Η μαύρη τρύπα της περιμέτρου…
Ο Διονύσης Σπανομανώλης γράφει για το μεγάλο φετινό πρόβλημα της ερυθρόλευκης περιμετρικής άμυνας (με τους αντίπαλους guard να σπάνε... όλα τα ρεκόρ σκοραρίσματος εις βάρος της ομάδας μας) ενώ προτείνει και πιθανές λύσεις...
Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε πολύ κακό αγωνιστικό φεγγάρι, κάτι το οποίο μεταφράζεται… σε πέντε ήττες στα τελευταία έξι ματς, 13η θέση και ρεκόρ μόλις 6-11. Η αρχή του κακού, είναι αδιαμφισβήτητα η κάκιστη άμυνα στην περιφέρεια. Η μαύρη τρύπα στην περίμετρο…
Γράφει ο Διονύσης Σπανομανώλης
Οι αριθμοί στο μπάσκετ δεν λένε ποτέ ψέματα. Ράις 41 πόντους, Σβεντ 36, Μπράουν 34, ΝτεΚολό 32. Μιλάμε για αριθμούς που προκαλούν φόβο. Επιπλέον τεράστια ζημιά είχαν κάνει και οι Μίτσιτς-Λάρκιν (σχεδόν 50 πόντους μαζί), οι Ντόρσεϊ και Ουϊλμπέκιν αλλά και ο Μάοντο Λο (19 πόντους, τους 14 στο τελευταίο κρίσιμο δεκάλεπτο στην ήττα στο Μόναχο).
Ο Ολυμπιακός τιμωρείται συστηματικά από τους αντιπάλους guard και όλα τα αμυντικά του προβλήματα ξεκινούν από εκεί.
Η τακτική του Κεμζούρα -ο οποίος φέρει τεράστιο μερίδιο ευθύνης- είναι οι αμυντικές αλλαγές. Μακρυά και πάνω στη μπάλα. Πάνω στη μπάλα, με τις αλλαγές στέλνει στους αντίπαλους PGs τους ψηλούς της ομάδας, από τους οποίους κανείς δεν έχει γρήγορα πόδια για να ανταπεξέλθουν.
Αλλά και “over” στο σκριν όταν επιλεχθεί, οι περιφερειακοί της ομάδας δεν τα βγάζουν πέρα. Οι Σπαν και Ροτσέστι μένουν πολύ πίσω στα σκριν (αργοί και πολύ κακοί αμυντικοί) , ενώ οι υπόλοιποι δεν τα πάνε καθόλου καλά στο man2man, δεχόμενοι εύκολους πόντους. Ο Τσέρι ξεχωρίζει αλλά είναι πολύ κοντός και με μικρά άκρα (σουτάρουν από πάνω του), ενώ οι Κόνιαρης και Μπόλντγουϊν αν και έχουν το πακέτο (αμυντικοί παίχτες, με μεγάλα άκρα, αρκετά γυμνασμένοι) δεν παίρνουν καν χρόνο συμμετοχής.
Μένει η επιλογή του επιθετικού hedge out την οποία πλην Μιλουτίνοφ (μεγαλα άκρα-καλά πλάγια βήματα) , δεν μπορούν ούτε κατά διάνοιαν να την εφαρμόσουν οι Ρούμπιτ και Ριντ…
Μακρυά από την μπάλα δε, οι περιστροφές είναι αργές και χωρίς συνοχή, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μεγάλες αποστάσεις και να δέχεται η ομάδα σωρειδόν τα ελεύθερα τρίποντα…
Οι λύσεις (προτάσεις έστω) σε αυτήν την περίπτωση, είναι τέσσερις. Καταρχήν επαναλαμβάνω με μεγάλη ευθύνη του Κεμζούρα, υπάρχουν κάποια τρικ που δεν έχουν δοκιμαστεί. Το βασικό τρικ, είναι η κοινή συνύπαρξη στην πεντάδα των Πολ και Παπανικολάου, οι οποίοι είναι πολύ καλοί αμυντικοί και ανεξήγητα σπανίως ανεβαίνουν για άμυνα στους αντιπάλους κοντούς! Ανεξήγητο το γεγονός πως ο Κεμζούρα δεν τους επιλέγει ταυτόχρονα στο παρκέ, σε αμυντικές πεντάδες…
Επιπλέον ποτέ δεν έχουμε δει τη λύση της ζώνης. Δεν είναι η ενδεδειγμένη αλλά θα μπορούσε να είχε δοκιμαστεί (και βέβαια να δουλευτεί). Να θυμίσω πως η ζώνη αποτελεί μια λύση όταν η προσωπική άμυνα δεν τραβάει…
Από κει και πέρα μένουν άλλες δύο προτάσεις… Αρχικά η ενεργοποίηση των Μπόλντγουϊν και Κόνιαρη. Για αυτό αποκτήθηκαν, έχουν μεγάλο αμυντικό potential και πρέπει να τους δοθούν πραγματικές ευκαιρίες. Τέλος υπάρχει και η επιλογή της προσθήκης. Ο Ολυμπιακός θέλει έναν Χάκετ, έναν Ουέμπερ στην περίμετρο του. Η ανάγκη ενός δυναμικού stopper περιφερειακού είναι μεγαλύτερη από ποτέ και η διοίκηση πρέπει να την καλύψει με μια μεταγραφή…