Οι λύσεις δεν είναι επιτακτικές, αλλά απαραίτητες!

Ήττα που μας γυρνάει πίσω η αποψινή. Τι εννοώ; Η ομάδα δεν έδειξε μόνο ότι έχει ανάγκη από αλλαγή προσώπων. Έδειξε ότι θέλει κάτι πολύ περισσότερο. Ομοιογένεια. Κάτι που τώρα δύο χρόνια το έχει στερηθεί αφάνταστα. Έχει στερηθεί το Ελληνικό στοιχείο. Με Σπανούλη – Πρίντεζη – Παπανικολάου δεν βγαίνει. Δεν μπορούμε να στηριζόμαστε πλέον στα 2/3 που είναι 35 και 37 χρονών αντίστοιχα. Αυτό έχει κουράσει να το λέμε. Δεν μπορείς να τα περιμένεις όλα από δύο παίκτες οι οποίοι ναι μεν είναι οι ηγέτες σου, αλλά εν τέλη δείχνουν σημάδια κόπωσης να σηκώνουν μόνοι τους όλο το κουπί.

Αλλαγές, αναδιάρθρωση, τακτική

Οι αλλαγές είναι προ των πυλών, Ρίντ και Ροτσέστι είναι έτοιμοι να φορέσουν τα «ερυθρόλευκα», αλλά το πρόβλημα θα λυθεί; Για μένα ΝΑΙ. Ένα αρκετά σημαντικό κομμάτι θα λυθεί. Καταρχάς θα αποκτήσουμε ΕΠIΤΕΛΟΥΣ ηγετικές ικανότητες σε επίθεση και δημιουργία εκτός από τον Σπανούλη. Θα αποκτήσουμε ακόμα έναν παίκτη όταν δεν παίζει ο αρχηγός μας να μπορεί επιτέλους να πάρει ενέργειες πάνω του, να μπορεί να δεί χώρους, να έχει την ικανότητα να ταΐσει τους συμπαίκτες του. Όλα αυτά μας έχουν λείψει.

Από κει και πέρα δεν είναι όμως το κομμάτι που θα μας ανεβάσει αυτόματα επίπεδο. Θέλουμε πολύ ψωμί ακόμα για να φτάσουμε εκεί που πρέπει με βάση του ονόματος του «Ολυμπιακού». Η ομάδα πρέπει να αναδιαρθρωθεί και να βρει εσωτερικά λύσεις. Όλα ξεκινάνε από τα αποδυτήρια και μετά πάνε στους παίκτες. Να τα ρίξω στον Κεμζούρα; Όχι δεν θα το κάνω. Είναι άλλωστε και ο τελευταίος που έχει ευθύνη για αυτό που βλέπουμε. Ο Λιθουανός τεχνικός πρέπει να περιορίσει τα λάθη όσο μπορεί να βγει η χρονιά όπως βγει και να το ξαναπάμε από την… αρχή, για ακόμα μία φορά. Έχει γίνει άλλωστε λύση συνήθειας κάθε χρόνο να μιλάμε για λύση σχεδιασμού από την αρχή.

Από κει και πέρα όμως είναι και θέμα τακτικής. Μέσα στο παρκέ πόσο και πόσο θα βλέπουμε. Κυκλοφορία, κυκλοφορία και δεν ξέρω τι να κάνω εν ολίγης όταν έρθει η ώρα. Βασιζόμαστε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και μόνο στο επιθετικό ταλέντο κάποιων παικτών και έχουμε ξεχάσει τι θα πεί παίζουμε ως ομάδα. Αυτό το στοιχείο όμως μας έδωσε Ευρωπαϊκό. Αυτό το στοιχείο μας οδήγησε σε επιτυχίες και χαρές. Κάτι πρέπει να γίνει και να επανέλθει η ομοιογένεια στην ομάδα, να παίζουν όλοι για όλους και όχι ο καθ ένας για τον εαυτό του.

Ελληνικοποίηση και Stop στα πειράματα

Η ομάδα τα τελευταία δύο χρόνια πάει ΜΟΝΟ σε επιλογές οι οποίες είναι πειράματα. Μπόλντγουιν, Χαπ, Ρούμπιτ, ΛεΝτέι, Γκος είναι κάποιοι παίκτες που ήρθαν για να ανέβουν επίπεδο μέσα από τον Ολυμπιακό. Ο μόνος που στάθηκε στο ύψος του ήταν ο Γκος. Κανείς άλλος! Πρέπει να βάλουμε stop και να πηγαίνουμε σε σίγουρες λύσεις. Παίκτες υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το θέμα εμείς είναι τι κοιτάμε. Εμείς τι θα πάρουμε, εμείς τι θα αποκτήσουμε.

Από κει και πέρα ένας σωστός σχεδιασμός είναι και στο τι μπορούμε να κάνουμε από Έλληνες παίκτες. Κάποτε το ξεκίνησε ο δάσκαλος Ίβκοβιτς. Ήταν και ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ που πήρε το ρίσκο, με Έλληνες παίκτες. Η αρχή έγινε φέτος με το project που λέγεται Χαραλαμπόπουλος. Το καλοκαίρι όμως έγινε και ένα ακόμα λάθος. Το λάθος που ονομάζεται Γιαννούλης Λαρεντζάκης. Τον Έλληνας γκαρντ τον απέρριψε ο Ντέιβιντ Μπλάτ και μάλιστα είπε αν αποκτηθεί να δινόταν ως δανεικός. Με συγχωρείτε αλλά δεν νομίζω ότι ο συγκεκριμένος παίκτης το αξίζει αυτό.

 Λύσεις ακόμα υπάρχουν και είναι στην ΥΠΟΜΟΝΗ που δεν κάναμε στον Ντόρσει ο οποίος πήγε στην Μακάμπι του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Αντί λοιπόν για Πάντερ και Τσέρι θα μπορούσαν να γίνουν άλλες κινήσεις. Δεν είμαι προπονητής και δεν θα γίνω. Αυτή είναι η δουλειά άλλων ατόμων, όμως όταν βλέπω ότι δεν πρυτανεύει η λογική και πάμε με παράλογες αποφάσεις. Δεν χωράνε άλλα πειράματα. Ας μπει stop στα πειράματα και να δούμε πως θα κάνουμε τον Ολυμπιακό να φτάσει εκεί που του αξίζει και όχι να είμαστε ικανοποιημένη αν μπούμε 8άδα. Κάτι βέβαια που φέτος πάλι το ξεχνάμε γιατί δεν θα μπούμε αλλά και η σκέψη μόνο μας μικραίνει ως ομάδα.

Υ.Γ 1: Ας αφήσουμε όλα τα εξωαγωνιστικά που επηρεάζουν το κλίμα της ομάδας…

Υ.Γ 2:  Οι παίκτες έρχονται με ΤΣΣΚΑ δεν θα είναι διαθέσιμοι πάνε για Μακάμπι. Να δούμε λοιπόν τι θα γίνει και πως μπορεί να βελτιωθεί αγωνιστικά τουλάχιστον η ομάδα.

Υ.Γ 3: Αν σήμερα χάσαμε με 16 πόντους φοβάμαι να δω τι θα γίνει την Τρίτη! Όλα λοιπόν είναι εν πορείας και θα τα δούμε…

Υ.Γ 4: Ο Ολυμπιακός είναι τρόπος ζωής. Ρέει «ερυθρόλευκο» στις φλέβες μας. Πονάμε όταν χάνει και σίγουρα σε κανέναν δεν αρέσει. Πάμε να τα αλλάξουμε όλα…