Η ημέρα που… έσπασε η καπότα! (vids, pics)

Ήταν μια νίκη τοοοοοοοοόση με το συμπάθειο! Ο καθένας θα θυμάται αυτήν τη μέρα και θα του γεννώνται διαφορετικά συναισθήματα. Οι «ερυθρόλευκοι» θα χαίρονται και θα ορθώνουν το ανάστημα υπερήφανοι, και οι «πράσινοι» θα ντρέπονται και θα γεμίζουν κόμπλεξ, ακόμη και σήμερα.

Μια από τις πιο συγκλονιστικές, όσο και αμφίρροπες, σειρές τελικών του Ελληνικού πρωταθλήματος, έμελλε να ολοκληρωθεί με τη μεγαλύτερη σε έκταση νίκη του Ολυμπιακού σε βάρος του Παναθηναϊκού, ο οποίος εκείνη την χρονιά είχε έρθει με «τουπέ», όντας Πρωταθλητής Ευρώπης, όμως με το «χαστούκι» του Θρύλου… συνήλθε.

Πριν από 24 χρόνια, στις 19/5 του 1996 για την ακρίβεια, οι «ερυθρόλευκοι» αντιμετώπιζαν το «τριφύλλι» για τον 5^ο και τελευταίο τελικό. Ήταν ένα ματς για άνδρες, που συνήθως το κερδίζει ΚΑΙ η καλύτερη ομάδα και εκείνη που το θέλει περισσότερο. Και… αν κρίνουμε από τη διαφορά και τη δίψα των παικτών μας, μάλλον το ήθελαν όσο τίποτα και δεν γινόταν απλά να χάσουν.

Που να ήξεραν βέβαια πως εκείνη η νύχτα θα γίνει… πανό, μπλουζάκι υπερηφάνειας για εμάς και ντροπής για τους «πράσινους».

Εν ολίγοις, μπορεί να πει κανείς πως οι Πειραιώτες «ακύρωσαν» την… «πολλή» ομάδα του Παναθηναϊκού, που είχε κατακτήσει το τρόπαιο, φτάνοντας στην κορυφή της Ευρώπης.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν, διέσυρε (χωρίς καμία υπερβολή) τον ΠΑΟ με 73–38!

Φυσικά, αυτήν τη νίκη δεν την έχετε ξεπεράσει ακόμα οι.. απέναντι και ούτε πρόκειται. Ο Θρύλος σας έβαλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι. Όχι μόνο στέρησαν τον τίτλο από τον «αιώνιο» αντίπαλο, που από μόνο του είναι ηδονικό, αλλά γέμισε και «αλλά» στους απέναντι! Μετά τον αγώνα εκείνο το μεγάλο αστέρι των «πράσινων», Ντομινίκ Γουίλκινς αποχώρησε.

Ο σούπερ σταρ του Παναθηναϊκού αγωνίστηκε για μόλις οκτώ (8) λεπτά στον τρίτο τελικό, λόγω ενοχλήσεων στον αχίλλειο τένοντα, πριν πει οριστικά “αντίο”. Αρχικά, έκατσε με πολιτικά στον πάγκο των “πρασίνων” στον τέταρτο τελικό, ενώ αργότερα έφυγε άρον άρον για τις ΗΠΑ, δημιουργώντας έντονο εκνευρισμό στο εσωτερικό της ομάδας.

Η μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας του σε βάρος του “αιωνίου” αντιπάλου έδωσε «φτερά στα πόδια» των παικτών, βάζοντας -σε ψυχολογικό επίπεδο- τις βάσεις για το Triple Crown που ακολούθησε, ένα χρόνο αργότερα.

Ο Ολυμπιακός ήταν το “απόλυτο αφεντικό” στο παρκέ, έδειξε μιας εξ’ αρχής ποιος έχει τη καλύτερη ομάδα και ποιος άξιζε το πρωτάθλημα.

Οι «ερυθρόλευκοι» έμοιαζαν σαν τρένο με χωρίς φρένα, έκαναν… πάρτι στο παρκέ και οι παίκτες του ΠΑΟ ήταν απλά ανήμποροι να σταματήσουν τους παίκτες του Γιάννη Ιωαννίδη. Αυτό είχε ως συνέπεια το 30-12 του Α΄δεκαλέπτου έγινε 42-15 (!) και έμελλε εν τέλει να γίνει και 73-38, με το Θρύλο να στέφεται πρωταθλητής Ελλάδος για 4η συνεχόμενη χρονιά.

Η αρμάδα του Γιάννη Ιωαννίδη την ημέρα εκείνη έγραψε μια «χρυσή σελίδα» στην ιστορία του συλλόγου. Η διαφορά αυτή (+35) αποτελεί τη μεγαλύτερη  νίκη μεταξύ των δύο «αιωνίων αντιπάλων» ακόμη και σήμερα, ενώ οι 38 πόντοι που πέτυχε ο ΠΑΟ αποτελούν τη φτωχότερη συγκομιδή σκοραρίσματος σε σειρά τελικών.

Οι κομπλεξικοί «πράσινοι» έχουν στο πετσί τους την ήττα και την ντροπή αυτή, που έχουν προσπαθήσει να ξεπεράσουν αυτήν τη διαφορά, αλλά μάταια. Λογικά, και πάλι ο Θρύλος θα σπάσει αυτήν τη διαφορά κάποια στιγμή. Η ιστορία θα το δείξει…

Σε μέρα είχε εκείνη την ημέρα ο Ολυμπιακός τον Γιώργο Σιγαλά (ΜVP του αγώνα), αλλά και τους Ντράγκαν Τάρλατς, Ντέιβιντ Ρίβερς (πρώτος σκόρερ με 16 πόντους) και Φράνκο Νάκιτς.

Ολυμπιακός (Ιωαννίδης): Μπακατσιάς 3, Σιγάλας 10, Μπέρι 10, Νάκιτς 12, Φασούλας 8, Τόμιτς, Τάρλατς 14, Ρίβερς 16

Παναθηναϊκός (Μάλκοβιτς): Αλβέρτης 10, Σοκ 3, Κούουσμα 2, Οικονόμου 6, Γιαννάκης 6, Βράνκοβιτς 5, Σταυρακόπουλος 4, Πετσάρσκι 2

Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 3-2 (σειρά τελικών)

Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 67-63
Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 65-63
Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 72-65
Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 79-74
Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 73-38