Ο μύθος της «Ριζούπολης» και η περηφάνια που πρέπει να νιώθει ο κάθε Γαύρος! (vids, pics)

Με αφορμή την «επέτειο» της επιτομής του πιο ΜΑΓΚΙΚΟΥ πρωταθλήματος, του 7ου συνεχόμενου, ο Μιχάλης Μαχαίρας στο σημερινό του άρθρο γνώμης, αποσαφηνίζει την αλήθεια, σε σχέση με τους μύθους που έχουν προκύψει σχετικά με την Ριζούπολη. ΚΑΝΕΝΑ κλίμα τρομοκρατίας και ΚΑΜΙΑ ακρότητα από τους φίλους του Ολυμπιακού, σε ένα ματς για γερά νεύρα, και… άνδρες! 

Ο Ολυμπιακός σαν… χτες, πριν από 17 χρόνια, διέλυσε τον Παναθηναϊκό, σε ένα ματς τελικό (χωρίς εισαγωγικά), αφού η ομάδα του Προτάσοφ ήθελε ΜΟΝΟ νίκη και μάλιστα με δύο γκολ και πάνω, ώστε να βρεθεί στην κορυφή, όπως κι έγινε μια βδομάδα μετά.

Αυτό το ματς έμεινε γνωστό ως «το ντέρμπι της Ριζούπολης», μια «αιώνια» μάχη μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟ. Αναμφισβήτητα ήταν ένα ματς για άνδρες, όπως επιτάσσει το ποδόσφαιρο. Κάθε χρόνο στις 11/5, οι φίλαθλοι των δύο ομάδων θυμούνται την ημερομηνία αυτή. Οι «ερυθρόλευκοι» τη θυμούνται και χαίρονται, ξεχειλίζοντας από περηφάνια, όμως οι «πράσινοι» από ντροπή. Ασχέτως, που με τα χρόνια άλλαξαν γνώμη. Θα θυμηθούμε πόση ντροπή και πόση ξεφτίλα ένιωθαν τότε.

Ας πάμε στο μακρινό 2003, εκεί όπου η ομάδα του Μαρκαριάν πήγαινε για 3 αποτελέσματα (!), νίκη, ισοπαλία, ή ακόμα και ήττα μέχρι ένα γκολ διαφορά, που εκείνη την χρονιά οδηγούσε σε αγώνα μπαράζ για το πρωτάθλημα. Φυσικά, φαβορί βάσει κατάστασης ήταν ο ΠΑΟ, όμως λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο.

Οπαδοί και των δύο ομάδων στη Ριζούπολη… 

Η κατάσταση, για την οποία όλοι γράφουν και παρουσιάζουν ως ζούγκλα, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια κατάσταση για ένα ντέρμπι «αιωνίων». Αξίζει κανείς να θυμηθεί τι είχε συμβεί έναν χρόνο πριν στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας.

Θυμηθείτε τι είχε γίνει στην πραγματική ΖΟΥΓΚΛΑ! 

Από νωρίς οι φίλαθλοι των δύο ομάδων είχαν μπει στο γήπεδο και είχαν πάρει θέση για τον αγώνα. Σφάλμα, το ότι το πούλμαν του ΠΑΟ είχε περάσει μέσα από τον κόσμο, με τους παίκτες του Μαρκαριάν να μπαίνουν επί τροχάδην στο γήπεδο. Μακάρι και στις πραγματικές ζούγκλες δηλαδή, να βλέπαμε μόνο τρέξιμο ποδοσφαιριστών.

Ας θυμηθούμε τι είχε γίνει, και πώς είχαν μπει οι παίκτες μας στο ΟΑΚΑ, στο «κάρφωμα» του Άγγλου: 

Βέβαια, οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν τρέξει, διότι δεν είναι κότες… και ο χαρακτηρισμός κότες δεν προέρχεται από εμάς… ας προχωρήσουμε το όλο ιστορικό.

Στο «πράσινο» στρατόπεδο, τα παράπονα είχαν ήδη εμφανιστεί, θεωρώντας πως η κατάσταση αφέθηκε έτσι επίτηδες (!). Οι παίκτες και όλα τα μέλη της αποστολής μπήκαν τρέχοντας φοβισμένοι στον αγωνιστικό χώρο, με τους φίλους του Θρύλου να δημιουργούν μια ατμόσφαιρα για έναν τελικό! Ποιος μπορεί να πει πως δεν έχουμε δει ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ εικόνες στα Ελληνικά γήπεδα, με τους παίκτες να κινδυνεύουν πραγματικά; Και ειδικά σε γήπεδα που αγωνίζεται ο Ολυμπιακός, σε Λεωφόρο, ΟΑΚΑ, Τούμπα κλπ… Παραδείγματα ΑΠΕΙΡΑ! Και σε πολλά αθλήματα…

Σχεδόν 17 χρόνια μετά, αρκετοί «πράσινοι» λένε πως ο αγώνας δεν έπρεπε να είχε ξεκινήσει ποτέ, όμως οι δηλώσεις τους άλλα έλεγαν τότε. Μιλούσαν για «ομάδα εκτός τόπου και χρόνου», και ουσιαστικά αναλάμβαναν την ευθύνη. Δεν μπορούμε να μιλάμε για «πυροσβεστικές» δηλώσεις, αφού το πιο εύκολο θα ήταν να τα «ρίξουν» στην ατμόσφαιρα. Όμως, ήξεραν την πραγματική αλήθεια, το ότι ο ΘΡΥΛΟΣ σφράγισε το 7^ο συνεχόμενο με τον πιο ΜΑΓΚΙΚΟ τρόπο.

Κατά τη διάρκεια του ματς δεν συνέβη ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ. Δεν υπήρχε ΚΑΜΙΑ διακοπή. Θυμάστε πολλά ματς που δεν υπήρχε ΚΑΜΙΑ διακοπή σε 90 λεπτά;

Επί του αγωνιστικού, φυσικά ο Ολυμπιακός, όπως γνωρίζετε, έκανε σμπαράλια έναν Παναθηναϊκό που ψαχνόταν και ήταν ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ παντού!

Μόλις στο 3^ο λεπτό, ο Ζιοβάνι άνοιξε το σκορ (αλλά και το φρύδι του, αφού τραυματίστηκε) με κεφαλιά, χάρη σε σέντρα του Τζόρτζεβιτς. Σχεδόν 12’ μετά, ο Γιαννακόπουλος έκανε το 2-0 με μια ασίστ του Ζιοβάνι, με τον Έλληνα παίκτη να αδειάζει τον αμυντικό του ΠΑΟ, και πλάσαρε τον Νικοπολίδη, διπλασιάζοντας τα τέρματα του Θρύλου, ενώ το κερασάκι το πέτυχε επίσης ο Γιαννακόπουλος στο 47’, με κεφαλιά.

Γλιτώσανε… μπλουζάκι!

Ο Παναθηναϊκός γλίτωσε αρκετά γκολ σε εκείνο το ματς, που… τα τρία ήταν θαύμα. Ο Ολυμπιακός είχε την απόλυτη υπεροχή, σε ένα ματς για άνδρες. Οι μαγκιές των «πράσινων» δεν περνούσαν, αφού οι μάγκες του Προτάσοφ μασούσαν σίδερα.

Οι μαγκιές πληρώνονται… ακριβά!

Εν τέλει, οι Πειραιώτες πήραν τη νίκη που χρειάζονταν, στην τελευταία αγωνιστική υπέταξαν την Ξάνθη με 5-1, κατακτώντας έτσι το 7^ο συνεχόμενο πρωτάθλημα, που αποτελεί και ρεκόρ σερί πρωταθλημάτων για το σύλλογο και την χώρα.

Οι «ερυθρόλευκοι» φίλοι ήδη τραγουδούσαν στη Ριζούπολη το «βάλτε φωτιά, φωτιά να ψήσουμε τα αρνιά…». Οι «εξευγενισμένοι» φίλοι του «τριφυλλιού» δεν είχαν τι να κάνουν και που να τα ρίξουν, που έσπασαν τη Ριζούπολη και δεν άφησαν κάθισμα για κάθισμα.

Για την ιστορία, οι ενδεκάδες των δύο ομάδων σε εκείνο το ματς ήταν:

Ολυμπιακός (προπονητής: Προτάσοφ): Κατεργιαννάκης, Αμανατίδης (στο 60′ έγινε αλλαγή με τον Ανατολάκη), Βενετίδης, Άντζας, Κωστούλας, Καρεμπέ, Ζέτερμπεργκ, Τζόρτζεβιτς, Γιαννακόπουλος, Τζιοβάνι (στο 73′ έγινε αλλαγή με τον Οφορίκουε), Χούτος (στο 65′ έγινε αλλαγή με τον Νινιάδη)
Παναθηναϊκός (προπονητής: Μαρκαριάν): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης (στο 75′ έγινε αλλαγή με τον Σάριτς), Φύσσας, Χένρικσεν, Κυργιάκος, Καραγκούνης, Μπασινάς, Μικάελσεν (στο 52′ έγινε αλλαγή με τον Γκούμα), Κόλκα (στο 52′ έγινε αλλαγή με τον Κωνσταντίνου), Λυμπερόπουλος, Ολισαντέμπε.

