Γεια σου ρε Αλέφαντε! (pics, vids)

Σε ηλικία 81 ετών έφυγε σήμερα ο σπουδαίος Νίκος Αλέφαντος. Μια εμβληματική φυσιογνωμία του ελληνικού ποδοσφαίρου και κατ επέκταση του ελληνικού αθλητισμού.

Ο Νίκος Αλέφαντος γεννήθηκε στα Εξάρχεια το 1939. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε το 1949 στον Πανεξαρχειακό (μετέπειτα Αστέρα Εξαρχειών). Έπειτα αγωνίστηκε σε ΠΑΟ Ρουφ, ΑΕ Χαλανδρίου, Ολυμπιακό(1958-59, 30 συμμετοχές), Ατρόμητος Πειραιώς (1959-1963), Ολυμπιακό Χαλκίδος (1963-64), Παναιγειάλιο (1964-67), Πανελευσινιακό (1967-1968) και έκλεισε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία το 1969 σε ηλικία 30 ετών αγωνιζόμενος με τη φανέλα του Βύζαντα Μεγάρων.

Η προπονητική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1969 από τον Αστέρα Εξαρχείων, συνέχισε σε: ΠΑΟ Ρούφ (1970-73), ΠΑΣ Γιάννενα (1973-74/ Ιουλ-Οκτ. 1979), Πιερικό (1974-76), ΟΦΗ (1976 – Νοε. 1977/ Ιουλ-Οκτ. 1981), Καστορία (Μαρ. 1978), Κόρινθος (Δεκ.1979-1980), Δόξα Δράμας (Φεβ.-Ιουν 1983/ 1989-Ιαν. 1990), Πανιώνιο (1984-85/ Νοε. 1995-Ιαν. 1996), Εθνική Ελλάδος U21 (1985) Ηρακλή (1985-86/ Οκτ.1987-Ιαν.1988), ΑΕΚ (Δεκ. 1986-1987), ΠΑΟΚ (Ιαν-Απρ. 1989), Απόλλωνα Καλαμαριάς (Ιουν.-Ιουλ. 1989/ Μαρ.-Απρ. 1990), ΑΕΛ (Οκτ.-Δεκ. 1990), Ιωνικό (Απρ.- Μαϊ 1990/ Ιουλ. – Σεπτ. 1992), Ξάνθη (Δεκ. 1993), ΑΠΟΕΛ (Φεβ. – Μαϊ 1997), ΗΛΤΕΞ Λύκοι (Φεβ. 1998), Εθνικός Πειραιώς (Μαρ. – Μαϊ 1998), Προοδευτική (Νοε. 1998-Σεπτ. 1999), Παναχαϊκή (Ιαν. – Φεβ. 2000), Παναργειακός (2000-2001) Εθνικός Αστέρα (2001-2002), Φωστήρα (3 ώρες το Σεπτέμβριο του 2002).

Με τον ΑΠΟΕΛ κατέκτησε το μοναδικό τίτλο της προπονητικής του καριέρας, το κύπελλο Κύπρου, επικρατώντας στον τελικό με 2-0 επί της Ομόνοιας.

Βέβαια, το απόγειο της καριέρας του ήταν στον Ολυμπιακό, την ομάδα που αγάπησε όσο καμία άλλη και την ομάδα που υποστήριζε σε όλη του τη ζωή.  Στον Ολυμπιακό είχε τρεις θητείες (Δεκ. 1983 – Μαρ. 1984), (1994) και (2004).

Στην πρώτη του θητεία διατέλεσε προπονητής του Ολυμπιακού για 3.5 μήνες (1 Δεκεμβρίου 1983 – 12 Μαρτίου 1984). Στο διάστημα αυτό ο Αλέφαντος κάθισε στον πάγκο του Ολυμπιακού για 14 αναμετρήσεις  (12 για το Πρωτάθλημα και 2 για το Κύπελλο) και είχε απολογισμό 9 νίκες, 3 ήττες και 2 ισοπαλίες με τέρματα 23-9.

Στη δεύτερη θητεία του παρέμεινε σχεδόν σε όλο το 1994 (Ιανουάριο έως Οκτώβριο). Επι της ουσίας η δεύτερη -και πιο μακρά- παρουσία του στον Ολυμπιακό “έπιασε” δύο διαφορετικές σεζόν (1993-1994 β΄ και 1994-95 α΄). Σε 19 αγώνες(15 για το Πρωτάθλημα, 3 για το Κύπελλο και 1 για το Κύπελλο UEFA) ο Αλέφαντος είχε απολογισμό 11 νίκες, 5 ήττες και 3 ισοπαλίες, με τέρματα 40 υπέρ και 17 κατά. Μεταξύ των νικών ήταν και η ευρεία νίκη επί της πρωταθλήτριας ΑΕΚ με 3-0 στις 26 Φεβρουαρίου 1994 (Κρίνστενσεν, Καλαντζής και Μπατίστα, τα γκολ).

Η τρίτη -και τελευταία- θητεία του στον Ολυμπιακό ήταν το 2004. Συγκεκριμένα ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού στις 19 Μαρτίου 2004 διαδεχόμενος τον Όλεγκ Προτάσοφ και με 7 αγωνιστικές να απομένουν, πέτυχε 6 νίκες και 1 ισοπαλία (κόντρα στον Παναθηναϊκό), σε ένα παιχνίδι που ο διαιτητής Γιώργος Δούρος αδίκησε κατάφορα τον Ολυμπιακό. Παράλληλα μετά από μια νίκη και μια ισοπαλία κόντρα στην Καστορία για την ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδος οδήγησε τον Ολυμπιακό στον τελικό όπου ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό με σκορ 3-1. Ο τελευταίος αγώνας της προπονητικής του σταδιοδρομίας ήταν στις 22 Μαϊού 2004 Ολυμπιακός – Αιγάλεω 3-1.

Τα τελευταία χρόνια ήταν τηλεοπτικός σχολιαστής σε εκπομπές με θέμα το ποδόσφαιρο.  Χάρισε μάλιστα και χαρακτηριστικές εκφράσεις στο κοινό όπως:“τα πάντα όλα”, “το’ να, τ’ άλλο ξέρω γω”, και “μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα” “στα εξηγώ ωραία;”.

Για τον Αλέφαντο, μάλιστα, το 1983 το λαϊκό συγκρότημα Τα παιδιά από την Πάτρα έγραψαν προς τιμήν του και για τα όσα έχει περάσει το τραγούδι “Γεία σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι” το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία.

Δε δίσταζε να τα βάλει με κανέναν, ιδιαίτερα παθιασμένος, ένιωθε έντονα το κάθε παιχνίδι, εκρηκτικός και αυθεντικός χαρακτήρας άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν και σε πολλές περιπτώσεις τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του για εξωαγωνιστικούς λόγους, οι γνώσεις του και η αγάπη του για το ποδόσφαιρό ήταν απεριόριστα.

Μέγας Ολυμπιακός, με ατόφια αγάπη για τον πειραϊκό σύλλογο, την οποία ποτέ δεν έκρυψε ακόμα και αν αυτό μπορεί να λειτούργησε εις βάρος της καριέρας του.

Καλό ταξίδι κυρ Νίκο…