Η ΜΑΥΡΗ φούστα που εξέθεσε τον φασισμό και την ακροδεξιά της ΕΠΟ

ΑΕΚ και ΠΑΟΚ πιστοί πλάι στον Μπαλτάκο και τον Μπένετ. Ακολουθεί ο Αλαφούζος που στην πρεμιέρα των πλει-οφ, δε σταματούσε να μιλάει για τον Νταμπάνοβιτς. Και όλοι με έναν κοινό παρανομαστή. «Θέλουμε διαιτητές ελίτ, αλλά…». Αλλά μόνο ο Ολυμπιακός ήταν απόλυτος και το πήγε ένα βήμα πιο μπροστά λέγοντας «ελίτ ή αντίο κύριε Μπένετ».

Για τον Καραπαπά μαζεύτηκαν στο πάρκο Γουδή; Για τον Καραπαπά τα συνεταιράκια έβαλαν πλάτη στον Μπένετ και τον Μπαλτάκο; Ή μήπως για τον Καραπαπά έκαναν γαργάρα κάτι ακόμη μεγαλύτερο από την διαιτησία και το πρωτάθλημα;

«Δυστυχώς όμως οι μέρες που ζούμε με τον κύριο αυτό στην Προεδρία της ΕΠΟ είναι ημέρες ντροπής για το ελληνικό ποδόσφαιρο! Κάθε μέρα έχουμε μια δυσάρεστη έκπληξη που προκαλεί αποστροφή στον κόσμο και βυθίζει κι άλλο το ποδόσφαιρο. Χθες ήταν η επιστολή Μπένετ που εξέθεσε τον κ. Μπαλτάκο, προχθές η ανατριχίλα του φίλαθλου κόσμου της Ελλάδας που είδε την Εθνική μας να φορά μια φανέλα που θα έπρεπε να έχει απορριφθεί με μια ματιά.

Έχει «ξεσηκωθεί» τώρα ένθεν και ένθεν. Στις ημέρες Προεδρίας της ΕΠΟ από ένα θεωρητικό του φασισμού και της ακροδεξιάς, συνταράσσεται η ελληνική φίλαθλη κοινή γνώμη με την εκτρωματική (νέα) φανέλα της Εθνικής Ομάδας ποδοσφαίρου της Ελλάδας στην οποία διαγράφονται αγκυλωτές απολήξεις του σταυρού θυμίζοντας σε όλους μας την σβάστικα, σύμβολο που κάνει τους Έλληνες να ανατριχιάζουν, κι όμως ούτε σε κάτι τέτοιο δεν μπορούσαν να είναι σοβαροί όσοι διοικούν σήμερα την ΕΠΟ», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Ολυμπιακός.

Έκανε κανείς λόγο για όλα αυτά; Ούτε μύτη δεν άνοιξε για τα πραγματικά θέματα όλου αυτού του προσκηνίου. Φυσικά, αφού δεν τους συμφέρει να ασχοληθούν με κάτι τέτοια, παρά μόνο τι αφορά τον Ολυμπιακό.

Άραγε συνδέονται αυτά τα δύο; Ποιος ξέρει. Το σίγουρο είναι ότι το μόνο που δεν θέλει ο Μπαλτάκος είναι να αποδειχθεί ότι αυτή η (προφανώς κατακριτέα) κίνηση είχε πολιτικό περιεχόμενο.

Άραγε θα πει κάτι σχετικό στη σημερινή συνάντηση του με τους ανθρώπους της UEFA; Φυσικά και δε θα γίνει ούτε λόγος.

Ούτως ή άλλως, δεν είναι ούτε η πρώτη φορά που σε έναν ακροδεξιό πολιτικό γίνονται διάφορων ειδών παρεμβάσεις, ούτε η τελευταία. Και συχνά αυτές δεν είναι «ευπρεπείς». Πάρτε παραδείγματα όπως αυτά του Σουηδού ακροδεξιού πολιτικού Τζίμι Άκεσον, που το 2013 είχε δεχτεί μια τούρτα στο πρόσωπο, του Βρετανού Ακροδεξιού Νάιτζελ Φάρατζ, που είχε… εισπράξει ένα μιλκσέικ, αλλά και της ηγέτιδας της γαλλικής ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν που το 2017 είχε δεχτεί ένα αβγό. Κάποιες φορές απέναντι στην ακροδεξιά δεν μπορούν να υπάρχουν… καλοί τρόποι.