Αρσενόπουλος : Το νέο μεγάλο στοίχημα του μπασκετικού Ολυμπιακού!

Το κοντέρ έγραψε +22 με ΑΕΚ, +21 με Άρη και +31 με Προμηθέα Πάτρας. Σε αναμετρήσεις που διαδέχθηκαν η μία την άλλη, αφού πρώτα οι “ερυθρόλευκοι” ζέσταναν τις μηχανές τους απέναντι σε Ηράκλειο και Ελευθερούπολη.

POPULAR POST

Στην κορυφή οι Νέοι, Έφηβοι και Παίδες του Θρύλου!

Η ανάδειξη του Νίκου Αρσενόπουλου σε MVP του πενθημέρου στην Κρήτη ήταν η επόμενη… αναμενόμενη εξέλιξη -δεδομένη της κατάκτησης του τίτλου από τον Ολυμπιακό. Δεν αποτελεί μυστικό άλλωστε πως ο 18χρονος γκαρντ ήταν αυτός που αποτελούσε το Νο1 της ομάδας του, από την στιγμή μάλιστα που είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος από το δίδυμο που θα κληθεί να ηγηθεί την επόμενη σεζόν: τον Αλεξέι Ποκουσέφσκι και τον Ανδρέα Τσουμάνη.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα έχει μια πολύ σημαντική ιδιαιτερότητα: την έντονη καταπόνηση (σωματικά και πνευματικά) στους παίκτες, από την στιγμή που κάθε ομάδα δίνει πέντε αγώνες σε ισάριθμες ημέρες. Η διαχείριση είναι το βασικό ζητούμενο για κάθε προπονητή, αξιολογώντας παράλληλα το πρόγραμμα της ομάδας του. Κι ο Ολυμπιακός στο συγκεκριμένο κομμάτι λειτούργησε με τρόπο που επέτρεψε στον Νίκο Αρσενόπουλο να είναι έτοιμος για τα παιχνίδια που θα έκριναν τον τίτλο.

Ο χρόνος συμμετοχής του απέναντι σε Ηράκλειο (19’37”) και Ελευθερούπολη (19’27”) δεν ήταν παρά… το ζέσταμα για την τριάδα που ακολουθούσε, κόντρα στις ομάδες που θα μπορούσαν να βάλουν εμπόδια στον δρόμο προς την κορυφή. Ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκε, δε, το παιχνίδι με την ΑΕΚ (σ.σ.: διψήφιο προβάδισμα από την α’ περίοδο) βοήθησε ακόμη περισσότερο προκειμένου να μην υπάρχει άσκοπη σωματική φθορά (24’01”).

Έτσι, τα 37’53” που έπαιξε απέναντι στον Άρη και τα 36’38” που χρησιμοποιήθηκε κόντρα στον Προμηθέα Πάτρας είχαν διαφορετική βαρύτητα από τον αντίστοιχα υψηλό χρόνο συμμετοχής των αντιπάλων του.

ΤΟ ΕΝΑ ΕΦΕΡΕ ΤΟ ΑΛΛΟ

Ο Γιάννης Χρυσανθόπουλος τον (προ)ετοίμασε, για να τον έχει όπως θέλει την ώρα της κρίσης: με ρυθμό, αλλά χωρίς υπερβολική καταπόνηση. Την ίδια ώρα, κι ο ίδιος ο 18χρονος γκαρντ λειτούργησε με την ίδια φιλοσοφία. Πήρε λίγες προσπάθειες στα τρία πρώτα παιχνίδια, αναλαμβάνοντας δράση στους δύο “τελικούς”, όπου σημείωσε 41 (με Άρη) και 30 (με Προμηθέα Πάτρας) πόντους.

Την ίδια ώρα, ήταν αρκετά αποτελεσματικός, με 1.12 πόντους ανά εντός παιδιάς σουτ απέναντι σε ΑΕΚ, Άρη και Προμηθέα Πάτρας. Πήρε πολύ καλό βαθμό στο κομμάτι της επιθετικής συνέπειας, παρά το γεγονός πως οι αντίπαλες άμυνες ήταν προσαρμοσμένες πάνω του -σε υπερβολικό βαθμό κάποιες φορές, μάλιστα.

ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ

Με τη φετινή να είναι η τρίτη σερί παρουσία του σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα (είχε από μια ως Παίδας και ως Έφηβος), οι συγκρίσεις με την εικόνα του το 2016 στα Τρίκαλα και το 2017 στην Κατερίνη είναι αναπόφευκτες. Αν λοιπόν μπορεί να επισημανθεί ένα στοιχείο που ξεχωρίζει, αυτό είναι το… μυαλό του. Επιθετικό ταλέντο είχε πριν καν μεταγραφεί στον Ολυμπιακό, αξιόπιστο περιφερειακό σουτ επίσης.

Το μείζον για εκείνον είναι πως μετά από δύο χρόνια στα τμήματα υποδομής των “ερυθρολεύκων” άφησε (ελαφρώς) κατά μέρους την υπερβολική χρήση του ενστίκτου, προτάσσοντας την χρήση του μυαλού του εν ώρα αγώνα. Αυτό έφερε σουτ υπό καλύτερες προϋποθέσεις, μεγαλύτερη αξιοποίηση των συμπαικτών του και πιο ουσιαστική παρουσία στο μπροστινό μέρος του παρκέ.

