Ο φετινός Ολυμπιακός δείχνει μια ομάδα που ασκεί πάρα πολύ έντονη πίεση στον αντίπαλο, κάνοντάς το κεντρικό στοιχείο του παιχνιδιού της.

Είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται ακόμη βελτίωση. Είναι φυσιολογικό να συμβαίνει αυτό τέλη Ιουλίου, καθώς καμία ομάδα δεν είναι έτοιμη αυτή την περίοδο. Ακόμα και οι κορυφαίες ομάδες του κόσμου αυτή τη στιγμή αναζητούν τη φόρμα τους, και ο Ολυμπιακός δεν αποτελεί εξαίρεση. Προσπαθεί να βρει τον ρυθμό του, συνδυάζοντας τα νέα πρόσωπα με τους ήδη υπάρχοντες παίκτες. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ επιχειρεί να προσθέσει φρεσκάδα και νέες ιδέες στην ομάδα. Παρόλο που ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε φάση αναζήτησης, υπάρχει ένα στοιχείο που έχει ήδη βρει: η πίεση στον αντίπαλο.

Ο φετινός Ολυμπιακός δείχνει μια ομάδα που ασκεί έντονη πίεση στον αντίπαλο, κάνοντάς το κεντρικό στοιχείο του παιχνιδιού της. Αυτό το είδαμε να αποδίδει στα φιλικά. Με παίκτες όπως ο Κωστούλας, ο Μασούρας, ο Μπιέλ, και ο Τσικίνιο, η πίεση αρχίζει από την κορυφή του γηπέδου, οδηγώντας τον αντίπαλο σε λάθη. Το έχουμε παρατηρήσει σε όλα τα φιλικά παιχνίδια.

Είτε με την Αλ Καντσία, είτε με τον Άγιαξ και τη Μέχελεν, ο Ολυμπιακός δημιούργησε ευκαιρίες μέσω της πίεσης. Έκλεβε μπάλες, κέρδιζε κατοχές και έβγαινε γρήγορα στην αντεπίθεση, δημιουργώντας προϋποθέσεις για γκολ. Με το δέσιμο της ομάδας και την ανάπτυξη αυτοματισμών, αυτές οι ευκαιρίες θα μετατραπούν σε γκολ που θα φέρουν νίκες όταν χρειάζεται.

Εν τέλει, ο Ολυμπιακός δείχνει στο γήπεδο την καλή δουλειά που γίνεται στις συνεργασίες, την κυκλοφορία της μπάλας και την πίεση ψηλά – χαρακτηριστικά της φιλοσοφίας του Μεντιλίμπαρ.

Η καλή δουλειά, όπως τη χαρακτήρισε ο «Μέντι», συνεχίζεται. Στο βάθος, υπάρχουν πάντα ενισχύσεις, όπως η επιστροφή του Όρτα, η υπόθεση του Βέλντε, και το ευτυχές τέλος με τον Ποντένσε και άλλους.