Η “ποιότητα” των ξένων…

Όχι δεν σκοπεύω να “υπερασπιστώ” τον Ελληνικό κορμό,  ρίχνοντας το φταίξιμο στους ξένους.  Ευθύνες για τις αποτυχίες των τελευταίων ετών,  έχουν άπαντες. Από τον Σπανούλη,  μέχρι τον… Τσέρι ή τον… Γουίλτζερ και από τον Μπλατ ή τους προέδρους,  μέχρι τον “τελευταίο φροντιστή”. Όλοι!  Αυτό είναι ξεκάθαρο! Άλλο είναι το θέμα της σημερινής μου “στήλης”…

Είναι νομίζω πασιφανές και “αντικειμενικό”,  πως (τον πιο) μεγάλο ρόλο στις τελευταίες αποτυχίες,  έχει παίξει η συστηματικά αποτυχημένη τα τελευταία χρόνια, “επιλογή” ξένων παιχτών. Άλλωστε οι Έλληνες,  οι ίδιοι ήταν εδώ και πολλά χρόνια!

Αν δούμε λοιπόν τους ξένους της ομάδας στις επιτυχημένες σεζόν και τους αντίστοιχους στις τελευταίες αποτυχημένες, τότε θα καταλάβετε γιατί στον τίτλο μιλάω για την συνολική ποιότητα των ξένων…

Χωρίς να εμπλακώ σε περιττές λεπτομέρειες,  θα αναφέρω τα εξής… Στα δύο ευρωπαϊκά (2012, 2013) η ομάδα είχε Χάινς-Λο-Άντιτς,  ενώ “συμπληρωματικοί” ήταν ο Ντόρσεϊ ή ο Σερμαντίνι. Στα πρωταθλήματα και τους τελικούς των F4 της τριετίας 2015-17 πάλι, υπήρχε ο Ντάνστον,  ο Χάντερ,  ο Λοτζέσκι,  ο Χάκετ ,  ο Μπίρντς ακόμα και ο Γκριν,  ο Πέτγουεϊ ή ο Λαφαγιέτ. Νομίζω ότι η αξία κανενός απο τους παραπάνω, δεν αμφισβητείται. Βασικά το δείχνει η (συνολική) καριέρα τους…

Τώρα ας δούμε τους “τελευταίους ξένους”… Μακλίν,  Τόμσον,  Γουίλτζερ, Ρόμπερτς,  Τιλί, Στρέλνιεκς,  Τίμα,  Τουπάν και διάφοροι άλλοι…

Αν δούμε λοιπόν την αξία και τις ικανότητες των “πρώτων” και ύστερα τα αντίστοιχα των τελευταίων,  θα μας πιάσει… μελαγχολία. Για τόση μεγάλη διαφορά… ποιότητας μιλάμε… Από το καλοκαίρι του 2017 και ύστερα,  σχεδόν ΟΛΟΙ οι ξένοι ήταν αποτυχημένες επιλογές. Απο το 2017 και μετά βασικά,  ΜΟΝΟ ο συγκλονιστικός Μιλουτίνοφ, μπορεί να κάνει (και κάνει) τη διαφορά. Όλοι οι άλλοι,  μηδέν εις το πηλίκον…

Εκεί λοιπόν πρέπει -μετά από χρόνια- να δώσει βάρος ο Ολυμπιακός. Να ξαναφέρει ξένους ποιότητας και αξίας. Δεν μιλάω για “ονόματα” και “ακριβά συμβόλαια”. Μιλώ όμως για ξένους που πραγματικά να συνεισφέρουν!

Όπως μάθαμε την πενταετία 2011-16 και “ξεχάσαμε” από την τελευταία διετία (2017-19)… Να βρει Χάινς και Λο και Μπιρντς, κοινώς “λαβράκια”-προϊόντα σωστού scouting και όχι απαραίτητα “Ντιλέινι” και “Ντέιβις”, οι οποίοι στο κάτω κάτω είναι πανάκριβοι…

Αν στην ερυθρόλευκη καλοκαιρινή εξίσωση βάλουμε και την “φυσιολογική” φθορά του ελληνικού κορμού (κυρίως ηλικιακά),  η αναγκαιότητα απόκτησης ποιοτικών ξένων,  αυξάνεται..!

Συμπέρασμα… ; Η απόκτηση ποιοτικών ξένων είναι βασικά πιο επιτακτική,  απαραίτητη και κρίσιμη απο ποτέ…