Όλα τα καλά που είδαμε στο πρώτο φιλικό του Ολυμπιακού επί Αυστριακού εδάφους, αλλά και τα νεύρα του Μαρτίνεθ για κάποια λάθη.

Αποστολή Αυστρία: Κώστας Σαμοθράκης

Προφανώς και δεν είναι δυνατόν να αρχίσουμε να μιλάμε για συμπεράσματα από το πρώτο φιλικό του Ολυμπιακού στην διάρκεια της προετοιμασίας γιατί αν το κάναμε θα πρόκειται για αφέλεια τουλάχιστον. Όμως πάντα μετά από  ένα παιχνίδι μπορείς να βγάλεις κάποια στοιχεία στην άκρη και να επικεντρωθείς σε αυτά. Είτε είναι θετικά, είτε αρνητικά. Μικροί, μεγάλοι  εν δράση που έβαλα για τίτλο αφορά αυτούς που αγωνίστηκαν  στο πρώτο καλό 45λεπτό, η στο δεύτερο ημίχρονο και άφησαν καλές εντυπώσεις, άσχετα με τη ηλικία τους.

Οι «αλήθειες» για την δίωξη, το «στήσιμο» και αυτοί που θα εκτεθούν!
Οι «αλήθειες» για την δίωξη, το «στήσιμο» και αυτοί που θα εκτεθούν!

Γιατί αν πάρουμε σαν παράδειγμα αυτά που μας έδειξε ο Ελ Αραμπί, τότε λες ότι ακόμα μας θυμίζει τον παλιό καλό Μαροκινό. Όχι τόσο για τα δυο γκολ που πέτυχε, γιατί κάτι τέτοιες εκτελέσεις τις έχει για πλάκα, όσο για την διάθεση που έδειξε και την ενέργεια που έβγαλε μέχρι το  65 λεπτό, όταν και αντικαταστάθηκε. Δηλαδή τρεξίματα, σε όλες τους γραμμές, δημιουργία παιχνιδιού και περίσσια όρεξη. Αν αυτό δεν είναι ένα μήνυμα από τον Ελ Αραμπί τότε ποιο είναι; Ότι δηλαδή θέλει να συνεχίσει για άλλο ένα χρόνο που είναι το συμβόλαιο του και θα είναι όπως πάντα συνεπής με τα γκολ, αλλά και επαγγελματίας με όλη τη σημασία της λέξης.

Τι με νοιάζει εδώ  που τα λέμε αν είναι στα 37 του χρόνια. Δηλαδή στην Ρεάλ είναι βλάκες που ανανέωσαν τον Μόντριτς για άλλο ένα χρόνο και μάλιστα στα 38! Προφανώς και κάτι ξέρουν και για αυτό κράτησαν τον Κροάτη στην ομάδα. Αυτοί οι παίκτες αυτού του επιπέδου είναι τρομερά  εγωιστές και προσπαθούν με κάθε τρόπο να δείχνουν ότι δεν έχουν τελειώσει ακόμα. Και αυτό τους κάνει πολύ ανταγωνιστικούς.

Τι θα γίνει  με τον Μαροκινό δεν ξέρω και αν θα δεχτεί κάποια μείωση στο συμβόλαιο του που είναι και το μεγαλύτερο στον Ολυμπιακό. Το θέμα είναι τι θέλει και ο προπονητής και αν είναι ευχαριστημένος από αυτά που έδειξε ο Ελ Αραμπί στο πρώτο φιλικό.

Όμως για να λέμε την αλήθεια  είχε δίπλα του δυο παικταράδες που τον στήριξαν στο πρώτο ημίχρονο, ειδικά ο Φορτούνης που με την μαγική του πάσα τον έβγαλε τετ α τετ για να στείλει την πάλα στα δίκτυα. Φυσικά και ο Ολυμπιακός θα πάρει ένα ακόμα φορ, αλλά και ο Ελ Αραμπί δεν δείχνει διατεθειμένος να είναι  κομπάρσος.

