Καλτσίδου: «Στον Ολυμπιακό ο κόσμος αγκαλιάζει όλα τα αθλήματα και σου χαρίζει πρωτόγνωρες στιγμές» (vid)

Η Στέλλα Καλτσίδου λοιπόν, πρώην μπασκετμπολίστρια, που έχει περάσει από τον Ολυμπιακό, με ωραίες αναμνήσεις, μίλησε στο thrylos24.gr και στον Πάρη Τσιλιώτη.

Μίλησε για την καραντίνα, πως περνάει τον χρόνο της, για το πέρασμά της από τον Ολυμπιακό, για την Εθνική, αλλά και για το πέρασμά της από την Ευρώπη.

Αναλυτικά η συνέντευξη με την Στέλλα Καλτσίδου:

Καλησπέρα Στέλλα, ευχαριστούμε για την αποδοχή της πρόσκλησής μας.

Είναι μια δύσκολη κατάσταση για όλον τον κόσμο. Θα ήθελα να μας δώσεις το δικό σου σχόλιο και να μας πεις δύο πράγματα για τα όσα ζούμε το τελευταίο διάστημα.

Είναι νομίζω μια πρωτόγνωρη κατάσταση, μόνο σε ταινίες έχουμε δει τέτοιες καταστάσεις. Παρόλα αυτά είναι μια πραγματικότητα, το βιώνουμε. Νομίζω πως το μήνυμα είναι κοινό σε όλον τον κόσμο, να κάνει υπομονή, να μείνουμε στο σπίτι, διότι είναι ο μόνος τρόπος να πολεμήσουμε όλο αυτό που συμβαίνει. Να προσέχουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας, διότι καλώς ή κακώς φαίνεται πως διακρίσεις δεν υπάρχουν σε ηλικίες, φύλα και καταστάσεις. Όλοι κινδυνεύουμε, γι’ αυτό οφείλουμε να προσέχουμε για να έχουμε. Φυσικά, μένουμε σπίτι και κάνουμε υπομονή έως να περάσει.

Μένοντας σπίτι πως εκμεταλλεύεσαι τον χρόνο σου, πώς προσπαθείς να καλύψεις τα «κενά» από την κανονικότητα;

Επειδή διαμένω με άτομα που βρίσκονται στις ευπαθείς ομάδες, προσπαθώ όσο μπορώ να κάνω πράγματα που μου επιτρέπεται, ώστε να μην εκτίθενται κι εκείνοι σε κίνδυνο. Επίσης προσπαθώ μέσα στην εβδομάδα να κάνω λίγη γυμναστική, γιατί δεν έχω μάθει να κάθομαι μέσα σε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Παρακολουθώ πολλά διαδικτυακά σεμινάρια προπονητικής. Επίσης αφιερώνω και κάποιες ώρες στο διάβασμα. Σίγουρα, έχουμε τον χρόνο να κάνουμε πολλά πράγματα, που μέσα στην «τρέλα» της καθημερινότητας, πριν συμβεί όλο αυτό, δε βρίσκαμε τον χρόνο να ασχοληθούμε. Οπότε, τώρα είναι η ευκαιρία να κάνουμε όλα αυτά, τα οποία δεν προλαβαίναμε…

 Πιστεύεις πως η κατάσταση αυτή θα επηρεάσει τον αθλητισμό τους επόμενους μήνες;

Ήδη έχει επηρεαστεί αρκετά ο αθλητισμός σε παγκόσμιο επίπεδο. Όλες οι διοργανώσεις έχουν διακοπεί απότομα, οι Ολυμπιακοί αγώνες αναβλήθηκαν. Το χειρότερο είναι -πέραν από το κομμάτι της υγείας- το ότι κανείς δε γνωρίζει πότε θα εξομαλυνθεί η κατάσταση, πότε θα μπορέσουμε σιγά σιγά να μπούμε σε μια κανονικότητα, τόσο ως καθημερινότητα ως άνθρωποι, όσο και ως αθλητές. Οι διοργανώσεις το πότε θα ξεκινήσουν είναι κάτι που κανείς δε το ξέρει.

Φυσικά και οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν πάει για του χρόνου…

Ειδικά στα ατομικά αθλήματα, με τους αθλητές που έχουν προετοιμαστεί όλα τα χρόνια, ώστε να είναι έτοιμοι στους Ολυμπιακούς αγώνες φέτος, και τώρα θα πρέπει να αναπροσαρμόσουν όλο τους το πρόγραμμα. Σίγουρα είναι μια δύσκολη κατάσταση, όμως προέχει η υγεία όλων. Υπό αυτήν την έννοια είναι καλό που έχουν αναβληθεί όλες οι διοργανώσεις.

Σχετικά με τα πρωταθλήματα, πόσο θα επηρεαστούν οι ομάδες και οι αθλητές;

Βέβαια θα τους επηρεάσει! Ακόμα κι αν, σε ένα θετικό σενάριο, ξεκινήσουν σε 2 μήνες, αυτό θα προδιαθέτει και μία εξτρά περίοδο προετοιμασίας, μια περίοδο προσαρμογής. Στα ομαδικά αθλήματα, η κατάσταση ήρθε ενώ οι ομάδες ήταν αρκετά φορμαρισμένες, διότι πλησίαζε το τέλος του πρωταθλήματος, ήταν έτοιμες για τα μεγάλα παιχνίδια και όλο αυτό «κόπηκε». Γι’ αυτό θα πρέπει να ξανακάνουν μια προετοιμασία. Οι αθλητές δεν έχουν συνηθίσει, έτσι θα έχει μια δυσκολία, διότι θα τους είναι κάτι άγνωστο. Ή αν συνεχίσουν κάποιες σεζόν τον Σεπτέμβριο, θα είναι το ίδιο, με τις ίδιες ομάδες; Σίγουρα τα δεδομένα μπορεί να είναι διαφορετικά. Τα πράγματα θα επηρεαστούν πολύ, σε σχέση το πως ήταν πριν σταματήσει η σεζόν.

Αυτό ίσως επηρεάσει δύο χρονιές, δηλαδή θα πάει πίσω και η φετινή και η επόμενη…

Σίγουρα, σίγουρα και ίσως επηρεάσει και πολύ περισσότερο.

Στο τέλος της δεκαετίας του ’90, ξεκίνησες την καριέρα σου στον Γαλαξία Θεσσαλονίκης. Πίστευες το τί θα μπορούσες να καταφέρεις, το πώς θα εξελισσόταν η καριέρα σου;

Κοίταξε, σε εκείνη την ηλικία, είχα πολλά όνειρα. Αυτό που ήξερα ήταν το ότι, επειδή είχα δοκιμάσει πολλά αθλήματα, θα κατέληγα στο μπάσκετ, διότι αυτό με κέρδισε περισσότερο. Αυτό που ήξερα ήταν το ότι αυτό το άθλημα μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν είχα φανταστεί πως θα μπορούσα να το κάνω και επαγγελματικά, αλλά και να φτάσω στο σημείο που έφτασα. Πάντως ήξερα πως αυτό μου άρεσε πάρα πολύ κι αυτό ήθελα να κάνω. Δόξα τω Θεώ, οι συνθήκες ήταν ιδανικές για εμένα και μπόρεσα και το εξέλιξα για μένα, όσο περισσότερο μπορούσα.

Μια δεκαετία μετά, το καλοκαίρι του 2009 πήρες μια τεράστια απόφαση να συνεχίσεις στη Γαλλική Μπουρζ, πραγματοποιώντας εκπληκτικές εμφανίσεις. Αναδείχθηκες και πρώτη σκόρερ στην Ευρωλίγκα Γυναικών. Πώς ένιωσες;

