Καλό ταξίδι φίλε στην γειτονιά των Αγγέλων!

Στην ζωή μας υπάρχουν στιγμές που μπορεί να τις έχουμε φανταστεί να τις έχουμε σκεφτεί αλλά ποτέ δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι τελικά θα τις αντιμετωπίσουμε. Γράφοντας αυτές τις γραμμές σαν ύστατο φόρο τιμής στον αδελφό, φίλο και συνεργάτη μου Νίκο Μορτάκη νιώθω ένα απέραντο κενό.

Θα ήθελα να γράψω εκατομμύρια λέξεις θα ήθελα να περιγράψω χιλιάδες όμορφες στιγμές μαζί του, θα ήθελα, θα ήθελα, θα ήθελα, τελικά να μην γράψω τίποτα και απλά να ήταν εδώ δίπλα μου και να κάναμε πλάκα όπως συνηθίζαμε.

Αισθάνομαι όμως την υποχρέωση να τον αποχαιρετήσω και να του πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα έκανε και πρόσφερε στον Ολυμπιακό στην δημοσιογραφία και σε μένα προσωπικά.

Φίλε Νίκο καλό σου ταξίδι , αδελφέ μου σε ευχαριστώ για όλα ! Σε ευχαριστώ που από το 1995 στα δύσκολα χρόνια του Θρύλου μας με πήρες από το χέρι και με έριξες στα βαθιά. Ξεκινήσαμε με το περιοδικό της Θύρας 7 ξεκινήσαμε τις τηλεοπτικές εκπομπές για την ομάδα μας από το ΤΡΤ, Τηλετώρα, TV Πειραιάς και συνεχίσαμε μαζί TV-Magic , Σπόρ tv, Δημοτικό Ραδιόφωνο Πειραιά , εδώ στο Trylos24.gr  μια ολόκληρη ζωή αδελφέ.

Φίλε πλέον δεν θα μου ξανακάνεις πλάκα την τελευταία μου την έκανες την Τρίτη στης 17.50 όταν με πήραν τηλέφωνο και μου μετέφεραν την συγκλονιστική είδηση από το νοσοκομείο. Φιλαράκι πλέον δεν θα περιμένω να ακούσω την πόρτα να κλείνει δεν θα ακούω τα βήματα σου στην σκάλα να δω αν γύρισες. Δεν θα ξανά κάνουμε πλάκα για το «Πνεύμα» δεν θα σου λέω πότε θα πας στον γιατρό και τι θα γίνει. Ναι όλα αυτά φίλε τελείωσαν όπως τελείωσαν τα ταξίδια μας. Θυμάσαι τις πλάκες μας στο Τέλ Αβίβ στην Σαραγόσα στο Τορίνο στην Βουλγαρία και σε τόσα άλλα μέρη για την τρέλα μας τον Θρύλο. Αδελφέ μου ξέρω ότι φεύγεις λίγο πικραμένος από κάποιους που δεν σου φέρθηκαν σωστά. Όμως φίλε ο κόσμος οι συνάδελφοι σε αγάπαγαν, η είδηση του θανάτου σου συγκλόνισε όλο τον κόσμο ,  εκατοντάδες τηλεφωνήματα μηνύματα  δημοσιεύματα για να εκφράσουν την λύπηση τους.

Φίλε μου δίδαξες ήθος και αξιοπρέπεια, υπηρέτησες την δημοσιογραφία και τον Ολυμπιακό έντιμα και χωρίς να βγάλεις ποτέ χρήματα, γιατί αυτό που έκανες το έκανες από την καρδιά και την ψυχή σου και όχι από υποχρέωση.

Αγαπημένε μου φίλε δεν βρίσκω άλλα λόγια γιατί είναι πολύ φτωχά να εκφράσω την οδύνη μου για την απώλεια σου, να ξέρεις όμως οι φίλοι σου Ο Σταύρος ο Λουκάς ο Μιχάλης ο Γιάννης ο Κώστας και πάρα πολλοί άλλοι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.

Και όπως έγραψε και ο Λουκάς «  Θα “γράφεις” πλέον από “ψηλά” για τον Θρύλο και το αγαπημένο σου Μοσχάτο, που ανέβηκε κατηγορία. Θα ψάχνεις ταλέντα για τον Πορφύρα και σίγουρα θα εκδόσεις ξανά το “Θύρα 7” να το διαβάζουν τα παιδιά “εκεί” μαζί σου…

Καλό ταξίδι αδελφέ μου στην γειτονιά των Αγγέλων  ξεκουράσου και να είσαι σίγουρος δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ…

Οι αναμνήσεις ποτέ δεν θα σβήσουν: