Ο παλαίμαχος γκολκίπερ Χρήστος Αρβανίτης αποθεώνει Αλέξανδρο και Τζολάκη και βλέπει ένα δίδυμο που παρέχει ασφάλεια και ηρεμία κάτω από τα γκολπόστ.

Μια από τις πετυχημένες μεταγραφές του περασμένου καλοκαιριού ήτα  ένας παίκτης για τον οποίον ακούστηκαν πολλά σχόλια, αλλά και η περίπτωση του δεν ήταν από αυτές που ξετρέλαναν μερίδα του κόσμου, λόγω της σχέσης του με τον ΠΑΟΚ και της θητείας του με την ομάδα της Θεσσαλονίκης.

Ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης βρήκε τον τρόπο να κερδίσει τις εντυπώσεις με το καλημέρα και όχι μόνο, γιατί εκτός από βασικός κέρδισε και την εμπιστοσύνη του κόσμου. Και ανάγκασε ακόμα και αυτούς που είχαν τις ενστάσεις τους για την μεταγραφή αυτή να παραδεχτούν ότι  στον Ολυμπιακό βρήκαν τον επόμενο…. Νικοπολίδη!

Η πανέμορφη μελαχρινή του ΣΕΦ… έχει έρθει και στο «Γ. Καραϊσκάκης» (pics)
Η πανέμορφη μελαχρινή του ΣΕΦ… έχει έρθει και στο «Γ. Καραϊσκάκης» (pics)

Μπορεί να ακούγεται σαν υπερβολή, αλλά ο χρόνος  θα δείξει αν ο Έλληνας γκολκίπερ μπορεί να κάνει μια ανάλογη πορεία σαν αυτή του Αντώνη. Το θέμα είναι ότι στον Ολυμπιακό έχουν βρει την ηρεμία τους με τον Αλέξανδρο, αν και δίπλα του υπάρχει ένα παιδί που αποτελεί το μέλλον της ομάδας και σε κάθε παιχνίδι που αγωνίζεται δείχνει ότι είναι ικανός για να αντέξει το βάρος της φανέλας.

Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Τζολάκη που στο ματς με τον Άρη για το κύπελλο ο Μίτσελ τον εμπιστεύτηκε και κέρδισε και πάλι το χειροκρότημα, αλλά έκανε και δυο σπουδαίες επεμβάσεις για να κρατήσει το μηδέν.

Το πόσο δύσκολη είναι η θέση του τερματοφύλακα ειδικά όταν μιλάμε για Ολυμπιακό το γνωρίζουν καλύτερα οι παλαιότεροι, οπότε ο Χρήστος Αρβανίτης είναι ο ιδανικός για να σχολιάσει τους δυο γκολκίπερ και το πως συνθέτουν ένα εξαιρετικό δίδυμο για το σήμερα και για το αύριο του συλλόγου.

Αναλυτικά όσα είπε στο thrylos24.gr:

«Αυτό είναι που έχω στο μυαλό μου περισσότερο και με ικανοποιεί ότι αυτή την στιγμή υπάρχουν στον Ολυμπιακό δυο τερματοφύλακες που σε προδιαθέτουν να βλέπεις με αισιοδοξία το σήμερα, αλλά και το αύριο.

Έχει σημασία να σταθούμε σε αυτό, γιατί μπορεί να υπάρχει τώρα ο Πασχαλάκης, αλλά μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ο Τζολάκης, οπότε μπορείς να υπολογίζεις και στην επόμενη μέρα. Γουστάρω με τρέλα τον Πασχαλάκη ξέρεις γιατί;  Γιατί ενώ ήξερε ότι τα πράγματα δεν θα είναι απλά με την άφιξη του στον Ολυμπιακό αντιμετώπισε το θέμα ρεαλιστικά και με ψυχραιμία και άφησε τα πράγματα να εξελιχτούν όπως πρέπει.

Δηλαδή με τις εμφανίσεις του να κερδίσει τον κόσμο, αν και είμαι αντίθετος με αυτούς που έλεγαν διάφορες αηδίες το καλοκαίρι όταν έγινε γνωστό το ενδιαφέρον για τον Αλέξανδρο. Δηλαδή επειδή έπαιζε στον ΠΑΟΚ τι με ενδιαφέρει; Ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος; Τα ίδια έλεγαν και για τον Αντώνη (Νικοπολίδη) και τελικά έπαιξε τόσα χρόνια στην ομάδα και άφησε την δική του εποχή. Είναι κρίμα να λέμε τέτοιες κουβέντες για ένα ποδοσφαιριστή με την αξία του Αλέξανδρου και να κάνουμε συγκρίσεις.

Απλά κάποιοι εκτέθηκαν, όπως συμβαίνει συχνά.  Αυτά τα κολλήματα δεν μου άρεσαν ποτέ, ούτε στην εποχή τη δική μου, πόσο μάλλον τώρα που το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει. Ο Ολυμπιακός το περασμένο καλοκαίρι έκανε μια τεράστια μεταγραφή και βρήκε τον ιδανικό γκολκίπερ από τη στιγμή μάλιστα που υπήρχε το πρόβλημα με τον Βατσλίκ και υπήρχε ένα κενό που έπρεπε να καλυφτεί. Για να μην σου πω ότι είναι η καλύτερη μεταγραφή, είναι μια από τις καλύτερες που έγινα και τα αποτελέσματα τα είδαμε».

