Γίνεται ΟΜΑΔΑ, κερδίζει ρόλους, φτιάχνει το κόσμο του!

Οι «ερυθρόλευκοι» φέτος πραγματοποίησαν σίγουρα την καλύτερή τους εμφάνιση, ενώ αμφιβάλω ακόμα και για πέρυσι αν είχαμε δεί παρόμοια. Τα έκαναν όλα ΤΕΛΕΙΑ. Μα ΟΛΑ όμως. Δεν υπάρχει σημείο που θα μπορέσει να σταθεί κάποιος και να βρει ατέλεια.

Αν και στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι με την Μπάγερν στο Μόναχο δεν έκανε ανόητα λάθη στο τέλος ήμερα σίγουρα θα είχαμε άλλα δεδομένα. Δύο εκτός έδρας νίκες και μάλιστα συνεχόμενα είναι όπως και να το κάνουμε επίτευγμα. Για την φετινή πάντα Ευρωλίγκα μιλάμε.

Η ομάδα δείχνει να ξεκαθαρίζει πλέον στο τι ρόλους έχουν μέσα στην ομάδα, η φυγή Κουζμίνσκας τελικά μόνο καλό έκανε, η επιμονή και η 2η ευκαιρία του Κεμζούρα στο Μπόλντγουιν έπιασαν τόπο, ενώ ακόμα και ο Τσέρι που μένει στα τελευταία παιχνίδια εκτός έχει αποδεχθεί τον ρόλο του. Κάτι που είναι πολύ σημαντικό για την συνέχεια. Το κλίμα στα αποδυτήρια άλλωστε είναι το Α και το Ω σε ένα σύνολο για να λέμε πως μπορεί να αγωνιστεί ως ομάδα.

Αυτό όμως που θα σταθώ είναι το πως η ομάδα έφτασε μία άνετη νίκη, με θέαμα επί τη Άλμπα. Για αρχή το 14/27 (!!!) τρίποντα είναι εξωπραγματικό, δεν θα έρχεται συνέχεια, όμως αξίζει να αναφερθούμε εδώ ότι σχεδόν όλα τα σουτ που εκτελέσαμε ήταν με σωστό τρόπο επίθεσης και όχι απλά για να σουτάρω. Ελάχιστα θυμάμαι προσωπικά που πίεζε ο χρόνος, όπως του Ρούμπιτ, του Κόνιαρη και ένα του Πολ. Τα υπόλοιπα ήταν υπό νορμάλ προϋποθέσεις.

Μήπως τελικά η χρονιά δεν έχει χαθεί; Μπορεί να λέω και παρορμητικές σκέψεις, όμως λέω, μήπως; Ροτσέστι και Ριντ δείχνουν ότι έχουν να δώσουν πολλά πράγματα στην ομάδα, είναι δύο λύσεις που παιχνίδι με το παιχνίδι ανεβάζουν ρυθμούς. Ειδικά με την περίπτωση Ριντ (μακάρι ο Αμερικανός Center να μην έχει κάτι σοβαρό και να είναι έτοιμος με την Αρμάνι…) οι «ερυθρόλευκοι» δείχνουν ότι λύνεται ένα τεράστιο πρόβλημα το οποίο μας έτρωγε τώρα δύο χρόνια με τον Μιλουτίνοφ να παίζει κυριολεκτικά solo την θέση «5». Αν αυτή τη στιγμή διάλεγα να έρθει μία προσθήκη δεν θα ήταν ξένος, αλλά Έλληνας και συγκεκριμένα τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη (ακούγεται ότι έχει κλείσει για καλοκαίρι). Θα έδινε πάρα πολλά και με το μακρινό του σουτ, αλλά κυρίως με την ενέργεια την οποία βγάζει στο παρκέ και η ομάδα την έχει τόσο πολύ ανάγκη.

Σίγουρα όμως μέσα σε όλα τα καλά υπάρχουν και αρνητικά και εκεί συνεχίζεται να υπάρχει ένα πρόβλημα που δεν μπορούμε να βρούμε λύσεις. Αναφέρομαι στην πίεση και στην ζώνη. Είναι δύο πράγματα τα οποία πρέπει να βρούμε απαντήσεις. Με την Μπάγερν χάσαμε για αυτά τα δύο στοιχεία και για κάποιες κακές επιλογές στο τέλος. Με την Άλμπα ευτυχώς νικήσαμε, αλλά σπάσαμε την ζώνη και την πίεση με τα μακρινά μας σουτ. Δεν θα είναι όλα τα παιχνίδια έτσι, δεν θα έχουμε σε όλα τόσο μεγάλη ευστοχία. Χρειάζονται λύσεις ώστε η ομάδα να μπορεί ν αντιδράει σε τέτοιου είδους τακτικές.

Υ.Γ 1: Η ομάδα δείχνει ότι μπορεί και μας αφήνει ελπίδα για φέτος. Το χρέος μας είναι να είμαστε στο ΣΕΦ με την Αρμάνι και να δείξουμε την στήριξή μας.

Υ.Γ 2: Έρχονται δύσκολα παιχνίδια και εκεί θα έρθουν και κακές νύχτες αλλά και κακές. Δεν χρειάζεται ισοπέδωση. Ισορροπία χρειάζεται…