Αυτό που βλέπουμε στα τελευταία παιχνίδια μας θλίβει. Μας φέρνει σε σημείο να λέμε πολλές φορές το «Γιατί;», αλλά η απάντηση να μην έρχεται από πουθενά. Αυτό δεν είναι Ολυμπιακός!

Ο Ολυμπιακός γνώρισε ακόμα μία ήττα, αυτή τη φορά κόντρα στην Μπασκόνια, στη Βιτόρια στην Ισπανία. Να ήταν μόνο αυτό; Με κατεβασμένα τα χέρια η διαφορά έφτασε στο -25 (91-66). Θύμισε εποχές Κορυδαλλού. Θύμισε άλλη ζωή, άλλη εποχή.

Αυτό δεν είναι Ολυμπιακός, αυτό δεν είναι ότι μας έχει χαρίσει στιγμές μοναδικές. Δεν μπορεί να περιγράψει το θλιβερό συναίσθημα που μας κάνει και νοιώθουμε όλοι.

Ξένοι σε πλήρη αδιαφορία, Έλληνες που δεν παλεύουν, προπονητής να έχει χάσει τα αποδυτήρια και αυτό που πονάει, ότι η απάντηση δεν έρχεται από πουθενά.

Να ξέρουμε που βρισκόμαστε, πια είναι η επόμενη μέρα, να δούμε ένα πλάνο. Αυτό ακόμα. Αυτό το λέμε από το 2017 και έχουμε 2021. Τέσσερα χρόνια σε αυτή τη  κατάσταση; Είναι πολλά. Και χωρίς μάλιστα να μπορούμε να διεκδικήσουμε τίτλους εγχώρια.

Τελικά το #mexritelous είναι κάτι που δύσκολα θα λέγαμε, αλλά ίσως είχε και αρνητικές επιπτώσεις και αυτό αποτυπώνεται στο γήπεδο και στο στήσιμο της ομάδας. Αγωνιστικός ρυθμός μηδέν και παίκτες χωρίς κίνητρο.

Η ομάδα θέλει να βγουν μπροστά όσοι πρέπει και να μιλήσουν, να πουν ένα πλάνο, να πουν πια είναι η συνέχεια και το τι προβλέπει. Ο προπονητής έχει μερίδιο ευθύνης και μάλιστα μεγάλο, αλλά πλέον το υπόλοιπο το έχουν οι παίκτες.

Έχουν ξεχάσει που αγωνίζονται και σε ποια ομάδα. Τι σήμα φοράνε και που αγωνίζονται. Είναι κρίμα και κατάντια αυτό το πράγμα που βλέπουμε και ειλικρινά μόνο που ακούγεται πονάμε ακόμα πιο πολύ.

Η συνέχεια δεν θα πούμε να είναι καλύτερη, αλλά πιο ξεκάθαρη για να κλείσουμε…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