Ο καλός, ο κακός και η… άφαντη!

Δεν γινόταν να γράψω για τον ΘΡΙΑΜΒΟ του Ολυμπιακού χωρίς να έχω δει τους αγώνες των ΑΕΚ και ΠΑΟΚ για τα play-offs του Europa League και μπορώ να πω ότι από την μία δικαιώθηκα γιατί είχα έτοιμο τον τίτλο αλλά από την άλλη να στεναχωριέμαι που (για ακόμη μία φορά) ο Ολυμπιακός είναι ο μόνος… καλός! Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως.

Αρχικά, ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε απλά την Κρασνοντάρ την Τετάρτη. Την εξαφάνισε. Για 93′ δεν υπήρχαν οι Ρώσοι στον αγωνιστικό χώρο ακόμα και όταν το σκορ ήταν (εκνευριστικά) “κολλημένο” στο 1-0. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς έπαιξε ΜΠΑΛΑΡΑ με όλη την έννοια της λέξης και χαίρομαι που βγήκα σωστός σε ένα άρθρο μου πριν τον αγώνα. Είχα αναφέρει ότι η Κρασνοντάρ έχει επικίνδυνους ακραίους εξτρεμ αλλά ακόμα πιο επικίνδυνο, τον “εγκέφαλο” του άξονα, τον Τόνι Βιλένα, με αποτέλεσμα, ο Ολυμπιακός, να χρειαζόταν έναν χαφ στο κέντρο ώστε να μην επιτρέπει στον Ολλανδό τις μοναδικές του μπαλιές. Αυτή την δουλειά, την έβγαλε ο Γκιλιέρμε, με άριστα κιόλας, αφού είχε “εξαφανίσει” τον νεαρό μέσο και κατάφερε να μην τροφοδοτηθούν οι δύο ακραίοι και ο Μπέργκ. Οπότε, αναγκαστικά, τα δύο εξτρεμ πήγαιναν σε μάχη “ένας εναντίον ενός”, με τους Ομάρ και Τσιμίκα να κάνουν το πιο καλό τους παιχνίδι φέτος ως αμυντικοί, δικαιώνοντας τα λόγια μου, ότι αν αυτοί οι δύο ήταν καλοί, ο Ολυμπιακός δεν θα ένιωθε απειλή από τους Ρώσους. Ταυτόχρονα, να σας θυμίσω ότι από 4 γκολ, τα 3 μπήκαν από εξτρεμ, κάτι που είχα τονίσει. Πιο συγκεκριμένα, οι Ρώσοι έχουν θέμα στα άκρα τους και ειδικά στις κινήσεις προς τον άξονα ή στις παράλληλες με την γραμμή, κάτι που το είδαμε, ειδικά στο τελευταίο τέταρτο. Τι δεν μου άρεσε από αυτόν τον Ολυμπιακό;

POPULAR POST

Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα 95-74 (Highlights)

Το γεγονός ότι θα μπορούσε να τραγουδάει από πολύ νωρίτερα το σύνθημα “και το βράδυ… το βραδάκι”. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς έχασε αρκετές τελικές που αντιστοιχεί περισσότερο σε απειρία και επιπολαιότητα κινήσεων, παρά σε τύχη ή έλλειψη ταλέντου. Αν οι “ερυθρόλευκοι” λύσουν αυτό το θέμα (γιατί ομάδες ομίλων δεν θα το συγχωρέσουν), μπορούν να ονειρεύονται μία πολύ καλή πορεία στην Ευρώπη. Εκεί που θέλω να εστιάσω και να κλείσω με τον “καλό” της υπόθεσης, είναι στον τρόμο που προκαλεί η ομάδα του Ολυμπιακού μέσα στο “Γ. Καραϊσκάκη” στις αντίπαλες ομάδες. Η καυτή ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με την εκπληκτική απόδοση των παιχτών που μπαίνουν στον αγώνα για να… “καταπιούν” τους αντιπάλους τους, είναι αξιοθαύμαστη και σε κάνει να θυμάσαι παλιές εποχές που το γήπεδο του Φαλήρου ήταν ένα “κάστρο”.

Και φεύγουμε από τον λόγο που η Ελλάδα είναι μία “ανάσα” από τους Κύπριους και πάμε στην αιτία που η χώρα μας δεν έχει περάσει τους Κύπριους. Όση χαρά και υπερηφάνεια έλαβα από τον Ολυμπιακό, τόση πίκρα δέχτηκα πρώτα από την ΑΕΚ και μετά από τον ΠΑΟΚ. Θα ξεκινήσω από τον ΠΑΟΚ καθώς είναι ο “κακός” της υπόθεσης και όχι γιατί δεν βλεπόταν ή γιατί χάθηκε η πρόκριση. Το σκορ είναι 1-0 και μέσα στην Τούμπα, θεωρώ ότι μπορεί να το ανατρέψει μόνο και μόνο από το ταλέντο μερικών παιχτών αλλά είναι ότι χειρότερο, να χρειάζεται η χώρα σου βαθμούς, να πρέπει να ψάξεις την νίκη και απλά να βολεύεσαι με το 0-0 απέναντι σε μία πολύ κατώτερη σου ομάδα. Όταν δεν βάζει γκολ θα το δεχτείς και έτσι έγινε στην προκειμένη περίπτωση σε συνδυασμό με την έμπνευση των Βαρέλα-Πασχαλάκη. Ο ΠΑΟΚ απλά απογοήτευσε και έθεσε σε κίνδυνο την παρουσία του στους ομίλους του Europa League, παρότι είναι πρωταθλητής και υπάρχει μία πιο βατή κλήρωση. Απλά θα περιμένω το ματς της Τούμπας.

Πάμε τώρα, στην “άφαντη” της υπόθεσης που δεν είναι άλλη από την ΑΕΚ. Πριν μία εβδομάδα, ο Ολυμπιακός απέκλεισε την δευτεραθλήτρια Τουρκίας, Μπασακσεχίρ, από τον 3ο προκριματικό του UEFA Champions League με δύο νίκες και συνολικό σκορ 3-0 παρότι είχε σίγουρη την συμμετοχή στους ομίλους του UEFA Europa League. Και βλέπω χθες την ΑΕΚ, απέναντι στην Τραμπζονσπόρ μέσα στον ΟΑΚΑ, να χάνει με 1-3, έπειτα από ολική ανατροπή. Που είναι το περίεργο; Ότι η ΑΕΚ, που τερμάτισε τρίτη και θεωρείται μία από τις ομάδες που θέλουν το πρωτάθλημα ήταν “άφαντη” απέναντι στην τέταρτη Τουρκίας. Είναι αρκετά περίεργο για ομάδα που πάει για τίτλο να προηγείται με 1-0 στο 4ο λεπτό εντός έδρας και να βλέπει πριν καν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο, να είναι πίσω στο σκορ με 1-2. Και αντί να κρατήσει το 1-2 και να πάει για ισοφάριση, να δέχεται απλά ένα τρίτο γκολ και να χάνει την πρόκριση από το πρώτο παιχνίδι. Και δεν έπαιζε με την ομάδα που είναι μόνιμος “κάτοικος” ομίλων του Europa League.

Συνοψίζοντας, ελπίζω αυτός ο τίτλος να αλλάξει την επόμενη Παρασκευή και να περιμένω να δω τις κληρώσεις των Champions League και Europa League με το λιγότερο δύο ελληνικές ομάδες μέσα γιατί φοβάμαι ότι ο Ολυμπιακός θα “μεταμορφωθεί” σε.. Άγιαξ.

Υ.Γ.: Έχω αναφέρει ότι ο Τσιμίκας είναι ένα από τα πιο ολοκληρωμένα αριστερά μπακ της Ελλάδα την τελευταία 10ετία;