Την απόφαση να φύγω στο εξωτερικό την είχα πάρει από το 2007, στο Πανευρωπαϊκό με την Εθνική. Το είχα αποφασίσει, όμως ήξερα πως σωματικά και πνευματικά δεν ήμουν έτοιμη ακόμα για να το κάνω πράξη. Οπότε τα δύο χρόνια που ακολούθησαν, δούλεψα αρκετά και στο μυαλό, αλλά και στην προπόνηση. Έκανα την περισσότερη προπόνηση που είχα κάνει ποτέ. Στόχος μου ήταν να πάω στο εξωτερικό και να καθιερωθώ ως μια απ’ τις καλύτερες και όχι απλά να πάω να δω πώς είναι σαν εμπειρία και να γυρίσω πίσω. Όταν λοιπόν, η πρώτη χρονιά στο εξωτερικό τελειώνει με αυτόν τον τρόπο, φυσικά νιώθεις πολύ μεγάλη ικανοποίηση και αυτοπεποίθηση για το μέλλον. Ο στόχος μου ήταν, εφόσον έφυγα από την Ελλάδα, να μείνω εκεί όσο το δυνατόν περισσότερο μπορούσα. Σε ομάδες που είχαν πάντα υψηλούς στόχους.

Το καλοκαίρι του 2016, μετά από φοβερές εμφανίσεις στην Ευρώπη, γύρισες στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Τα συναισθήματά σου;

Την πρόταση του Ολυμπιακού την αντιμετώπισα τότε, όπως θα αντιμετώπιζα και μια πρόταση από ομάδα του εξωτερικού. Όπως είπα πριν, πάντα είχα στόχο να παίζω σε ομάδες, οι οποίες πρωταγωνιστούσαν στην χώρα τους, αλλά και στην Ευρώπη. Το project του Ολυμπιακού εκείνη τη στιγμή ήταν πολύ μεγάλο. Πέρα το ότι με κάλυπτε σαν αθλήτρια, σκέφτηκα τη δυνατότητα να παίξω στην Ελλάδα, αλλά και να παίξω σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, για μένα ήταν ένας από τους στόχους μου. Ήμουν πολύ χαρούμενη, που θα είχα αυτήν τη δυνατότητα, να το κάνω πραγματικότητα. Δεν πίστευα μέχρι τότε ότι θα υπάρχει δυνατότητα. Το γεγονός του ότι μπορείς, ως αθλητής, να έχει όλα αυτά που θες, στην χώρα σου, σίγουρα ήταν ένα επιπλέον κίνητρο. Ήμουν πολύ πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη που υπήρχε μια ομάδα με το όνομα και την ιστορία του Ολυμπιακού που θα συμμετείχε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ήταν μεγάλη μου τιμή και χαρά που έπαιξα δύο χρόνια.

Μια καριέρα με 17 τρόπαια, αν τα μέτρησα σωστά. Πώς νιώθεις; Νιώθεις δικαιωμένη για τις επιλογές σου; Θα ήθελες κάτι παραπάνω;

Θα ήταν άδικο να πω πως ήθελα κάτι παραπάνω. Θα ήμουν αχάριστη. Νομίζω πως είχα τις ευκαιρίες, κατέκτησα όπως είπες κι εσύ, αρκετά τρόπαια, πέρασα πάρα πολύ ωραία χρόνια. Νιώθω δικαιωμένη και πολύ ικανοποιημένη και γεμάτη.

Σε ρωτάω διότι, ουσιαστικά το μόνο που θα σου έλειπε, ήταν ένα μετάλλιο με την Εθνική. Έφτασες πολύ κοντά το 2017, ήταν μια απ’ τις καλύτερες στιγμές.

Αν πω πως δε θα ήθελα ένα μετάλλιο με την Εθνική, θα έλεγα ψέματα. Νομίζω πως είναι η μεγαλύτερη καταξίωση να πάρει μετάλλιο με την Εθνική, με τα χρώματα της χώρας του. Δυστυχώς φτάσαμε πάρα πολύ κοντά, δεν το καταφέραμε, παρόλα αυτά, στην καρδιά μου είναι σα να πήραμε μετάλλιο. Περάσαμε απίστευτες στιγμές, είναι ένα κεφάλαιο που με γέμισε πολύ, δε θα άλλαζα τίποτα. Η παρέα, το μπάσκετ που παίξαμε, με έχουν γεμίσει συναισθηματικά, που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Το 2017 ήταν η κορυφαία χρονιά, και συναισθηματικά και αγωνιστικά. Ήμασταν και μια καλή παρέα. Περνούσαμε καλά και στο γήπεδο, αλλά και εκτός.

