Γυαλάδα στα μάτια και μέταλλο, ικανά για το 45ο!

Για το χθεσινό ματς έχω να γράψω πολλά. Περίμενα απλά να γνωστοποιηθεί το μέγεθος της ζημιάς του Σουντανί για να δω τελικά αν θα ήταν Πύρρειος νίκη. Τελικά τα νέα δεν ήταν αυτά που θα θέλαμε και ήταν όντως τέτοια η νίκη. Όποτε αρχίζω με το να πω περαστικά στον Σουντανί που έχω «καψούρα» από το φετινό ρόστερ γιατί τον θεωρώ ως παίχτη κλειδί στα χέρια κάθε προπονητή. Παίχτης απρόβλεπτος που μπορεί να βοηθήσει τόσο στην κορυφή και σαν δεύτερος φορ, όσο και στον ασβέστη. Ο Χιλάλ Σουντανί λοιπόν ολοκληρώνει την σεζόν με 19 συμμετοχές στο πρωτάθλημα έχοντας πετύχει 7 γκολ και έχοντας 5 ασίστ. Έβαλε πλάτη στα δύσκολα και κουβάλησε σε αρκετά ματς την ομάδα. Τον ευχαριστούμε, του ευχόμαστε ολόψυχα καλή ανάρρωση και γρήγορα να έρθει πίσω γιατί τον χρειαζόμαστε.

Το παιχνίδι ήταν ζόρικο. Από την αρχή το γνωρίζαμε. Σε μια έδρα που παραδοσιακά η ομάδα μας δυσκολεύεται αλλά συνήθως βρίσκει τον τρόπο να δραπετεύει. Ο Χασάν ήρθε και έδωσε την λύση στο τέλος. Εδώ ας ευλογήσω τα γενιά μου, που είναι και πολλά, και να πω πως για τον Χασάν το έχω γράψει από την προηγούμενη  εβδομάδα πως σαν δεύτερος θα βοηθήσει περισσότερο στο σκοράρισμα από ότι ο Γκερέρο και πως ο Φορτούνης αρχίζει να βρίσκει τον ρυθμό που του λείπει. Το παιχνίδι άρχισε  με την γνωστή πλέον εντεκάδα, όταν δεν επιλέγετε να παίξουμε με τρία χάφ στο κέντρο, και την ομάδα να δείχνει διάθεση να πιέσει από την αρχή. Εκεί λίγο το σουτ του Σουντανί, λίγο οι κακές επιλογές στην τελική πάσα από Μασούρα στέρησαν από την ομάδα μας το γρήγορο γκολ. Ήρθε ο τραυματισμός του Σουντανί και εκεί ξεκίνησε το ανακάτεμα της τράπουλας. Ο Μαρτίνς επέλεξε τον Φορτούνη και το ματς άρχισε να δυσκολεύει. Ο αρχηγός αν και στην αρχή ήταν λίγο εκτός παιχνιδιού, με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να νοιώθει άνετα και να μοιράζει το παιχνίδι όπως μόνο αυτός ξέρει. Μετά από ένα δεκάλεπτο παγωμάρας τόσο λόγω του τραυματισμού όσο και λόγο της αλλαγής φιλοσοφίας η ομάδα άρχισε πάλι να πιέζει. Πίεση στο κέντρο, φόρτωμα κυρίως στην δεξιά πλευρά όπου ο Βαλμπουενά, κορυφαίος και χθες και πραγματικά τόσο μαχητικός που παρέσυρε και τους υπόλοιπους, έκλεινε προς το κέντρο και ο Ομάρ με τις γνωστές του κούρσες να έχει την ευκαιρία είτε να εκτελέσει είτε να μοιράσει σωστά. Η ομάδα δεν κατάφερε να σκοράρει και έτσι πριν το τέλος του ημιχρόνου με μια σέντρα του Τσιμίκα που όσο παίρνουμε η ώρα άρχισε και πάλι να οργώνει από αριστερά ο Μασούρας χάνει την ευκαιρία του αγώνα μέχρι στιγμής, διπλή μάλιστα καθώς μετά το τρομερό γύρισμα τακουνάκι του Ελ Αραμπί δεν κατάφερε να κερδίσει τον Μέγιερι. Το ημίχρονο τελείωσε και πλέον είχαμε καταλάβει όλοι το ποσό δύσκολο θα γινόταν το παιχνίδι στο δεύτερο. Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε  και πάλι με όρεξη για πίεση. Κάτι οι μονομαχίες, κάτι τα φάουλ πάγωσαν τον ρυθμό κάτι που συνέφερε τους γηπεδούχους. Ο Μαρτίνς το είδε το έργο και περίμενε τους γηπεδούχους  να κλειστούν ακόμα περισσότερο, έτσι επέλεξε τον Χασάν ο οποίος στο ψηλό παιχνίδι είναι καλύτερος από τους υπόλοιπους. Το παιχνίδι άρχισε και πάλι με τον Ολυμπιακό εντελώς εκτός ρυθμού όμως ο Φορτούνης με δυο μπαλιές έδωσε το νεύμα στους υπόλοιπους. Την μια έβγαλε μόνο του τον Ομάρ ο οποίος αστόχησε από τρομερή θέση και ο Ελ Αραμπί έστειλε την μπάλα αουτ από δύσκολη γωνία. Μπαίνοντας στην τελική ευθεία ήρθε το αναπάντεχο. Ο Ομάρ βλέπει την δεύτερη κίτρινη και εκεί πλέον το χάσμα της γκέλας ήταν ορατό. Η ομάδα έπαθε  ένα σοκ, οι γηπεδούχοι έβρισκαν χώρους όπως ήταν λογικό και ο Μαρτίνς ετοίμαζε την τελευταία του αλλαγή. Η αλήθεια είναι πως ήθελα να μπω στην σκέψη του. Ο Πορτογάλος τεχνικός κατά την ταπεινή μου άποψη είχε δυο επιλογές. Η μια ήταν να ρισκάρει για το διπλό βάζοντας τον Λοβέρα και βγάζοντας τον Ελ Αραμπί που χθες δεν ήταν καλός. Η άλλη ήταν αυτή που έκανε και δικαιώθηκε. Η ομάδα ηρέμησε. Έψαξε την ανασύνταξη και από το 82 και μετά τα έπαιξε όλα για όλα, και αφού  στα  αλλεπάληλα κόρνερ δεν ήρθε το γκολ, μετά από ορθολογική ανάπτυξη και ακούμπημα της μπάλας σε όλες τις γραμμές αυτή ήρθε στα πόδια του Βαλμπουενά, αυτός έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα, να την στείλει εκεί που έπρεπε  ώστε ο Χασάν να κάνει την τέλεια κεφάλια και να έρθει η ταφόπλακα στις ελπίδες όσων έτριβαν τα χέρια τους για γκέλα. Το γκολ του Χασάν δεν είναι εύκολο. Έπρεπε η κεφάλια να ήταν τέλεια όπως και ήταν.

