Ουόλτερ Μπέρι: Παίκτης απρόβλεπτος, αγαπητός στο Ελληνικό κοινό, άφησε το στίγμα του στον Θρύλο! (vids, pics)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το αξέχαστο σύνθημα «Ω Μπέρι Μπέρι, που στάζει... πιπέρι»; Παίκτης με τεράστια προσόντα, «ατού» του αυτό το... κάτι σαν σουτ που διέθετε, με καριέρα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου και αρκετές παραστάσεις στην Ευρώπη. Ο λόγος για τον Ουόλτερ Μπέρι που θυμάται ο Μιχάλης Μαχαίρας και σας παρουσιάζει ένα αφιέρωμα.
Προσωνύμιό του «The Truth», που σημαίνει αλήθεια και «ατού» του το… κάτι σαν σουτ που είχε. Τώρα θα μου πείτε, γίνονται αυτά που γράφω; Κι όμως, όταν μιλάμε για αυτήν την προσωπικότητα, όλα γίνονται!
Φαινόταν σα να βαριόταν που ζούσε, κάτι που ξεγελούσε τους αντιπάλους και τον έκανε… ασταμάτητο στο παρκέ. Μπορεί να είχε αυτό το… κάτι σαν σουτ, όμως αυτό τον έκανε αποτελεσματικό σε τεράστιο βαθμό, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των προπονητών του.
Αρκετοί αθλητές έχουν πει για τον Ουόλτερ Μπέρι (περί ου ο λόγος) πως είναι από τους δυσκολότερους αντιπάλους που έχουν αντιμετωπίσει. Παίκτης απρόβλεπτος…
Ο Αμερικανός παίκτης, γεννημένος στις 14 Μαϊου του 1964 στη Νέα Υόρκη έχει ύψος 2.03.
Ξεκίνησε στο St. John University, εκεί όπου έδειξε μεγάλο μέρος του ταλέντου του. Εκεί κέρδισε το John Wooden Award, East Men’s Basketball Player of the Year award, USBWA College Player of the Year, το 1986 σκοράροντας 23 πόντους και κερδίζοντας 11,1 ριμπάουντ μ.ο.
Απέκτησε το ψευδώνυμο The Truth (Αλήθεια) που τον ακολούθησε σε όλη την καριέρα του.
Το 1986 επιλέχθηκε στο Νο14 του ντράφτ στο NBA, από τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, αγωνίστηκε εκεί έχοντας μάλιστα και υψηλά ποσοστά σκοραρίσματος με 15.9 πόντους και 4.9 ριμπάουντ. Δεν έπαιξε πολλά χρόνια στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, αν και μπορούσε έχοντας τα προσόντα. Συνέχισε τη σεζόν 1987-88 στους Σαν Αντόνιο Σπερς έχοντας 17.4 πόντους και 5.4 ριμπάουντ κατά μέσο όρο.
Την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε στους Νιου Τζέρσεϊ Νετς και στους Χιούστον Ρόκετς έχοντας 8.8 πόντους και 3.9 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Signature κίνηση ήταν το αριστερό χάι χουκ σουτ που ήταν το… κάτι σαν σουτ που αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά τον έκανε τόσο ξεχωριστό.
Ο ίδιος είχε ένα βλέμμα… βγαλμένο από καρτούν, αγαπημένο του πράγμα, ίσως μαζί με το μπάσκετ… ο ύπνος! Κανείς δεν τον έλεγε ως τον πιο εργατικό παίκτη, όμως πάντα κέρδιζε με τη δουλειά του στο παρκέ την εμπιστοσύνη των προπονητών και έκανε αυτό που έπρεπε, δηλαδή ΣΚΟΡΑΡΕ!
Ακουγόταν πως ήταν ιδιαίτερα φιλοχρήματος, με τον θρύλο της εποχής να αναφέρει αρκετά…
Κρατούσε ένα μαύρο τσαντάκι, που κανείς δεν έχει μάθει τι μπορεί να είχε μέσα.
Φυσικά, αξέχαστο θα μείνει το σύνθημα «Ω Μπέρι Μπέρι…» (σε επανάληψη), όπως και η άλλη version του «Ω Μπέρι Μπέρι… που στάζει η … πιπέρι».
Μετά το NBA ήρθε η Ευρώπη, ξεκινώντας από την Νάπολι, το 1989. Έγινε «γυρολόγος», αφού ποτέ δεν στέριωσε σε ομάδα για 2 χρονιές. Έπειτα για την Ατλέτικο Μαδρίτης, στην Ισπανία…
Το 1991 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Άρη, όμως μετά από μόλις 10 αγώνες, λόγω οικονομικής αναξιοπιστίας, ο Ουόλτερ Μπέρι πήγε στην Ιταλία, για λογαριασμό -και πάλι- της Νάπολι.
Την περίοδο 1992-93 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό, στις προσπάθειες που έκανε για επιστροφή στους τίτλους, κατακτώντας το πρωτάθλημα με τα «ερυθρόλευκα». Με τον ίδιο στη φαρέτρα, οι Πειραιώτες έφτασαν μια ανάσα από το πρώτο φάιναλ φορ, με τον Μπέρι να έχει σημαντικό ρόλο. Τη σεζόν 1993-94 έπαιξε στον ΠΑΟΚ, την επομένη δεν έφυγε από τη Θεσσαλονίκη, όμως έφυγε από τον ΠΑΟΚ και πήγε στον Ηρακλή, κάνοντας εξωπραγματικές εμφανίσεις και έχοντας μέσο όρο πόντων περί τους 29.1, όντας πρώτος σκόρερ εκείνης της σεζόν.
Την επόμενη χρονιά κατηφόρισε και πάλι στον Πειραιά, κατακτώντας ξανά το πρωτάθλημα, μετέπειτα πήγε εκ νέου στη Θεσσαλονίκη και τον Άρη (σεζόν 1996-97), ενώ την επόμενη σεζόν πήγε στην Ιταλική Καντού.
Τη χρονιά 1998-1999 επέστρεψε στην χώρα μας και τον ΠΑΟΚ, με τον οποίο κέρδισε το Κύπελλο Ελλάδος, βγήκε MVP αφού βρέθηκε στην κορυφή σε πόντους, ριμπάουντ, κλεψίματα και κοψίματα.
Κατά την περίοδο που βρέθηκε στον Πειραιά και τον Ολυμπιακό μάλιστα, είχε και μια περιπέτεια υγείας, αφού αντιμετώπισε την Ηπατίτιδα Β’.
Αναμφισβήτητα, πρόκειται για έναν εκ των πιο αγαπημένων παικτών που πέρασαν από την Ελλάδα, με περίσσιο ταλέντο. Οι αναμνήσεις που άφησε δεν ξεχνιούνται από κανέναν. Ίσως αν δεν ήταν τόσο… τεμπέλης, να τον θυμόταν σήμερα όλο το NBA.
Δείτε παρακάτω βίντεο και φωτογραφίες: