Μόνο περηφάνεια παρά την ήττα από τη Φλαμένγκο!

Ναι, ο τρόπος που ο Ολυμπιακός έχασε το παγκόσμιο τρόπαιο από τη Φλαμένγκο ήταν απογοητευτικός. Ναι, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αυτό το αποτέλεσμα, να είχε καταλήξει διαφορετικά και η ομάδα να είχε σηκώσει ακόμα μία κούπα, μετά την ευρωπαϊκή.

Είναι δύσκολο να βρει κανείς λόγια παρηγοριάς για αυτά τα παιδιά που έφτασαν τόσο κοντά και άξιζαν να πανηγυρίσουν ξανά. Ωστόσο, δεν χρειάζεται καμία τέτοια προσπάθεια. Η παρηγοριά θα ήταν απαραίτητη αν μιλούσαμε για μια ομάδα που είχε ηττηθεί με μεγάλη διαφορά και χρειαζόταν στήριξη από το κλαμπ. Εδώ όμως, αυτό δεν ισχύει.

Ο Ολυμπιακός στάθηκε απέναντι στη Φλαμένγκο, με τους αστέρες της που θέλουν οι κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Έπαιξε στα ίσα στο γήπεδό της, μπροστά στο φανατικό κοινό της, και άξιζε, μπορούσε, και έπρεπε να την κερδίσει.

Οι στιγμές μέσα στον αγώνα δεν ήταν με το μέρος του. Όχι μόνο το δοκάρι, αλλά και πολλές άλλες ευκαιρίες. Παρ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι χάθηκε ένα τρόπαιο που θα πρόσθετε κι άλλο στη λαμπρή διεθνή συλλογή του συλλόγου, δεν μειώνει τη σπουδαιότητα της προσπάθειας. Το τρόπαιο αυτό θα γινόταν μέρος της περιοδείας μαζί με τα υπόλοιπα σε όλη την Ελλάδα και όπου υπάρχουν φίλοι του Ολυμπιακού. Δηλαδή, παντού.

Αυτά τα παιδιά πρέπει να αντιληφθούν πόσο λαμπρό είναι το μέλλον τους, ακόμα και από αυτό το παιχνίδι. Ο σύλλογος έχει ήδη αναγνωρίσει την αξία τους. Προωθεί τους νεαρούς παίκτες και συνεχίζει να αναπτύσσει αυτό το μοντέλο, με στόχο να διεκδικήσει και να κερδίσει ξανά τέτοια τρόπαια σε αυτές τις ηλικίες. Όπως φυσικά και το τρόπαιο της 29ης Μαΐου.

Η βραδιά στο Μαρακανά ήταν γεμάτη κέρδη, παρά τον τρόπο που χάθηκε η νίκη, και αφήνει περιθώριο για χαμόγελο μετά την απογοήτευση.