Ό,τι κι αν γίνει, θα είμαι ΠΑΝΤΑ εδώ!

Ήταν Παρασκευή 16 Ιουλίου όταν έγινε η επίσημη ανακοίνωση για την επιστροφή των φιλάθλων στα γήπεδα και όπως είναι λογικό η χαρά και η ανυπομονησία όλων ήταν μεγάλη. Οι συνθήκες που προέκυψαν από τον κορονοϊό δεν επέτρεπαν την συγκέντρωση και τον συνωστισμό ανθρώπων σε δημόσιους χώρους και δη στο γήπεδο, όπου υπάρχει έντονη η παρουσία του κόσμου.

Ωστόσο χάρις την εξέλιξη και την εύρεση του εμβολίου, η δυνατότητα παρακολούθησης αγώνων έγινε και πάλι εφικτή. Οι πολίτες που έχουν εμβολιαστεί ή έχουν πιστοποιητικό νόσησης του τελευταίου εξαμήνου μπορούν να εισέρχονται στα γήπεδα τηρώντας πάντοτε τα μέτρα υγειονομικής ασφάλειας.

Αυτό που συμπεραίνεται από την κατάσταση αυτή είναι ότι πολλά από τα δεδομένα που είχαμε στην ζωή μας, έγιναν ζητούμενα. Ένα από αυτά ήταν και η επίσκεψη στους αγωνιστικούς χώρους. Γιατί όμως έχει τόση αξία η επιστροφή στα γήπεδα;

Το γήπεδο δεν είναι απλώς ένας χώρος διαδραμάτισης αθλητικών εκδηλώσεων.

Μέσα στον χώρο του γηπέδου, ο κάθε άνθρωπος απελευθερώνεται, εκτονώνοντας τα συναισθήματά του μέσω των συνθημάτων και της συνολικής ενέργειας που εκπέμπεται στο γήπεδο. Η ζωντανή παρακολούθηση ενός αγώνα αποτελεί ένα είδος ψυχαγωγίας και παράλληλα μία διέξοδο από την καθημερινότητα.

Ο καθένας μας ξεχνά τα προβλήματα της ημέρας και συγκεντρώνεται στον αγώνα. Το άτομο όμως κοινωνικοποιείται, βρισκόμενο με άλλα άτομα που έχουν για εκείνη την ώρα έναν κοινό σκοπό: την νίκη. Είναι γνωστή η ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει σε μία ομάδα και με αυτήν να εξελίσσεται. Έτσι η «ομάδα» των οπαδών αποτελεί μία κοινωνική μερίδα που συμβάλλει στην εξέλιξη του κάθε ατόμου ξεχωριστά.

Η αξία του γηπέδου μπορεί να υποδηλώνεται από τα παραπάνω,  όμως με τις συνθήκες που ζήσαμε και ζούμε εμφανίστηκαν και άλλοι λόγοι για τους οποίους το γήπεδο είναι τόσο σημαντικό στην ζωή των ανθρώπων. Ως μία μορφή ψυχαγωγίας και διασκέδασης, η επιστροφή στα γήπεδα συνεπάγεται την επιστροφή στην κανονικότητα και στους ρυθμούς ζωής που υπήρχαν προ-κορονοϊού. Βήμα – βήμα κερδίζεται πίσω η ζωή όλων μας και οι παλιές μας συνήθειες μπορεί να επιστρέψουν με νέα δεδομένα, σημασία όμως έχει πως πλέον μπορούμε να κάνουμε πράγματα όπως άλλοτε.

Επιπλέον είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι αποφασίστηκε η επιστροφή στους χώρους των γηπέδων καθώς αυτό θα αποτελέσει ένα είδος επανα – κοινωνικοποίησης των ατόμων μετά από δύο μακρόχρονες καραντίνες. Δυστυχώς η κατάσταση αυτή στέρησε  από όλους μας την συναναστροφή με άλλους και συνεπώς ένας αγώνας είναι  μία καλή ευκαιρία να επανέλθουμε. Είναι στην φύση  του ανθρώπου η επικοινωνία και η κοινωνικότητα και όσες δυσκολίες κι αν υπάρχουν, οι άνθρωποι πρέπει να επικοινωνούμε.

Η ύπαρξη όμως των οπαδών στα γήπεδα δεν είναι σημαντική μόνο για τους ίδιους, αλλά και για τους παίκτες των ομάδων. Ο ήχος από το χειροκρότημα, τα συνθήματα που ακούγονται από 10.000 στόματα, τα γιουχαΐσματα αλλά και η αίσθηση ότι σε παρακολουθούν τόσες χιλιάδες άτομα, δημιουργούν στους παίκτες ένα μοναδικό συναίσθημα. Δεν παίζεις καλά απλά για να κερδίσεις.

Παίζεις για κάποιους ανθρώπους οι οποίοι είναι εκεί για σένα, για να σε στηρίξουν και να σε θαυμάσουν, όποιες και αν είναι οι συνθήκες. Παράγεται λοιπόν μία πρωτότυπη ενέργεια από τους παίκτες και οι ίδιοι αποδίδουν πολύ καλύτερα, νιώθοντας ότι εκπροσωπούν την δύναμη και το πάθος πολλών!

Είναι κατανοητό επομένως πως η επιστροφή στα γήπεδα μόνο καλό θα κάνει στην κοινωνία μας, αφού  τα μέτρα ασφαλείας τηρούνται και ο καθένας από πλευράς του κάνει ό,τι είναι δυνατό για να συντηρηθεί η υπάρχουσα κατάσταση, τουλάχιστον μέχρι να ξεπεράσουμε την πανδημία.