Δεν κέρδισε τίποτα… Μπορεί τα πάντα! 

Ο Ολυμπιακός δεν έκανε και κανά… άθλο παίρνοντας μια απλή νίκη κόντρα στην Ζαλγκίρις,  αλλά το ζουμί είναι πως απέδειξε στον ίδιο του τον εαυτό πως μπορεί. Μπορεί τα πάντα… Γράφει ο Διονύσης Σπανομανώλης

Ο Ολυμπιακός έκανε το καθήκον του και βρισκόμενος από νωρίς με την πλάτη στον τοίχο σημείωσε μια απολύτως σημαντική νίκη κόντρα στον κακό του δαίμονα Σάρας /Ζαλγκίρις…

POPULAR POST

Ολυμπιακός – Μπασκόνια 92-69: Ασταμάτητος στο «κάστρο» του!

Το ζουμί και το πιο σημαντικό κομμάτι της νίκης αυτής (εκτός από την βαθμολογική ΑΝΑΣΑ) ήταν πως με το μπάσκετ που έπαιξε η ομάδα,  έδωσε απαντήσεις σε ολους και κυρίως στον ίδιο της τον εαυτό!

Μια ομάδα που -λογικό είναι- ακόμα ψάχνεται, με τεράστια σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της,  “ζει” από τέτοιες νίκες. Μεγαλώνει. Αποκτά ψυχολογία. Και ειδικά το πληγωμένο ερυθρόλευκο θηρίο,  ο αυτοκράτορας της Ευρώπης Ολυμπιακός,  βρισκόμενος σε μια τόσο δύσκολη μεταβατική περίοδο,  τέτοιες βραδιές τις έχει ανάγκη πιο πολύ από ποτέ.

Νίκη ελπίδας, πίστης και κυρίως νίκη που θα κάνει την ομάδα να καταλάβει τις δυνατότητες της. Παρά τα πάμπολλα προβλήματα, ο Θρύλος μπορεί. Μπορεί με δουλειά,  ιδρώτα, πάθος. Ναι μπορεί.

Προσοχή.  Δεν λέω πως θα πάει f4 και θα πάρει την κούπα. Δεν λέω καν πως θα κάνει ντεμαράζ και θα πλασαριστεί στην 8αδα. Αντικειμενικά φέτος τα πράγματά είναι ζόρικα. Μπορεί όμως να γίνει ΟΜΑΔΑ,  μπορεί  να παίξει ΜΠΑΣΚΕΤ, μπορεί να αφήσει φέτος μια ΠΑΡΑΚΑΤΗΘΗΚΗ για το μέλλον.

Χωρίς  φαρφάρες λοιπόν,  με τέτοιες εμφανίσεις όπως κόντρα στη Ζαλγκίρις (αντίστοιχα πολύ καλή και στη Μόσχα!), η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο,  υπάρχει. Ναι μεν υπάρχουν πολλά προβλήματα φέτος,  αλλά δεδομένα υπάρχουν και προοπτικές…

Σκοπός του άρθρου μου, είναι να σταματήσουν οι υπερβολές γύρω από τον μπασκετικό Ολυμπιακό. Να σταματήσει η απομυθοποίηση και η ισοπέδωση. Επαναλαμβάνω δεν λέω πως η ομάδα μεταμορφώθηκε αυτόματα σε… τρένο. Δεν λέω πως τα προβλήματα λύθηκαν,  με μια νίκη και μόνο. Αυτό που θέλω να πω, είναι πως λόγω της ωριμότατης εμφάνισης,  επέστρεψε η πίστη σε όλους και πάνω από όλα στους ίδιους τους παίχτες… 

Κλείνω με ενα γρήγορο και αποκλειστικά “μπασκετικό” σχόλιο. Οι Σπαν-Πριντ σίγουρα μπορούν να δώσουν ακόμα πολλά. Ο Μίλου συνεχίζει να αποτελεί τον κορυφαίο ψηλό της διοργάνωσης,  οι Παπανικολάου και Κόνιαρης γηγενείς γαρ είναι απαραίτητοι και μπορούν να δίνουν μεγάλη αμυντική ενέργεια,  ο δε Πολ αποτελεί (ήδη και χωρίς διαπραγματεύσεις) τον   κορυφαίο νέο ξένο της ομάδας,  δείχνοντας  να κολλάει σαν αναπόσπαστο κομματι της ομάδας. Αν οι Killers Πάντερ-Ρότσεστι (αποδεδειγμένα έχουν μεγάλο  ταλέντο) βρουν τον σωστό ρόλο και επιπλέον αν οι “εργάτες” Ρούμπιτ-Ριντ-Μπόλνγουϊν ακόμα και ο Βεζένκοφ,  βάζουν και αυτοί τα λιθαράκια τους,  τότε η εικόνα μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο… Υλικό υπάρχει,  προοπτικές υπάρχουν! Ειδικά αν άπαντες συνεχίζουν να δουλεύουν τόσο σκληρά όπως “λέγεται” η αισιοδοξία μεγαλώνει και τα αποτελέσματα δεν θα αργήσουν…

*Διαβολοβδομάδα ενόψει και τουλάχιστον μία νίκη απαιτείται στη Γερμανία. Μπάγερν και Άλμπα είναι καλές ομάδες,  αλλά χωρίς σταθερότητα… Δεδομένα ο Θρύλος μπορεί…