Με 4.1 ασίστ και 1.6 λάθη κατά μέσο όρο στη Χερσόνησο, είναι σαφές ότι σταμάτησε να επαναπαύεται στην έμφυτη ικανότητα που διαθέτει στο σουτ.

Την προηγούμενη διετία, έδειχνε να εμπιστεύεται περισσότερο απ όσο χρειαζόταν το σουτ του, δίχως να δημιουργεί εξίσου. Με άμυνες προσαρμοσμένες πάνω του, έμοιαζε σε κάποιες περιπτώσεις να είναι προβλέψιμος σε περίπτωση που έκλειναν δύο (ή και τρεις) παίκτες πάνω του. Όχι όμως στη Χερσόνησο.

Φέτος ήταν πιο έτοιμος να “διαβάσει” τις καταστάσεις που είχε απέναντί του, αφήνοντας το παιχνίδι να του δείξει την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει. Απέφυγε την υπερβολή, περιορίστηκε σε σουτ που είναι “δικά του” και όποτε διέβλεπε αμυντικά κενά ή αργές περιστροφές, φρόντιζε να διώχνει την μπάλα από τα χέρια του άμεσα. Σχεδόν ακαριαία.

ΟΙ ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Εν αντιθέσει με την πλειονότητα των παικτών της ηλικίας του, ο γκαρντ του Ολυμπιακού σουτάρει με μεγάλη αποτελεσματικότητα τόσο μετά από ντρίμπλα όσο κι αφού βγει από σκριν -δίχως να κάνει ντρίμπλα. Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις παικτών σε αυτή την ηλικία που έχουν τη δυνατότητα αφενός να δημιουργήσουν το δικό τους σουτ αφετέρου να εκτελέσουν άμεσα, μετά από σκριν που γίνεται μακριά από την μπάλα.

Στο ντέρμπι με την ΑΕΚ (το πρώτο “πρέπει” που κλήθηκε να αντιμετωπίσει) έβαλε το πρώτο σουτ που πήρε. Στην πρώτη κατοχή του αγώνα. Μετά από διπλό σκριν. Δίχως να το σκεφτεί. Δείγμα τόσο της εμπιστοσύνης που έχει στον εαυτό του, όσο και της εντολής του προπονητή του για άμεση αξιοποίηση του καλύτερου χαρακτηριστικού του.

Το επιθετικό ταλέντο του δεν περιορίζεται βέβαια σε αυτό, αφού μπορεί να παίξει τόσο με το δεξί όσο και με το αριστερό χέρι. Δηλαδή να πάρει αμφότερους διαδρόμους. Η φυσική… ροπή προς τα δεξιά (δεξιόχειρας γαρ) δεν ήταν τόσο έντονη όσο στο πρόσφατο παρελθόν. Έδειξε βελτιωμένος στο αριστερό χέρι, ψάχνοντας κατά βάση αφορμή για να σουτάρει μετά από ντρίμπλα (την ώρα που από δεξιά είχε περισσότερο την τάση για διείσδυση).

Χαρακτηριστικό το παράδειγμα από το παιχνίδι με τον Προμηθέα Πάτρας, όπου πήγε αριστερά και εκτέλεσε μετά από ντρίμπλα, κάνοντας ένα μικρό βηματάκι προς τα πίσω προκειμένου να κερδίσει λίγο περισσότερο χώρο πριν σουτάρει. Μία από τις αγαπημένες του κινήσεις.

Η “ΚΟΠΙΑ” ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΣΠΑΝΟΥΛΗ

Η διετής παρουσία στον Ολυμπιακό δεν συνεπάγεται μόνο την πιο εντατική προπόνηση και την στοχευμένη δουλειά που γίνεται πάνω του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως -εκτός όλων των άλλων- ο Νίκος Αρσενόπουλος έχει τη δυνατότητα να προπονείται παρέα με τον Βασίλη Σπανούλη, το είδωλό του, όπως έχει τονίσει στο παρελθόν. Αυτό είναι το μισό κομμάτι της ιστορίας. Το άλλο μισό έχει να κάνει με τις… ίδιες συνήθειες που τείνει να αποκτήσει.

Στη διάρκεια των αγώνων στη Χερσόνησο δεν ήταν λίγες οι φορές που έδειχνε να… κοπιάρει το Νο7 του Ολυμπιακού. Κάποιες φορές με επιτυχία, κάποιες άλλες όχι τόσο.

Η ουσία δεν αλλάζει όμως. Μετά από δύο χρόνια στους “ερυθρόλευκους” έδειξε βελτιωμένος, διατήρησε την αυτοπεποίθησή του σε υψηλά επίπεδα και -που και που- έκανε το κάτι παραπάνω. Σαν το τρίποντο που έβαλε κόντρα στην ΑΕΚ, στην πιο χαρακτηριστική φάση… αντιγραφής του Βασίλη Σπανούλη. Τότε που έκανε ντρίμπλα προς τα δεξιά και βήμα στο πλάι (side step) πριν στείλει την μπάλα στον στόχο. Όπως ακριβώς κι ο “Kill Bill”.