Ας δούμε ορισμένα πρωτοσέλιδα της εποχής εκείνης, τα οποία δεν μιλούσαν για «τρομοκρατία» και «εχθρική» συμπεριφορά, αλλά για ανυπαρξία ποδοσφαιριστών…

Σχετικά με τη διαιτησία, στην «ΑΘΛΗΤΙΚΗ» και όχι σε εφημερίδα του Ολυμπιακού, γράφτηκε το εξής  ««ΟΥΤΕ Ο ΜΠΟΡΟΒΗΛΟΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΚΥΛΙΣΕΙ ΤΟΣΟ ΟΜΑΛΑ ΤΟ ΝΤΕΡΜΠΙ». 

Για ζούγκλα πάντως, δεν γράφτηκε τίποτα…

Οι οπαδοί του ΠΑΟ, πήγαν πάντως και μια βόλτα από την Λεωφόρο…

Μάλιστα, δημοσίευμα της εποχής έγραφε μεταξύ άλλων «Η χτεσινή τραγική εμφάνιση του ΠΑΟ και η ήττα που του κοστίζει έναν ακόμη τίτλο έχει επιφέρει δυσαρέσκεια στους ιδιοκτήτες της «πράσινης» ΠΑΕ και δεν αποκλείονται εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα: διοικητικό, τεχνικό και ποδοσφαιρικό τμήμα γενικότερα». ΠΟΥΘΕΝΑ για ζούγκλα…

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Ολιζαντέμπε: «Δεν παίξαμε σαν Παναθηναϊκός. Δεν έχω ξαναδεί τον Ολυμπιακό να παίζει τόσο καλά. Είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού. Η συμπεριφορά των οπαδών του Ολυμπιακού απέναντί μου ήταν νορμάλ. Δεν έφταιξε η ατμόσφαιρα».

Και του Μικάελσεν: «Συγγνώμη από τον κόσμο μας για την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ. Δεν ήταν Παναθηναϊκός αυτός».

Και το πιο επικό; Το ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ του ίδιου του Προέδρου των «πρασίνων», αποκαλώντας τους παίκτες του «ΚΟΤΕΣ». Όχι πως διαφωνούμε εμείς, αλλά προφανώς θα εννοεί πως έπαιξαν σαν ΚΟΤΕΣ μες στη Ριζούπολη, σε ένα ματς για άνδρες.

Γιατί να παραιτηθεί ένας τόσο «επιτυχημένος» προπονητής, αν φταίει η «κακή» και «επικίνδυνη» ατμόσφαιρα της Ριζούπολης για τον χαμένο τίτλο;

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το άξιζε και το πήρε ο Ολυμπιακός, μαζί με τον κόσμο του. Το 7ο έπιασε λιμάνι, με τον πιο μάγκικο και Πειραιώτικο τρόπο. Με μια ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ εμφάνιση και 3 γκολ, το ένα καλύτερο από το άλλο.

Ας αναλογιστούν εκείνοι που μιλούν για «Ριζούπολη», πόσες «Ριζούπολες» έχουν γίνει ΚΑΤΑ του Ολυμπιακού και πόσες ΖΟΥΓΚΛΕΣ (με όλη τη σημασία); Να μιλήσουμε για το ΟΑΚΑ, Λεωφόρο, Τούμπα κλπ, για το ποδόσφαιρο; Να αναφερθούμε στο ΟΑΚΑ και το μπάσκετ; Να μιλήσουμε για το «Κασιμάτης» και το χάντμπολ, που ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ γίνεται ΖΟΥΓΚΛΑ;

Η ημερομηνία 11/5 πρέπει να γεμίζει περηφάνεια κάθε Ολυμπιακό και να του δίνει κίνητρο για τη συνέχεια. Με νίκες, επιτυχίες και τίτλους γράφεται η ιστορία ενός συλλόγου. Όχι με κλάψα… Και στην κλάψα είστε πρώτοι εσείς οι «αλλόθρησκοι».