Ό,τι κι αν γίνει θα ΄χεις εμένα!

Ο Ολυμπιακός παίζει τα… ρέστα του επί της Νταρουσάφακα, το βράδυ της Παρασκευής, αλλά από το βράδυ της Πέμπτης θα γνωρίζει εάν θα έχει αντίκρισμα «πρόκρισης» η προσπάθειά του, ή όχι.

Όπως και να ‘χει, ο κόσμος επιβάλλεται να στηρίξει το σύνολο του Ντέιβιντ Μπλατ, παρά την ενδεχόμενη αποτυχία και αποκλεισμό από τις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκα. Είναι ένα τέλος εποχής, μιας εποχής που έφερε πολλές επιτυχίες και άλλαξε την ιστορία του συλλόγου μας.

Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, πλέον δε στηριζόμαστε στις «δυνάμεις» μας και στα αποτελέσματά μας, αλλά κυρίως στα αποτελέσματα των άλλων. Με την ΤΣΣΚΑ και τη Ρεάλ να μην «αυτοκτονήσουν» επίτηδες, δίνοντας ανάσα ζωής στο θεσμό για την ομάδα μας.

Αν όμως, μία απ’ τις δύο δεν καταφέρει να κερδίσει, τότε θα σημάνει το τέλος της ευρωπαϊκής πορείας για τη φετινή σεζόν, κάτι που θα χαλάσει αρκετούς από μας αναμφισβήτητα, αλλά ήδη είμαστε «χαλασμένοι» με αρκετά φέτος.

Το σίγουρο είναι ένα, πως παρά τα όποια δικαιώματα έδιναν μεσούσης της σεζόν οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ, ο κόσμος τους στήριζε χωρίς να σταματήσει λεπτό, παρά την όποια μουρμούρα και γκρίνια. Επιβάλλεται να αγωνιστούν λοιπόν γι’ αυτόν τον κόσμο, ο οποίος παρά τη στεναχώρια του δεν γιούχαρε ποτέ, αν και κάποιες φορές θα έπρεπε, ώστε να ξυπνήσουν νωρίτερα οι παίκτες. Όμως, έδειξαν εμπιστοσύνη σε αυτούς και τον Μπλατ, έβαλαν πλάτη και συνέχισαν να στηρίζουν.

Οι αθλητές μας οφείλουν να είναι συγκεντρωμένοι, σοβαροί και να αγωνιστούν σα να μην υπάρχει αύριο απέναντι στην Νταρουσάφακα. Να στηρίξουν το #mexritelous που η Διοίκηση θέλει να συμβεί και να ευχαριστήσουν με τον τρόπο τους τον κόσμο που έβλεπε τις προβληματικές εμφανίσεις του, χωρίς να προκαλεί περαιτέρω τριγμούς στην ηρεμία του τμήματος.

Αναμφισβήτητα, πρέπει να συνεχίσουμε ενωμένοι, ώστε να βγούμε δυνατότεροι. Μόνο έτσι θα γίνει βήμα προς τα μπρος. Ό,τι κι αν γίνει σήμερα, ό,τι κι αν γίνει αύριο… Να είμαστε ενωμένοι σα μια γροθιά, να στηρίξουμε άλλη μια φορά.