Κανείς δεν είπε ότι οι “καθηγητές” είναι αλάνθαστοι… 

Ο Ολυμπιακός πάτησε τον Ερυθρό Αστέρα κι έστω και αν αγχώθηκε,  κατάφερε να πάρει την πολυπόθητη πρόκριση στο Europa League… Προσωπικά, θα σταθώ λιγακι στον coach Μαρτίνς… Στον άνθρωπο που ενδεχομένως σήμερα να αποτελούσε ήδη παρελθόν -αν στράβωνε το αποτέλεσμα με τον Ερυθρό. Στον άνθρωπο ο οποίος έχει αμφισβητηθεί όσο λίγοι τον τελευταίο καιρό. Δικαίως ή αδίκως θα το δούμε παρακάτω.

Κανείς δεν είπε λοιπόν ότι οι “καθηγητές” είναι αλάνθαστοι… Ο Μαρτίνς λοιπόν ναι,  έχει κάνει ενα σωρό λάθη και πέρυσι και φέτος. Ειδικά στην διαχείριση,  στο περιβόητο rotation, ο Πορτογάλος έχει μεγάλο  θέμα. ΑΛΛΑ…

Αρχικά στο τελευταίο ματς με τον Αστέρα. Τον έπαιξε σαν την γάτα με το ποντίκι. 27-5 οι τελικές,  67%-33% η κατοχή,  2-8 οι αποκρούσεις, 9-2 τα κόρνερ. Μιλάμε για στατιστικά που προκαλούν ζάλη. Εν τέλει νίκη πρόκριση με 1-0. Επιπλέον χτύπησε ΣΤΑ ΙΣΙΑ τα παιχνίδια του εντός έδρας με τα μεγαθήρια Μπάγερν και Τότεναμ (2-3 και 2-2 αντίστοιχα) χάνοντας πολύ άδικα βαθμούς, μάγεψε για 65-70′ στο Τottenham Stadium (έπεσε με 4-2), αυτοκτόνησε στο Βελιγράδι (εδώ ο coach είχε ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ευθύνες) και τελος έκανε και ενα κακό ματς στο Μόναχο, όπου παρόλα αυτά έχασε με 2 γκολ μετά το 70’…

Γιατί σας τα γράφω αυτά; Στην εποχή της απόλυτης παρακμής του ελληνικού ποδοσφαίρου,  στην εποχή όπου οι ομαδες των Big-5 πρωταθλημάτων έχουν ξεφύγει αιώνες μπροστά στο επίπεδο, ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς κατάφερε να σταθεί τόσο καλά. Αν αυτό δεν είναι έργο (και) του προπονητή,  τότε πιο είναι;;; Η εικόνα που παρουσίασε ο Ολυμπιακός στο φετινό Ch-L (ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων) προκάλεσε σε όλους μας υπερηφάνεια και θαυμασμό.

Δεν είναι όμως μόνο το φετινό Champions  League από το οποίο κρίνω τον Μαρτίνς.  Καταρχήν έκανε μια εξαιρετική πορεία και πέρυσι στο Europa. Στην Ελλάδα δε,  ας δούμε  λίγο τα αποτελέσματά του. Πέρυσι έχασε στο νήμα τον προαποφασισμένο τίτλο από τον ΠΑΟΚ (ο οποίος ΕΠΡΕΠΕ να το πάρει). Ίσως στο ματς του Καραϊσκάκης (0-1 με αυτογκόλ Βούκοβιτς, με 30-3 τελικές) να χάθηκε η πρωτιά. Φέτος πάλι,  είναι πρώτος και αήττητος… Μέσα σε αυτή τη διετία (του) η ομάδα  έχει κάνει κάποιες εντυπωσιακές εμφανίσεις. Και εκεί είναι που θα σταθώ.

Στην μπάλα. Στο χορτάρι. Ε λοιπόν όσο καλά,  κακά ή μέτρια αποτελέσματα κι αν είναι τα αποτελέσματα του coach, το χορτάρι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Από κανέναν. Και ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς,  δεδομένα έχει παίξει μπαλάρα. Είναι μακράν η ομάδα που παίζει το ομορφότερο,  καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, ενώ είναι και ο καλύτερος Ολυμπιακός της τελευταίας 5ετίας…

Κι αν κάποιοι διαφωνούν και εν τέλει, αμφισβητούν το…  χορτάρι,  αυτό  που δεν μπορούν να αμφισβητηθεί είναι το…  Καραϊσκάκης. Το κατάμεστο Καραϊσκάκης σχεδόν σε κάθε ματς αποτελεί νομίζω το μεγαλύτερο παράσημο του  Μαρτίνς. Ο Ολυμπιακός του τυγχάνει απόλυτης αποδοχής από τον δύσκολο και απαιτητικό κόσμο της ομάδας…

Κανείς δεν είπε ότι ο Πορτογάλος El Professor είναι αλάνθαστος. Ίσα ίσα έχει κάνει πολλά λάθη στην ερυθρόλευκη παρουσία του  στον πάγκο. Παρ’ όλα αυτά,  η ζυγαριά νομίζω πως είναι συντριπτικά με το μέρος του. Προσωπικά πιστεύω πως με αυτόν στο τιμόνι,  υπάρχει πολύ μέλλον στην ομάδα. Με αυτόν στην ηγεσία,  ο φετινός ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΟΣ τίτλος μπορεί να έρθει…

*Μιας και η πρόκριση επετεύχθη, πλέον η ομάδα θα έχει την ηρεμία να πορευτεί “όπως πρέπει” στο υπόλοιπο κρίσιμο κομμάτι της σεζόν. Ο Μαρτίνς όπως είδαμε και πέρυσι,  φορμάρει την ομαδα την άνοιξη,  οι σημαντικοι τραυματίες θα επιστρέψουν (Φορτούνης,  Βαλμπουενά,  Λάζαρος,  Σισέ) ενώ η ομάδα σίγουρα θα ενισχυθεί τον Γενάρη. Ένα οχτάρι είναι επιτακτική ανάγκη,  ίσως και ένα ακόμα φορ…