Και τώρα ΠΑΟΚ…

Οι «ερυθρόλευκοι» το πάλεψαν μέσα στο Λονδίνο, ήταν αγκαλιά κυριολεκτικά με έναν απίστευτο ΑΘΛΟ, ήταν κοντά στο να γράψουν ιστορία, όμως δεν τα κατάφεραν. Μία εμφάνιση που αν γίνει η μίση επί του ΠΑΟΚ τότε απλά θα διασυρθεί και θα δοθεί η καλύτερη απάντηση. Προσωπικά έχω ένα παράπονο. Η πόρνη η μπάλα μία φορά να μας δικαιώσει στην  Ευρώπη. Τώρα δέκα χρόνια είναι λες και έχουμε φάει κατάρα. Μία φορά να μας κάνει το χατήρι και να γυρίσει υπέρ μας. Να είναι άστοχος και ο αντίπαλος και όχι μόνο εμείς. Με εμάς η ευστοχία των υπολοίπων ομάδων είναι εμετική.

Πρώτο ημίχρονο με εμφάνιση από άλλο… πλανήτη!

Ένα ημίχρονο το οποίο θα ήθελες να το βλέπεις και να το ξανά βλέπεις. Ένας Ολυμπιακός που μπήκε έπαιξε ΜΠΑΛΑΡΑ, πάτησε την Τότεναμ, την έκανε να φαίνεται με ομαδούλα της σειράς και λίγα δευτερόλεπτα πριν λήξει το πρώτο ημίχρονο έγινε ένα ΤΡΑΓΙΚΟ λάθος (ακόμα μία φορά με αποδέκτη τον Γιασίν Μεριά…) για να μειώσει ο Σον σε 1-2. Κάπου εκεί πιστεύω προσωπικά κρίθηκε και το παιχνίδι. Ένα παιχνίδι το οποίο μπορούσαμε να το πάρουμε, μπορούσαμε να έχουμε τους τρεις βαθμούς της νίκης, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέραμε. Ένα πρώτο ημίχρονο το οποίο είδαμε εναλλαγές μπάλας σε δέκατα δευτερολέπτου, είδαμε πίεση στη πρώτη πάσα, είδαμε να ανεβαίνουμε να πιέζουμε μέχρι τον Τερματοφύλακα. Η απορία το 45+1 είναι ένα «αχ» και ένα «γιατί».

Προσπάθησε στην επανάληψη αλλά δεν…

Η ομάδα στην επανάληψη προσπάθησε να ορθώσει το ανάστημά της όμως δεν η προσπάθεια έμεινε μάταια. Πολύ γρήγορα έφερε την ισοφάριση ο Κέιν (σε μία φάση που ξεκίνησε από το φάουλ πάνω στον Τσιμίκα με τον Βούλγαρο διαιτητή να κλείνει τα μάτια…) με την Τότεναμ πλέον να είχε μπει για τα καλά στη διεκδίκηση της νίκης. Κάπου εκεί ανεβήκαμε, πιέσαμε και πάλι αλλά ένα ακόμα ΓΚΟΛ πάνω στη ροή της αναμέτρησις τα έφερε τούμπα όλα και βρεθήκαμε για πρώτη φορά πίσω στο σκορ. Εκεί ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ και όλα. Το κερασάκι στη τούρτα έβαλε λίγα λεπτά αργότερα εκ νέου ο Κέιν για να δείξει τη κλάση του και πάλι και να γράψει το τελικό 4-2.

Εκτίμηση; Θα μπορούσε να γίνει καλύτερη διαχείριση…

Ναι, καλά διαβάσατε. Ο Μεριά το ίδιο λάθος το έχει επαναλάβει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ φορές, φτάνει πια όμως. Δεν μπορούμε να χάνουμε παιχνίδια από ΑΣΤΕΙΑ λάθη τα οποία δεν τα κάνουν ούτε σε Ερασιτεχνικό επίπεδο. Ο Τυνήσιος κεντρικός αμυντικός πρέπει λίγο να καθίσει και λίγο στον… πάγκο, να καθαρίσει λίγο το μυαλό του, να δεί τα λάθη του και έπειτα να επανέλθει. Ο Αβράαμ προσωπικά όσες φορές έχει αγωνιστεί δίνει τ 100% και τέτοια λάθη δεν τα κάνει. Ο Πέδρο Μαρτίνς λοιπόν πρέπει να αφήσει τον κεντρικό αμυντικό λίγο στον πάγκο και να επισπεύσει Αβράαμ. Χρειάζεται για να αλλάξει και λίγο το κέντρο της άμυνας. Τα γκολ που τρώμε είναι παιδικά και χρειάζεται μία αλλαγή. Από την μέση και μπροστά είμαστε άψογοι, αλλά πίσω θέλει να γίνει ένα «ηλεκτροσόκ»,

Και τώρα ΠΑΟΚ…

Τώρα λοιπόν έφτασε η ώρα που περιμέναμε όλοι από την αρχή του έτους. Το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο «Γ. Καραϊσκάκης». Εκεί θα πρέπει να δείξουμε πολλά και να κλείσουμε και αρκετά στόματα. Η ομάδα μπορεί, απλά η γκρίνια ας μείνει για λίγο στον πάγο και να μην κάνουμε κακό στην ομάδα Μας θέλει δίπλα της, θα μας έχει όλους το βράδυ της Κυριακής, και φυσικά θα δώσουμε φτερά στους παίκτες ώστε να ξεφτιλίσει το σίχαμα της «εξυγίανσης».

Υ.Γ 1: Με τον ΠΑΟΚ μπορεί να κρίνει πολλά, μπορεί και τίποτα. Εδω που είμαστε όμως είναι και θέμα γοήτρου να το πάρουμε το παιχνίδι.

Υ.Γ 2: Ραντζέλοβιτς είναι ο παίκτης κλειδί για την συνέχεια. ήρθε η ώρα να δούμε τον Σέρβο πιο πολύ. Μπορεί να προσφέρει το έχει αποδείξει.