Θεωρώ αυτή την νίκη κομβική και μεγάλης σημασίας για την συνέχεια. Αρχικά γιατί όπως φαίνεται θα πάει να παίξει σαν πρώτος στην Τούμπα και με πιθανότητες να είναι με μεγαλύτερη διαφορά από τους δυο πόντους. Δεύτερον και σημαντικότερο γιατί ήταν νίκη Πρωταθλήματος και εξηγώ. Τα τελευταία δυο χρόνια η ομάδα έχει δείξει πολλά. Έχει δείξει να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, να κερδίζει στα τελευταία λεπτά (πέρσι), να είναι δυνατός σε όλες τις γραμμές (φέτος), όμως τέτοιο παιχνίδι δεν ξαναπήρε. Το ματς στράβωσε παρά πολύ και μετά την κόκκινη η ομάδα έβγαλε μέταλλο. Έβγαλε γυαλάδα στα μάτια, έβγαλε αρχοντιά, έβγαλε ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Αυτό είναι που κρατάω εγώ περισσότερο από όλα. Αυτό ήταν που έλειπε για το πρωτάθλημα και ήρθε την κατάλληλη στιγμή.

Πλέον έρχεται η συνέχεια που έχει και Ευρώπη. Ο Μαρτίνς μετά την απουσία του Σουντανί θα αναγκαστεί να ενεργοποιήσει και άλλους εξτρέμ. Ο Λάζαρος και ο Μπρούνο θα είναι αυτοί και μαζί με τους άλλους θα παλέψουν στην τελική ευθεία για την επαναφορά του Θρύλου στην κορυφή μετά από δυο χρόνια απουσίας. Η Λαμία επόμενος αντίπαλος για το κύπελλο που θεωρώ πως η δουλειά θα γίνει. Η Άρσεναλ θα έρθει εδώ και θα είμαστε αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά έτοιμοι για το βήμα παραπάνω. Όλα με την σειρά τους.

Υπομονή από όλους, ψυχραιμία και τα μάτια μας να γυαλίζουν όπως χθες, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο παίχτη, προπονητή, διοικητικό στέλεχος, φροντιστή και οπαδό.

Υ.Γ.1. ΘΡΥΛΕ ΓΕΡΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΞΑΝΑ

Υ.Γ.2. ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ. Αιώνια στην μνήμη μας, στην καρδιά μας και στην κερκίδα μαζί μας.