Το πέρασμά σου από τον Ολυμπιακό, σου άφησε καλές αναμνήσεις; Πώς το βίωσες;

Ναι, φυσικά! Πάντα στη ζωή μου αντιμετωπίζω τα πάντα ως εμπειρίες. Για εμένα δεν υπάρχει κακή επιλογή ή καλή επιλογή. Ακόμη κι κάτι που κάποιος μπορεί να θεωρήσει ως κακή επιλογή, εγώ το βλέπω ως εμπειρία, μαθαίνεις από αυτό. Στον Ολυμπιακό πέρασα πάρα πολύ ωραία, αυτά τα δύο χρόνια που ήμουν εκεί. Σαν αποτέλεσμα αγωνιστικά δεν καταφέραμε δυστυχώς να κατακτήσουμε, αυτό που είχαμε θέσει ως στόχο, για το πώς χτίστηκε η ομάδα. Έχω όμως να θυμάμαι μόνο καλές στιγμές. Όλο αυτό το πάθος που βγάζουν οι φίλοι του Ολυμπιακού, στην Ελλάδα κάτι το οποίο στο Γυναικείο μπάσκετ δεν το ζούμε. Στο ποδοσφαιρικό τμήμα και το Αντρικό τμήμα μπάσκετ το βλέπουμε, όμως στις Γυναίκες γενικά δεν είναι έτσι. Όμως, στον Ολυμπιακό ο κόσμος αγκαλιάζει όλα τα αθλήματα και σου χαρίζει πρωτόγνωρες στιγμές. Μόνο καλά πράγματα θυμάμαι από τον Ολυμπιακό.

Πιστεύεις πως ο Ολυμπιακός, με τα βήματα που κάνει τα τελευταία χρόνια, μπορεί να διακριθεί στην Ευρώπη;

Ο Ολυμπιακός γενικότερα, έχει όλους τους πόρους, οικονομικούς και μη, για να κάνει το βήμα παραπάνω. Σίγουρα η Ευρώπη έχει μεγάλες απαιτήσεις. Είναι μια δύσκολη διοργάνωση, θέλει αρκετή υπομονή. Θεωρώ πως αν ο Ολυμπιακός στηριχθεί στον κορμό του, με υπομονή προσπαθώντας να χτίσει το αύριο, πιστεύω πως μπορεί να τα καταφέρει.

Θα σε ρωτήσω για μια συμπαίκτριά σου στην Εθνική, Εβίνα Μάλτση. Περίγραψέ μας την Εβίνα.

Η Εβίνα ήταν το Alter Ego μου στο γήπεδο. Νομίζω κάναμε πολύ καλό δίδυμο, συμπληρώνοντας η μία την άλλη, και στο αγωνιστικό και στο ψυχολογικό. Η Εβίνα είναι ένα μεγάλο «παιδί». Αυτό που τη διακρίνει είναι το πάθος για το μπάσκετ. Πάντα είτε σε προπονήσεις, είτε στο παιχνίδι, έπαιζε διψασμένη για να κερδίσει. Έχω πάρει πολλά πράγματα. Θεωρώ πως μου έχει δώσει, και της έχω δώσει αρκετά. Ήταν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της Εθνικής. Δίχως την Εβίνα, η εικόνα της Εθνικής θα ήταν αρκετά διαφορετική. Είναι ένας άνθρωπος που έχει δώσει τόσα πολλά, που τώρα που σταμάτησε δε θα βρεις άλλη στο γήπεδο. Έχει ακόμα να δώσει ακόμη και τώρα. Χαίρομαι που τη βλέπω στον χώρο του Γυναικείου μπάσκετ. Θέλω να πιστεύω πως τα νέα παιδιά θα πάρουν παράδειγμα από την καριέρα της, είναι ένας άνθρωπος που έχει δώσει τη ζωή του και όλοι πρέπει να παραδειγματιζόμαστε.

