Ο Σλούκας, η μεταγραφολογία και η… γκρίνια!

Είναι δεδομένο ότι πλέον μπήκαμε για τα καλά σε μεταγραφικούς ρυθμούς. Το ότι φύγαμε από την Α1 (για φέτος τουλάχιστον, τώρα πως δέσανε μερικοί ότι θα πάμε Α2 είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…) αποχωρήσαμε δεν μπλέκεται σε καμία των περιπτώσεων στο ότι δεν θα γίνει το καλύτερο για την ομάδα ώστε να ξανά επανέλθει στην κορυφή η για να είμαι πιο ακριβοδίκαιος σε top επίπεδο.

Διακαής πόθος; Ποιος άλλος; Μα φυσικά ο Κώστας Σλούκας. Μετά από τρία συνεχόμενα άκυρα σε Παναθηναϊκό, δύο σε ΤΣΣΚΑ, και για φέτος ένα είδη στην Φενέρ θεωρώ ότι ήρθε η ώρα του να επιστρέψει στην ομάδα της καρδιάς του. Γιατί μην ξεχνάτε πως ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα του. Εδώ έζησε έξι υπέροχα χρόνια που ανδρώθηκε έπαιξε σε top επίπεδο έφτασε στη κορυφή για δύο συνεχόμενες χρονιές και μάγεψε όλη την Ευρώπη. Το ότι έφυγε οκ καλά το έκανε κατ εμού. Του έκανε κι καλό. Απέκτησε ηγετικά προσόντα που πριν ίσως να μην τα είχε, βγήκε μπροστά, ηγήθηκε ολόκληρης Φενέρ με τα τόσα εκατομμύρια και πλέον ήρθε η ώρα να ντυθεί «Βασίλης» για να τελειώσει κάτι που άφησε στη μέση. Αναφέρομαι για τον χαμένο τελικό στη Μαδρίτη του ’15.

Ξέρετε το Α και το Ω είναι ο χειριστής μιας ομάδας. Τόσα χρόνια είχαμε τον Βασίλη. Όπως έχω πεί πάρα πολλές φορές. Τον χρόνο δεν τον νίκησε κανείς. Ναι ο Σπανούλης και του χρόνου μπορεί σε τελικούς, σε κρίσιμα παιχνίδια να βάλει ΤΕΡΑΣΤΙΑ σουτ γιατί είναι ο Σπανούλης, αλλά σε διάρκεια και βάθος χρόνου χρειάζεσαι φρέσκο αίμα. Χρειάζεσαι παίκτη να ηγηθεί και να μπορεί να δίνει την δυνατότητα στον Kill Bill να μπαίνει και να κάνει ότι ξέρει καλύτερα από τον καθ ένα. Να σκοτώνει τις αντίπαλες άμυνες. Ο Βασίλης ΠΟΤΕ δεν θα βγει από τον ρόλο του που τον μάθαμε όλοι μας. Απλά ήρθε η ώρα να μπει μπροστά ο «Σλούκι-Λούκ»,  ο παίκτης που «δολοφονεί» πιο γρήγορα κι από την σκιά του.

Τώρα πολλά ακούγονται για παίχτη στα γκαρντ όλα όμως είναι ψέματα. Τίποτα δεν ισχύει… Μόνο ο Σλούκας υπάρχει στο μυαλό όλων. Η περιφέρεια με την «έλευση» του Σλούκα θα έχει από δίπλα Γκός, Σπανούλη και Κόνιαρη με τον 5ο γκαρντ να έρχεται όταν βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Ο Μόνος που ενδιαφέρει είναι ο Σλούκας, ενώ από κοντά η μόνη περίπτωση είναι του Όστιν Χόλινς. Αυτός είναι προσωπική επιλογή του Μπλάτ ενώ είναι παίχτης που μπορεί να πυροβολήσει από παντού. Παίχτες τύπου Νόρις Κόουλ, Πιέρια Χένρι, Ντιλεινί και ου το καθ εξής δεν υπάρχει τίποτα.

Στις υπόλοιπες θέσεις σαφώς και υπάρχει κινητικότητα αφού δεν εμπλέκονται με την υπόθεση του «Σλούκι-Λούκ». Εκεί υπάρχει ενδιαφέρον για Οθέλο Χάντερ αλλά εάν δεν ρίξει κατά πολύ τις απαιτήσεις του τότε αυτομάτως θα πάει στο Plan b που ακούει στο όνομα του Τζέισον Ρέινολντς. Ένας παίκτης που είναι πραγματικά «θωρηκτό» μέσα στο γήπεδο. Είναι προσωπική επιλογή του Μπλάτ και τον έχει εξίσου ψηλά στην λίστα του. Το αμέσως επόμενο όνομα που ακούγεται για την θέση του ΛεΝτέι όμως και συνάμα back up του Πρίντεζη είναι ο Τζέρεμι Έβανς. Παίκτης αλτικός, έχει το σουτ και σε συνδυασμό με ένα «τέρας» ακόμα στην θέση «5» θα μας κάνει ανίκητους στην Front Line κάτι που πέρυσι μας στοίχισε.

Αυτά είναι όλα τα δεδομένα που υπάρχουν με τον σχεδιασμό να έχει μπει σε εφαρμογή. Κάποιοι «Ολυμπιακάρες» του καναπέ καλό είναι να αφήσουν το πληκτρολόγιο και να πατήσουν το πόδι τους στο ΣΕΦ να δουν λίγο πως είναι το παρκέ. Η κριτική έχει παραγίνει και ειλικρινά μόνο κουραστικοί γίνεστε πλέον. Ποδόσφαιρο, Μπάσκετ, Ερασιτέχνης τίποτα δεν σας αρέσει. Μια ζωή όλα τα τμήματα πάνε χάλια κατά τη γνώμη σας ενώ αμφιβάλω αν πατάτε και γήπεδο καθόλου. Ολυμπιακός είναι εκείνος που αγαπάει την ομάδα και στα εύκολα και στα δύσκολα, ενώ πάντα κοιτάζει να είναι εξασφαλισμένος από κάρτα μέλους και κάρτα φιλάθλου. Από κει και πέρα όποιος δεν έχει κάτι από αυτά καλό θα είναι να το ράβει…