζαν, λοιπόν, οι Κροάτες, αλλά το γκολ δεν ερχόταν. Και κάπου εκεί ήρθε η ώρα που η τύχη άνοιξε την «πόρτα» και φώναξε στους Γάλλους να περάσουν μέσα. Αρχικά στο 18’, όταν το φάουλ του Γκριεζμάν βρήκε στο κεφάλι του Μάντζουκιτς, στην προσπάθεια του τελευταίου να απομακρύνει, και έφτασε στο «παραθυράκι» του Σούμπασιτς για το 1-0. Ο Πέρισιτς απάντησε με έναν «κεραυνό» στο 28’ (1-1), όμως στο 38’ Πέρισιτς βρήκε την μπάλα με το χέρι και ο διαιτητής έκρινε πως υπήρχε παράβαση, δείχνοντας την άσπρη βούλα. Εύστοχη εκτέλεση του Γκριεζμάν, 2-1 και οι Γάλλοι… ευχαριστούν το θεό.

Στο δεύτερο ημίχρονο ήρθε η ώρα να μιλήσει η ικανότητα. Οι Κροάτες δειλά – δειλά βγήκαν από καβούκι τους και οι «τρικολόρ» έτριψαν τα χέρια τους. Γνώριζαν καλά τη συνέχεια. Μία, δύο, τρεις καλές στιγμές στις αντεπιθέσεις και κάπου εκεί ήρθε το τρίτο τέρμα τους. Πλασέ του Πογκμπά με το αριστερό στο 59′, κακή αντίδραση του Σούμπασιτς και 3-1. Δέκα λεπτά αργότερα ο Μπαμπέ εκτελεί σχεδόν από το ίδιο σημείο και ο Κροάτης γκολκίπερ μένει ξανά… άγαλμα, βλέποντας την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα του για το 4-1! Οι Κροάτες δεν τα παράτησαν ούτε εκεί. Πίεσαν, ξαναπίεσαν, πέτυχαν κι ένα γκολ έπειτα από αδιανόητη γκάφα του Λορίς, ο οποίος αποπειράθηκε να ξεγελάσει τον Μάντζουκιτς, αλλά επί της ουσίας δεν ανησύχησαν τους Γάλλους, παρότι είχαν ακόμα ένα 20λεπτο μπροστά τους.

Το να κατακτούσε το τρόπαιο η Κροατία δεν θα ήταν μια ιστορική έκπληξη α λα Euro 2004, αλλά θα ήταν σίγουρα μια υπέροχη ποδοσφαιρική ιστορία. Η ομάδα του Ζλάτκο Ντάλιτς το άξιζε. Όπως ακριβώς το άξιζε και η αντίστοιχη του Ντιντιέ Ντεσάμπ. Μπορούμε να διαφωνούμε αιώνια περί του ποια το άξιζε περισσότερο, αλλά τουλάχιστον μπορούμε να τα βρούμε σε ένα πράγμα. Αποδόθηκε δικαιοσύνη σε ό,τι έχει να κάνει με τους δύο φιναλίστ. Όσο για το αν η Γαλλία είναι η «νέα εθνική Ισπανίας» και αυτό που προσδοκούσε να γίνει η Γερμανία μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ του 2014, αναμένουμε το Euro 2020 για να απαντήσουμε με σιγουριά. Μέχρι τότε, θα έχουμε τον Κιλιάν Μπαμπέ να μας θυμίζει τους Γάλλους.

Γαλλία (Ντιντιέ Ντεσάν) : Λορίς, Παβάρ, Βαράν, Ουμτιτί, Ερναντές, Καντέ (55′ Ενζονζί), Πογκμπά, Ματουϊντί (73′ Τολισό), Εμπαπέ, Γκριεζμάν, Ζιρού (81′ Φεκίρ)

Κροατία (Ζλάτκο Ντάλιτς) : Σούμπασιτς, Βρσάλκο, Λόβρεν, Βίντα, Στρίνιτς (81′ Πιάτσα), Μπρόζοβιτς, Ράκιτιτς, Μόντριτς, Πέρισιτς, Ρέμπιτς (71′ Κράμαριτς), Μάντζουκιτς

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