Σαν σήμερα, πριν 20 χρόνια, 6 νεαροί άνθρωποι πήγαν να δουν την αγαπημένη τους ομάδα και δε γύρισαν σπίτι ποτέ. Ατυχία; Γραμμένο της μοίρας; Μια στιγμή που άλλαξε τον ρου της ιστορίας του Ελληνικού Αθλητισμού. Ας ελπίσουμε... να είναι και το τελευταίο. Με πολύ σεβασμό, «αδέλφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε». Να βλέπετε τις αγαπημένες σας ομάδες εκεί ψηλά, μαζί με τα δικά μας παιδιά. Του Μιχάλη Μαχαίρα...

Μαύρη μέρα η σημερινή για τον Ελληνικό Αθλητισμό, και τη χώρα μας γενικότερα. Σαν σήμερα, πριν 20 χρόνια, στις 4 Οκτωβρίου 1999 έγινε μια απ’ τις μεγαλύτερες τραγωδίες.

Κανείς δε τους ξεχνά, και πώς να τους ξεχάσει…

Έξι άτομα, νεαρής ηλικίας χάθηκαν και η οικογένεια του ΠΑΟΚ βυθίστηκε στο πένθος. Ειδικά εμείς οι «ερυθρόλευκοι» γνωρίζουμε από μαύρες μέρες και απώλειες. Έχουμε και εμείς εκείνους που βλέπουν τη δική μας ομάδα από ψηλά! Και την καμαρώνουν…

Έτσι και αυτά τα 6 παιδιά που χάθηκαν το 1999, κανείς δε τα ξεχνάει.

Είναι η μέρα που έφυγαν από τη ζωή ο Χαράλαμπος Ζαπουνίδης (20 ετών), ο Δημήτρης Ανδρεαδάκης (25), η Χριστίνα Τζιόβα (18), ο Αναστάσιος Θέμελης (22), ο Γεώργιος Γκανάτσιος (22), ο Κυριάκος Λαζαρίδης (17), καθώς και ο Αστέριος Αγκζιώτης (68), ο οδηγός του μικρού φορτηγού το οποίο συγκρούστηκε με το λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ.

Εκείνοι έχασαν τη ζωή τους στα Τέμπη, καθώς γυρνούσαν με το λεωφορείο, από το παιχνίδι με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Το μοιραίο λεωφορείο συγκρούστηκε με διερχόμενο φορτηγό στην προσπάθειά του να κάνει προσπέραση και ανατράπηκε πέφτοντας σε χαντάκι. Από εκείνο το λυπηρό γεγονός έχασαν συνολικά τη ζωή τους επτά άτομα, 6 φίλοι του ΠΑΟΚ και ο οδηγός του δεύτερου οχήματος.

Ας ελπίσουμε να είναι αυτή η τελευταία τραγωδία. Όλοι μα όλοι οι φίλοι του αθλητισμού και οι οπαδοί, να απολαμβάνουμε τις αγαπημένες μας ομάδες και το κυριότερο να γυρίζουμε …σπίτι μας!

Θα «δανειστώ» μια φράση από το μήνυμα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ:

«Γιατί, τι είναι 20 χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα; Αδέλφια ζείτε. Εσείς μας οδηγείτε..»

Με πολύ σεβασμό…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