Αξίζει το χειροκρότημα αυτή η εμφάνιση…

Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε απέναντι στην πανίσχυρη Μπάγερν Μονάχου, όμως έκανε ένα μαγικό δεύτερο μέρος, δείχνοντας πως θα μπορούσε να φύγει και με τον βαθμό της ισοπαλίας. Μάλιστα, ενώ προηγήθηκε, πήγε στα αποδυτήρια με το «Χ» και το 1-1, ενώ ξεκίνησε δυναμικά την αναμέτρηση και στο πρώτο και το δεύτερο μέρος. Σίγουρα, μπορεί να άξιζε πολλά παραπάνω στο ματς, όμως το τελικό σκορ ήταν υπέρ της Γερμανικής ομάδας.

Όμως, στο ποδόσφαιρο μετράει το πόσα γκολ θα μπουν και όχι η απόδοση, αφού οι δύο ομάδες ουσιαστικά είχαν από ένα ημίχρονο. Απ’ την αρχή παρατηρήσαμε κάποια ατομικά λάθη, που έκαναν τη διαφορά, αφού τα 2 απ’ τα 3 γκολ, ήταν …χαζά θα μπορούσαμε να πούμε. Ήταν ατομικά λάθη…

Ίσως οφσάιντ το δεύτερο, εξωπραγματικό το τρίτο της Μπάγερν, όμως το τελικό αποτέλεσμα μετράει και μπορεί ο Ολυμπιακός έφυγε με χαμηλά το κεφάλι, όμως ο κόσμος χειροκρότησε και αυτό έχει σημασία. Εκτίμησε την προσπάθεια και το πάθος που έβγαλαν οι παίκτες, ακόμα και στο 1-3 με αντίπαλο την Μπάγερν.

Οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα τα «είχε βάψει μαύρα» και θα κλεινόταν… μη φάει κι άλλα. Όμως όταν μιλάμε για ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και δη στην έδρα του, δεν μιλάμε για φοβισμένο, αλλά για μαχητή.

Και μόνο να βλέπεις τον Κόβατς και την ομάδα του, να αγχώνονται με τον Θρύλο της Ευρώπης, αλλά και τους παίκτες του Μαρτίνς να επιτίθονται, φαίνεται η νοοτροπία που έχει περάσει ο Πορτογάλος τεχνικός.

Μπορεί να μην ήρθε το τρίποντο, κάτι που ομολογουμένως μετράει, ειδικά στην κατάσταση που βρισκόμασταν, και πλέον βρισκόμαστε, αλλά με τέτοιες εμφανίσεις, η 3^η θέση είναι εφικτή. Φτάνει, μονάχα να δείξουν άπαντες το πάθος αυτό, αλλά και η μπάλα να μπει στο πλεχτό.

Το «Γ. Καραϊσκάκης» ήταν αυτό που αξίζει στο σύλλογο, στην ιστορία του και στους παίκτες του Μαρτίνς. Δημιούργησαν μια τρομερή ατμόσφαιρα οι φίλοι του Θρύλου, παραδίδοντας μαθήματα σε όλη την Ευρώπη.