Εμβάθυνση εκεί που πονάει… Στα guard!

Τα περσινά λάθη τα έχουμε υπερ-αναλύσει… Ο Ολυμπιακός στήθηκε λανθασμένα,  με πολλούς forward στο ρόστερ του (Τίμα,  Τουπάν, Παπανικολάου,  Βεζένκοφ,  Πρίντεζη ακόμα και Λεντέι, τα 6/12) χάνοντας εμφανώς στις άλλες θέσεις… Το πείραμα του Μπλατ,  απέτυχε.  Εκεί που δεδομένα πόνεσε περισσότερο η ομάδα, ήταν στις θέσεις 1-2 (για αυτό και εκεί έγινε η διορθωτική κίνηση με Γουέμπερ),  για αυτό και από… εκεί (απ’ τα guard) ξεκινά τον φετινό του προγραμματισμό!

Βασικά στα guard, βασίζει όλο του, τον προγραμματισμό ο Μπλατ. Αυτό επιτάσσει* άλλωστε το σύγχρονο μπάσκετ (οι πιο κομβικές θέσεις πλέον είναι το “1-2”) κι ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να μην ακολουθεί! Οι δύο πρώτες κινήσεις αφορούν λοιπόν,  περιφερειακούς παίχτες. Κέβιν Πάντερ και Αντώνης Κόνιαρης είναι οι πρώτες (έπονται πολλές ακόμα…) επίσημες μεταγραφές…

POPULAR POST

Μπαρτζώκας: Η απάντηση που έδωσε σε… είρωνα Ιταλό δημοσιογράφο!

Το project της περιφέρειας,  αυτή τη στιγμή λέει το εξής. Μάντζαρης,  Κόνιαρης, Σπανούλης, Γκος,  Πάντερ υπάρχουν ήδη στο ρόστερ,  αναζητείται -δεδομένα- ένας PG ΗΓΕΤΗΣ,  ο οποίος θα είναι και το μεγάλο όνομα (μετά την άρνηση Σλούκα,  διακαής πόθος είναι ένας εκ των Ουαναμέικερ-Τεόντοσιτς,   ο οποίος θα πάρει το υψηλότερο συμβόλαιο του ρόστερ),  ενώ θα έρθει ενδεχομένως και ένα ακόμα “2-3αρι” (τύπου Μπράντον Πολ ή Χόλινς;),  ώστε ανεβαίνοντας και στα forward, να καλύπτει τα κενά σε ντρίμπλα και δημιουργία των υπαρχόντων SF του ρόστερ (Παπανικολάου-Βεζένκοφ).

Βάζοντας κάτω λίγο τους αριθμούς, θα καταλάβουμε πως ο Μπλατ θέλει περιφέρεια 6-7 παιχτών! Την ίδια στιγμή που πέρυσι διέθετε μόλις τέσσερις… Μάντζαρη, Γκος,  Σπανούλη, Στρέλνιεκς… Σαφώς μεγαλύτερο βάθος αλλά και ποιότητα στην απαιτητική “γραμμή των κοντών” λοιπόν την νέα σεζόν στον Θρύλο…

Από κει και πέρα,  ας πούμε δύο λόγια,  για την χρησιμότητα των δύο μεταγραφικών αποκτημάτων… Ο μεν Κόνιαρης,  αποτελεί ένα project 3ετίας. Είναι νέος,  εξελίξιμος,  έχει κάποια πολύ καλά αγωνιστικά στοιχεία (τα οποία τράβηξαν την προσοχή του Μπλατ)  και κυρίως μπασκετικό θράσος και τσαμπουκά. Είναι μια μεταγραφή αρχικά για “ρόστερ”, με την προοπτική στο μέλλον (όχι άμεσα), να γίνει ενας σημαντικός ερυθρόλευκος παίχτης. Ο δε Πάντερ,  μπορεί να έρχεται από το ταπεινό BCL, αλλά είναι παίχτης με στοιχεία απαραίτητα για το “μπάσκετ-Μπλατ”. Μπορεί να εξελιχθεί σε ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΟ γρανάζι της μηχανής. Είναι ο παίχτης σκόρερ που έλειπε. Ένα στυλ Έρικ Γκριν, που σουτάρει πολύ καλά αλλά κυρίως αρέσκεται στο να δημιουργεί για τον εαυτό του… Αυτό το 1vs1, η πρωτοβουλία και η έλλειψη κινδύνου του Πάντερ,  όχι μόνο έλειψαν πολύ πέρυσι (ο Στρέλνιεκς συνήθιζε να κρύβεται…) αλλά αρέσουν και ταιριάζουν γάντι,  στο παιχνίδι που διδάσκει ο Μπλατ…

Ξεκινήσαμε με αυτούς τους δύο και βρισκόμαστε εν αναμονή δύο ακόμα περιφερειακών παιχτών… Ο νέος Ολυμπιακός στα guard, θα είναι δεδομένα πιο καλός,  γρήγορος,  επιθετικός και με μεγαλύτερο βάθος και πλουραλισμό,  σε σχέση με πέρυσι… Και έπεται συνέχεια και ενίσχυση και στις αλλες θέσεις…

*Το σύγχρονο μπάσκετ απαιτεί δυνατά guard. Ειδικά στην Ευρώπη… ΝτεΚολό-Σέρτζι,  Μίτσιτς-Λάρκιν, Γιουλ-Καμπάτσο,  Σλούκας-Ντίξον, Ερτέλ-Πάνγκος, Τζέιμς-Νέντοβιτς…  θέλετε κι άλλα παραδείγματα ;;;