Ο Φορτούνης έρχεται με φόρα και φέτος θα είναι η χρονιά του. Πήρε και πάλι την φανέλα με το νούμερο 7, πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού και η ψυχολογία του είναι στα ύψη. Το βλέπεις σε κάθε του κίνηση στις προπονήσεις, αλλά και την εικόνα του στο πρώτα 45λεπτό του φιλικού με την Σλοβάτσκο. Ο παλιός καλός Φορτούνης είναι εδώ όπως είχα γράψει πριν από λίγες μέρες και δείχνει έτοιμος να είναι και πάλι ο ηγέτης της ομάδας.

Πολύ καλός δίπλα του και ο Μπιέλ και ο Καρβάλιο, που κέρδισε πόντους με την εμφάνιση του αυτή, έστω και αν ακόμα είναι νωρίς για τέτοια συμπεράσματα. Ο Μπιέλ λογικά λόγο Μαρτίνεθ φέτος θα είναι άλλος παίκτης και θα έχει έξτρα κίνητρο, αλλά θα πρέπει να γίνει λίγο πιο ομαδικός.

Η κίνηση του Μαρτίνεθ να τοποθετήσει τον Ντόι στο δεύτερο ημίχρονο αμυντικό χαφ, ενώ στο πρώτο στόπερ δείχνει ότι περνάει αυτή η σκέψη από το μυαλό του και προφανώς και τον έχουν ενημερώσει ότι αυτή είναι κανονικά η θέση του. Θα δούμε αν στο μέλλον επιμένει σε αυτή την ιδέα. Έτσι και αλλιώς υπάρχει μια συμφόρηση στα στόπερ γιατί ο Ολυμπιακός αρχικά θα πάρει σίγουρα έναν που θα είναι και ο ηγέτης, αλλά μπορεί και δεύτερο αργότερα….

Καλή η παρουσία του Παναγιώτη Ρέτσου που αγωνίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο δίπλα αρχικά στο Μπά  και μετά στον Μπαγκαλιάνη, και έδειξε ότι έχει αρχίσει να βρίσκει τα πατήματα του. Θα είναι μια λύση εξαιρετική, γιατί μπορεί να γίνει και πάλι ο Ρέτσος που ξέραμε από τα παλιά, αλλά το κυριότερο ότι ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη τους Έλληνες παίκτες.

Λίγα πράγματα ο Ζιγκερνάγκελ , δεν τον είδα να έχει ιδιαίτερη όρεξη, πολύ δυνατός και γρήγορος ο νεαρός Λιάτσος και με  μαχητικότητα ο Ραμόν, αλλά χωρίς καλή αμυντική λειτουργία. Είναι φανερό ότι είναι  ένα μπάκ κυρίως  με επιθετικό στυλ….

Απαιτητικός πολύ ο Μαρτίνεθ και αυτό φάνηκε από το πρώτο φιλικό, όταν και σε κάποια λάθη που έγιναν αντιδρούσε έντονα και για αυτά τα λάθη αναφέρθηκε μετά το τέλος του ματς. Τα οποία θέλει να διορθώσουν οι παίκτες του. Όπως το γκολ που δέχτηκε στις αρχές του δευτέρου ημίχρονου και το οποίο ξεκίνησε από μια κούρσα παίκτη της Σλοβάτσκο χωρίς να τον μαρκάρει κανείς, για να βγάλει την σέντρα. Αλλά και η λάθος αντίδραση της άμυνας. Ένα λάθος του Μπουχαλάκη στο κέντρο που έβγαλε τον αντίπαλο σε αντεπίθεση, αλλά και γενικά φάσεις που είναι παράδειγμα προς αποφυγήν. Το τι στυλ ποδόσφαιρο θα παίζει ο Ολυμπιακός δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς. Η γνώστη ισπανική σχολή, με πολλές πάσες, πίεση ψηλά, και ποτέ «γιόμες» και σέντρες στο πουθενά. Ακόμα και ο Μπά που  το είχε εύκολο αυτό, δεν το έκανε ούτε μια φορά….

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24