Πιστεύεις ότι η πορεία σας στον χώρο του Ελληνικού μπάσκετ, υπάρχει πιθανότητα να σας δούμε σε θέση προπονητική;

Προσωπικά, επειδή έχει τελειώσει και τα ΤΕΦΑΑ, με ειδικότητα μπάσκετ είναι ο επόμενός μου στόχος, βήμα. Έχω ήδη ξεκινήσει την προπονητική. Σίγουρα είναι πολύ διαφορετικό να είσαι από την μεριά του παίκτη, και άλλο ως προπονητής.  Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον, είναι μεγάλη πρόκληση, το να μπορείς να μεταφέρεις σε έναν αθλητή αυτά που βλέπεις και να τον πείσεις να τα κάνει. Αυτό κυνηγάω. Κυνηγάω την προπονητική…
Το αν θα δοθούν ευκαιρίες είναι κάτι που το μέλλον θα το δείξει.

Παρακολουθείς κάποια άλλα αθλήματα στον ελεύθερό σου χρόνο;

Όχι φανατικά. Αν τύχει να δω κάτι στην τηλεόραση μόνο. Δεν μπορώ να πω πως είμαι φανατική του τένις, ή του ποδοσφαίρου. Αν τύχει όμως στην τηλεόραση να δω έναν αγώνα βόλεϊ, ή πόλο, οτιδήποτε δω στην τηλεόραση, μπορεί να κάτσω να τα παρακολουθήσω. Να δω λίγο ομοιότητες, κάθομαι έτσι και το ψάχνω λίγο…

Από Αμερική μπέιζμπολ, φουτμπολ που έχουν διαφορετικό στύλ;

Όχι καθόλου, μόνο NBA και WNBA…

Έχεις κάποιους αθλητές πρότυπα;

Τον Κόμπι Μπράιαντ, ο οποίος δυστυχώς φέτος «έφυγε». Από πολύ μικρή, ο λόγος που ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν. Όπως πολλοί μπασκετμπολίστες έτσι κι εγώ, ήταν ο λόγος που μας ενέπνευσε να παίξουμε μπάσκετ. Από ‘κει και πέρα υπήρχε και ο Γκάλης, στην Ελλάδα. Άρχισα μετά να παρακολουθώ τους πιο νέους. Πάντα προσπαθούσα να ξεχωρίσω παίκτες που θα μπορούσα να πάρω πράγματα από αυτούς. Όμως, αν θέλεις να σου δώσω ένα όνομα που ήμουν πολύ «φαν», είναι αυτό του Κόμπι.

Μιας που αναφέρθηκες στον Κόμπι, θα ήθελα το σχόλιό σου, γιατί η είδηση του θανάτου του, σόκαρε όλον τον πλανήτη, όχι μόνο τον μπασκετικό κόσμο.

Καθόμουν στην τηλεόραση και ξαφνικά είδα ένα έκτακτο δελτίο. Δεν το πίστευα, έλεγα δεν είναι δυνατόν. Σοκαρίστηκα πάρα πολύ. Ένιωσα σα να έχω χάσει κάποιον δικό μου, κάποιον φίλο μου. Νομίζω πολλοί ένιωσαν έτσι. Δυστυχώς είναι αυτό που η ζωή λέει, πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Υπάρχει μόνο το τώρα και η στιγμή που ζούμε. Ήταν τραγικό. Δεν έχω πιστέψει πως έφυγε τόσο νωρίς με αυτόν τον τρόπο.

