Δύο μέτρα και δύο σταθμά: Αποβολή οπαδού στον Ολυμπιακό για μια κουβέντα!

Στον χθεσινό δεύτερο τελικό με τον Αθηναϊκό, ο διαιτητής Χριστινάκης διέταξε την αποχώρηση φιλάθλου του Ολυμπιακού από τις κερκίδες, επειδή τόλμησε να του φωνάξει κάτι — χωρίς καμία χειρονομία, χωρίς καμία απειλή, χωρίς καν ένταση στο γήπεδο.

Μια κουβέντα. Κι όμως… αποβολή.

Προφανώς, στον κόσμο κάποιων διαιτητών, όταν ακούγεται κάτι από φίλαθλο του Ολυμπιακού, μετατρέπεται σε παράπτωμα που δικαιολογεί διακοπή του αγώνα. Όμως αυτή η δήθεν «ευαισθησία», φαίνεται πως ενεργοποιείται επιλεκτικά. Γιατί δεν έχουμε δει το ίδιο πάθος για… τάξη και ευπρέπεια, όταν παίζουν άλλοι.

POPULAR POST

Συλλεκτική Κάρτα Φιλάθλου: Το απόλυτο «ερυθρόλευκο» δώρο για τα 100 χρόνια του Θρύλου!

Ανοχή στο χυδαίο, “μηδενική” ανοχή στο Ολυμπιακό

Στη Λεωφόρο, στον «Τάφο του Ινδού», στο «Παύλος Γιαννακόπουλος», οι προσωπικές ύβρεις είναι σχεδόν αναπόσπαστο κομμάτι της εξέδρας. Δεν είναι σχήμα λόγου — είναι πραγματικότητα. Συνθήματα με ονοματεπώνυμα, με απρεπείς και χυδαίες αναφορές κατά παραγόντων του Ολυμπιακού είναι καθημερινότητα.

Κι όμως, ούτε διακοπές, ούτε παρατηρήσεις, ούτε ανακοινώσεις από τα μεγάφωνα. Οι διαιτητές εκεί… σφυρίζουν (κυριολεκτικά και μεταφορικά) αδιάφορα.

Αντίθετα, στις αναμετρήσεις του Ολυμπιακού, αρκεί ένας μορφασμός, μια φωνή, μια διαμαρτυρία από την κερκίδα ή από τον πάγκο, και βλέπουμε να συμβαίνουν τα εξής:

Αποβολή φιλάθλου στο Βύρωνα (χθες, 6/4)

Αποβολή οπαδού στο ΣΕΦ σε ματς κεκλεισμένων των θυρών (!), γιατί είπε κάτι για τα φάουλ (4-1)

Αποβολή μέλους του staff στον ίδιο χώρο, φέτος, σε αγώνα Κυπέλλου

Αποβολή του Θάνου Νίκλα, επειδή υπέδειξε στους διαιτητές να δουν ξανά μια φάση στο VAR!

Κοινό χαρακτηριστικό; Σε όλα τα περιστατικά εμπλέκεται ο Ολυμπιακός. Και σε όλα ενεργοποιείται η “ευθιξία”.

Το πρόβλημα είναι βαθύτερο από ένα σφύριγμα

Δεν είναι το ζήτημα μόνο τι ειπώθηκε από έναν φίλαθλο ή αν κάποιος διαμαρτυρήθηκε στον πάγκο. Είναι ότι οι διαιτητές δεν εφαρμόζουν έναν κοινό κανόνα. Αντιθέτως, επιλέγουν πότε θα ευαισθητοποιηθούν, πότε θα κάνουν πως δεν ακούν, και κυρίως απέναντι σε ποιον.

Και κάπως έτσι, δημιουργείται ένα τεχνητό κλίμα φόβου και καταστολής, μόνο για μία ομάδα: τον Ολυμπιακό.

Την ίδια ώρα, σε άλλες έδρες επικρατεί ασυδοσία. Όχι μόνο δεν διακόπτουν τους αγώνες, αλλά δεν τολμούν ούτε να κάνουν παρατήρηση σε εξέδρες που ουρλιάζουν επί ώρες.

Η ΕΟΚ έχει ευθύνη να παρέμβει

Οι διαφορές στην αντιμετώπιση είναι εξόφθαλμες. Και όσο η Ομοσπονδία δεν λαμβάνει μέτρα, διαιωνίζει μια νοσηρή συνθήκη, όπου η έννοια της ισονομίας είναι προσχηματική.

Το ερώτημα πλέον είναι:
Θα συνεχίσει η ΕΟΚ να επιβραβεύει τέτοιες συμπεριφορές ή θα αποκαταστήσει την ισότητα;

Γιατί όσο υπάρχουν διαιτητές που μετρούν τις λέξεις στον Ολυμπιακό και χαμογελούν στις χυδαιότητες του Παναθηναϊκού,
το πρόβλημα δεν είναι μόνο το σφύριγμα. Είναι η ίδια η αξιοπιστία του αθλήματος.