«βγάζει σιγουριά και ηρεμία»

«Δεν περίμενα πρώτα  να δω στο γήπεδο τον Πασχαλάκη και μετά να πω αν κάνει για τον Ολυμπιακό, γιατί απλούστατα ήξερα τι τερματοφύλακας είναι και τι μπορεί να κάνει, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και οι υποχρεώσεις είναι τεράστιες. Υπάρχει πίεση στον Ολυμπιακό και αυτό το ξέρουμε καλά. Και ο Πασχαλάκης μέχρι τώρα έχει ανταποκριθεί ιδανικά. Στην αρχή έλεγα ότι θα χρειαστεί χρόνο για να προσαρμοστεί και να ξεπεράσει τα όσα ακουγόντουσαν για αυτόν το καλοκαίρι.

Έλα όμως που έχει τέτοιο χαρακτήρα και εμπειρία που τα κατάφερε από την πρώτη στιγμή. Βλέπω ότι βγάζει ηρεμία και δίνει σιγουριά στους συμπαίκτες του με τον τρόπο που παίζει και καθοδηγεί την άμυνα. Όμως είδα και κάτι άλλο στο ματς με τον Άρη. Ότι βγαίνει και δεν φοβάται τίποτα.

Μου θυμίζει λίγο από Κελεσίδη στις εξόδους του και τον τρόπο που πηγαίνει στις φάσεις. Γενικά είναι ένα παιδί με καλό χαρακτήρα, χαμηλούς τόνους και δείχνει να ξέρει που έχει έρθει και τι πρέπει να κάνει. Και ξέρει ότι μόνο μέσα στο γήπεδο μπορεί να δώσει απαντήσεις».

«Υπομονή πρέπει να κάνει ο Τζολάκης»

«Μπορώ να έρθω στη θέση του Τζολάκη και να καταλάβω πως αισθάνεται ότι ενώ πάει καλά εδώ και δυο χρόνια δεν είναι βασικός. Θα πρέπει να καταλάβει ότι η υπομονή είναι αυτή που χρειάζεται μέχρι να καταφέρει να καθιερωθεί.

Είναι σίγουρο ότι θα έρθει η ώρα του, αλλά ακόμα δεν είναι έτοιμος. Ο Πασχαλάκης έχει εμπειρία και είναι μεγάλος τερματοφύλακας που μπορεί να αντέξει την πίεση μιας ομάδας όπως είναι ο Ολυμπιακός. Και ένα λάθος μπορεί να κάνει, αλλά έχει τον τρόπο να το ξεπεράσει.

Ο Τζολάκης έχει όλο τον χρόνο μπροστά του να δουλέψει και να εξελιχτεί καλύτερα και θα έρθει και δική του ώρα γα να κερδίσει την θέση. Πάντως όπως τον είδα στο ματς κυπέλλου με τον Άρη είναι μια χαρά και δυο φορές που χρειάστηκε να επέμβει το έκανε καλά και με σιγουριά στον εαυτό του».

Κώστας Σαμοθράκης

«Αντέχω ακόμα»…… Ένα υπέροχο «ταξίδι» που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1985 με πρώτο σταθμό την «Αθλητική Ηχω» σαν ρεπόρτερ Ολυμπιακού στο Μπάσκετ. Το ποδοσφαιρικό «σαράκι» όμως ήταν μέσα μου και το ποδόσφαιρο ανέκαθεν ήταν το πιο ελκυστικό άθλημα και αυτό τελικά με κέρδισε.

Λίγους μήνες στην ιστορική εφημερίδα και στη συνέχεια πρώτη «μεταγραφή» μου στο Φως των Σπόρ όπου παρέμεινα για πέντε χρόνια. Εκεί μπήκαν οι βάσεις για να ξεκινήσω και να καθιερωθώ στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού με τις πιο μεγάλες επιτυχίες, την αποκλειστική συνέντευξη του Λάγιος Ντέταρι και του Γιώργου Κοσκωτά! Για ξεκίνημα δε το λες και άσχημα.

Με «δάσκαλο» τον ΜΕΓΑΛΟ Θόδωρο Νικολαΐδη και τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη δεν είναι εύκολο να αποτύχεις…. Στη συνέχεια η «Απογευματινή» και σιγά, σιγά άνοιξε και το τηλεοπτικό πεδίο(1991) με την παρουσία μου πάντα στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, με πρώτο το Star canel, την ΕΡΤ και αργότερα στο Magic TV, όπου έμεινα για ένδεκα χρόνια.

Εν το μεταξύ από τον Μάιο του 1988, είχα γίνει ήδη μέλλος της εφημερίδας «Πρωταθλητής» με τον Σωτήρη Πουλόπουλο να είναι αυτός που μου έδειξε την μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και με στήριξε όσο κανείς άλλος. 22 προετοιμασίες στο εξωτερικό και αμέτρητα ταξίδια με τον Ολυμπιακό, είναι ένα επίτευγμα εδώ που τα λέμε και ένα σημάδι ότι έχεις καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου. Και φυσικά να διαψεύσω όσους, στο ξεκίνημα, με παρότρυναν να μην ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και το μέλλον αβέβαιο…

Αντέχω ακόμα για όσους έχουν την απορία μετά από 37 χρόνια και η απάντηση για το πότε θα αποφασίσω να αποσυρθώ δεν είναι εύκολη. Όσο αντέχω και όσο με θέλουν, γιατί το μεράκι υπάρχει ακόμα και ο Ολυμπιακός είναι ένας τρόπος ζωής. Πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει να συνδυάσεις το επάγγελμα με το χόμπι. Το πιο ιδανικό για μια καριέρα. Υπάρχει αντίρρηση;

Ακολουθήστε στο Google News το THRYLOS24 και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από το THRYLOS24