Πιστεύεις πως ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο πιο ολοκληρωμένος αθλητής που έχει περάσει από τα Ελληνικά και ευρωπαϊκά παρκέ;

Σίγουρα ένας εκ των κορυφαίων και των πιο ολοκληρωμένων. Το αποδεικνύουν οι τίτλοι και η πορεία του, ομαδικά και ατομικά. Δε θέλω να πω για κανέναν πως είναι ο πρώτος ή ο καλύτερος. Θεωρώ πως είναι άδικο και για τους άλλους. Δεν γίνεται να συγκρίνεις τους παίκτες μεταξύ τους. Το καλύτερο είναι να ξέρεις αν ο καθένας έχει φτάσει στο καλύτερο επίπεδο που μπορεί. Ο Σπανούλης, εδώ και πολύ μεγάλο διάστημα παίζει στο τοπ του, είναι ένας παίκτης που όσο καλά και να τον ξέρεις δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Πάντα έχει μια απάντηση, μια αντίδραση, και πάντα είναι πιο «μπροστά» από τις αμυντικές τακτικές του κάθε προπονητή. Γι’ αυτό άλλωστε είναι και ο Σπανούλης!

Θεωρείς πως ένας αθλητής πρέπει να έχει «άστρο» για να πάει καλά στην καριέρα του;

Αν και θεωρώ πως η τύχη παίζει βασικό ρόλο, ένας αθλητής, ο οποίος δουλεύει πάρα πολύ και είναι καλός στη δουλειά του, θα βρει τις ευκαιρίες και το δρόμο του. Το μπάσκετ δεν είναι ένα «δημοκρατικό» άθλημα, δεν είναι για όλους, δε θα παίξουν όλοι. Ένας, ο οποίος δουλεύει πάρα πολύ, είναι καλός, δεν μπορεί να κάτσει στον πάγκο. Κανένας προπονητής δεν μπορεί να αφήσει έναν πολύ καλό παίκτη στον πάγκο. Ακόμη κι αν το κάνει ένας, θα βρεθεί κάποιος άλλος, σε επόμενη ομάδα που θα δώσει την ευκαιρία και θα αναδειχθεί ο παίκτης. Θεωρώ πως στον αθλητισμό την μοίρα μας, τη φτιάχνουμε εμείς. Ακόμη κι αν κάνουμε μια κακή επιλογή, μιας ομάδας για παράδειγμα, μπορούμε να πάρουμε το μάθημα από την εμπειρία, ώστε να μην ξανακάνουμε το ίδιο λάθος. Ναι μεν, μπορεί να θέλει τύχη να βάλεις το σουτ από τα 8 μέτρα στη λήξη του παιχνιδιού, αλλά δεν θεωρώ πως παίζει τόσο ρόλο σε μεγάλο ποσοστό.

Ένα νεαρό παιδί τι θα το συμβούλευες, σε σχέση με το μπάσκετ;

Να έχει όνειρα, να βάζει στόχους και να δουλεύει πάρα πάρα πολύ για να το πετύχει. Μικρά μικρά βήματα κάθε φορά.

Και για να καταλήξουμε, θα ήθελα το σχόλιό σου για τον κόσμο του Ολυμπιακού…

Με συγκίνησε αρκετά ο κόσμος του Ολυμπιακού, σε πάρα πολλές στιγμές, το πόσο κοντά βρίσκεται στην ομάδα και πόσο τη στηρίζει. Στα καλά και στα άσχημα…
Ελπίζω να συνεχίσουν έτσι, θα ήθελα να τους πω πως το Γυναικείο μπάσκετ τους χρειάζεται ακόμη περισσότερο. Ξέρω ότι στηρίζουν και προσπαθούν όσο μπορούν. Να είναι εκεί, και εύχομαι όταν τελειώσει όλο αυτό που ζούμε και ησυχάσουμε, όλοι να επανέλθουμε και πάλι σε μια κανονικότητα, να βλέπουμε και πάλι γεμάτα γήπεδα με ατμόσφαιρα, όπως δημιουργούν οι φίλοι του Ολυμπιακού.

Στέλλα σε ευχαριστούμε πολύ για την αποδοχή της πρόσκλησής μας. Μακάρι γρήγορα να ξεπεραστεί κι όλο αυτό που ζούμε…

-Ευχαριστώ κι εγώ, να είμαστε όλοι καλά…

Δείτε και την Συνέντευξη ολόκληρη στο παρακάτω Βίντεο: